Silas Xuereb
Er zijn veel verschillende dingen die we kunnen doen. Een daarvan, en dat gebeurt al tot op zekere hoogte, is het versterken van de arbeidersbeweging. Ik denk dat bedrijven hiermee weg konden komen, deels omdat ze zwakheden in de arbeid konden uitbuiten die er in het verleden niet waren.
Er zouden verschillende beleidsmechanismen kunnen worden ingevoerd, zoals een belasting op windfall profits, vergelijkbaar met die welke aan de bankensector wordt opgelegd. Een Canada Recovery Dividend zou breder kunnen worden toegepast op alle sectoren, of specifiek gericht op sectoren zoals olie en gas. Dit zou niet alleen inkomsten genereren waarmee we democratisch kunnen beslissen hoe we dat geld verdelen — of we het nu willen uitgeven aan betaalbare huisvesting, investeren in hernieuwbare energie of een rechtvaardige transitie — maar het zou bedrijven ook ontmoedigen om buitensporige winsten na te streven als ze weten dat overheden bereid en in staat zijn om die extra inkomsten te belasten.
We kunnen ook het vennootschapsbelastingtarief permanent verhogen. Het is al tientallen jaren geleidelijk verlaagd met de belofte dat het investeringen zou bevorderen. Maar zoals we weten, heeft het investeringen niet bevorderd.
We kunnen ook meer doen om fusies te voorkomen. Ook hier hebben we vooruitgang geboekt. De Mededingingswet is vorig jaar aangescherpt, maar we moeten ervoor zorgen dat deze in de toekomst ook daadwerkelijk wordt gebruikt, zodat we niet steeds meer concentratie in deze sectoren zien.
Ten slotte is internationale coördinatie op het gebied van belastingen cruciaal. Er is een groeiende beweging voor een VN-raamwerk voor belastingen dat kan helpen deze internationale race to the bottom op het gebied van vennootschapsbelasting te voorkomen.
Bron: jacobin.com
