Gail Radford
Catherine Bauer begon als een persoon die erg geïnteresseerd was in kunst, architectuur en cultuur. Toen ze net klaar was met studeren, ging ze naar Parijs en nam ze de verschillende stromingen van moderne kunst en cultuur in zich op. En naarmate de tijd verstreek, raakte ze betrokken bij Amerikanen en Europeanen die geïnteresseerd waren in het huisvestingsvraagstuk. Gedeeltelijk per ongeluk kwam ze terecht in een studiegroep van architecten en stedenbouwkundigen in de Verenigde Staten die werden beïnvloed door de Europese woningbouwbeweging. Ze waren erg bezorgd over het creëren van een meer egalitaire manier van leven.
Bauer reisde door Europa en ontmoette in de jaren twintig een aantal vooraanstaande architecten. Er waren veel steden in heel Europa die huisvesting financierden, en daarom waren de toonaangevende architecten van die tijd – die we associëren met modernisme in internationale stijl – erg enthousiast over deze opdrachten die voor hen beschikbaar waren, waar ze konden bouwen op een groot schaal en gebruik ook enkele nieuwe materialen en technieken om de kosten te verlagen.
Bauer was door dit alles ingenomen. Ze schreef erover en bracht veel tijd door met Amerikanen die geïnteresseerd waren in het implementeren van enkele van deze ideeën hier in de Verenigde Staten. En dat is de basis van haar boek, Moderne huisvesting. Ze bedoelde niet noodzakelijkerwijs modern in de zin van modernere architectuur. Ze bedoelde moderne woningen, met het soort voorzieningen en mogelijkheden dat de nieuwe soorten gebouwen zouden kunnen bieden. Zoals je zegt, zij is de heldin van mijn boek – daar haal ik mijn titel vandaan, Moderne huisvesting voor Amerika.
Bauer was in staat om in veel verschillende kringen te bewegen en veel ideeën te integreren, en ze was in staat om ze zo te verpakken dat ze leesbaarder en begrijpelijker werden voor een vrij breed publiek. Maar naarmate de tijd verstreek, veranderde ze. Ze was niet langer een soort kunstdilettant, en ze was niet langer alleen gefocust op ontwerpvragen zoals ze was geweest toen ze begon.
Ze begon te begrijpen dat om sommige van deze ideeën in de praktijk te brengen, er een politieke beweging moest zijn en dat men aandacht moest schenken aan de financiële dimensies, waar ze aanvankelijk niet echt mee bezig was.
Bron: jacobin.com
