Zach D Roberts/NurPhoto via ZUMA Press

Bestrijd desinformatie: Meld u gratis aan Moeder Jones dagelijks nieuwsbrief en volg het nieuws dat er toe doet.

Op dinsdag, negen jaar nadat de procureur-generaal van Texas, Ken Paxton, werd aangeklaagd wegens effectenfraude, en slechts een paar weken voordat hij uiteindelijk voor de rechter zou verschijnen, sloten de aanklagers een deal met de machtige Republikein om de hele zaak af te blazen. Onder de voorwaarden van de voorlopige overeenkomst, zoals gerapporteerd door Texas TribunePaxton zal elke bekentenis van wangedrag vermijden, maar zal 100 uur gemeenschapsdienst moeten doen en 300.000 dollar terugbetalen aan de mensen die op zijn aanmoediging investeringen hebben gedaan ā€“ inclusief zijn voormalige kamergenoot. Hij zal ook weer naar school moeten. Concreet moet Paxton 15 uur les volgen over juridische ethiek.

Remediƫrend juridisch onderwijs is een passend recept voor Paxton, die een reputatie heeft opgebouwd als een van de meest schaamteloze politieke figuren in het Amerikaanse openbare leven. Paxtons bereidheid om te gaan waar meer nauwgezette advocaten zouden aarzelen, heeft hem tot een gewaardeerde functionaris in de partij van Donald Trump gemaakt. Zijn slordige en transparant kwade trouw poging om het Hooggerechtshof ertoe te brengen de stemmen van het kiescollege van de door Joe Biden gewonnen swing-states weg te gooien, heeft de weg vrijgemaakt voor 6 januari. (Hij werd uren voor de rel beloond met een toespraak in de National Mall.) Paxton is niet noodzakelijkerwijs een even effectieve procureur-generaal geweest als zijn voorgangers, senator John Cornyn en gouverneur Greg Abbott, waren. Maar hij is in zijn eigen taak geslaagd: de positie volledig los te maken van het domein van de publieke dienstverlening. Nu de rechtszaak van het kiescollege aan het licht komt, staat de positie van procureur-generaal in Texas op de rand van een huurrechtszaak. (Denk eens aan zijn recente gretigheid om water te vervoeren voor Elon Musk tegen Media Matters.)

Paxtons schikking maakt een einde aan een verhaal dat teruggaat tot zijn tijd in de senaat. Zoals ik in een profiel voor het tijdschrift uitlegde, gaf hij tijdens zijn campagne voor AG in 2014 wangedrag toe en betaalde hij een boete van $ 1.000 omdat hij optrad als niet-geregistreerde effectenmakelaar, nadat uit een onderzoek van de State Securities Board was gebleken dat hij had gehandeld als een investering zonder vergunning. adviseur bij ten minste drie verschillende gelegenheden. In 2015 klaagde een grand jury in zijn thuisbasis Collin County hem aan.

Hoewel het zeker niet ideaal was om een ā€‹ā€‹procureur-generaal te hebben die niet in staat leek de effectenwetgeving te volgen, waren de feitelijke aanklachten die Paxton boven het hoofd hingen een soort kleine aardappeltjes. De Tribune merkte op dat misdrijven zoals die waarvan Paxton werd beschuldigd niet vaak resulteren in gevangenisstraf. Het grotere schandaal was wat er daarna gebeurde, toen Paxtons vrienden, bondgenoten en donoren een jarenlang tegenoffensief lanceerden dat de vervolging beurtelings ontkrachtte en belemmerde. Dat is de reden waarom de zaak zich voortsleepte naar het grondgebied van Exxon-Valdez ā€“ niet omdat de aanklacht zo ingewikkeld was, maar omdat, onder andere, een campagnedonor die in de buitenwijken van Dallas een modelgemeenschap bouwde in de vorm van een Kroatisch vissersdorpje de regering van Collin County ervan overtuigde om de financiering van de speciale aanklagers die aan de zaak werken stop te zetten. Andere Paxton-bondgenoten hebben uiteindelijk een van de vermeende slachtoffers van de effectenfraudezaak aangeklaagd vanwege een andere deal. Om de oorspronkelijke Paxton-zaak vooruit te helpen, moesten er altijd eerst nog zeven dingen worden opgelost.

Het was een nooit eindigend verhaal van jurisdictiekwesties en financieringsgevechten. Paxton, en zijn advocaten, klaagden vaak dat ze gewoon hun dag in de rechtbank wilden hebben. Maar het was een behoorlijk effectieve strategie om hun dag niet in de rechtbank te krijgen.

En de effectenzaak was slechts een van Paxtons juridische kwesties. Hij is nog steeds het onderwerp van een klokkenluiderszaak van voormalige medewerkers die beweren dat hij hen in 2016 heeft ontslagen nadat ze hem bij de FBI hadden aangegeven. Zijn werknemers waren bezorgd over een patroon van verdachte activiteiten waarbij Paxton en een grote donor betrokken waren. De klokkenluiders merkten onder meer op dat de donor een vrouw had ingehuurd met wie Paxton naar verluidt een affaire had gehad, en dat hun baas brandtelefoons was gaan gebruiken om vergaderingen te coƶrdineren. (De donor, vastgoedontwikkelaar Nate Paul uit Austin, werd vorig jaar door het ministerie van Justitie aangeklaagd wegens acht aanklachten wegens het afleggen van valse verklaringen en vier aanklachten wegens fraude, en heeft gepleit niet schuldig te zijn.) En zoals Cornyn in een bericht opmerkte op X eerder dit jaar is Paxton naar verluidt ook het onderwerp van een federaal onderzoek, naar aanleiding van de beschuldiging van klokkenluiders.

Net zoals Paxtons bondgenoten achter de aanklagers aan gingen om zijn effectenzaak te ondermijnen, werken hij en zijn aanhangers ā€“ onder wie de oliemiljardair Tim Dunn in de eerste plaats ā€“ aan het uitroeien van de anti-Paxton krachten binnen zijn eigen partij. Vorig jaar heeft het Huis van Afgevaardigden van Texas hem afgezet, daarbij verwijzend naar de beschuldigingen uit de klokkenluiderszaak ā€“ maar de Republikeinen in de senaat hebben hem met een overweldigende meerderheid vrijgesproken, en nu ook Paxton en co. zijn in overtreding. Voorafgaand aan de voorverkiezingen in maart steunde hij de primaire uitdagingen van 37 Republikeinen van het staatshuis die voor afzetting stemden; acht van die zittende partijen verloren, en nog eens acht zijn tot een tweede ronde gedwongen ā€“ waaronder de Republikeinse voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Dade Phelan.

Paxtons ethische kwesties zijn veranderd van een ongemakkelijke stank in een soort loyaliteitstest. Het is een nette kleine momentopname van het hele Trump-tijdperk.





Bron: www.motherjones.com



Laat een antwoord achter