Op dinsdagavond verspreidde de Congressional Progressive Caucus een bericht aan haar leden waarin ze aandrong op een ja-stem, waardoor een serieuze tweeledige coalitie ontstond. “Deze maatregel om de ongeoorloofde inzet van de Amerikaanse strijdkrachten in Syrië te beëindigen, tenzij binnen zes maanden een specifieke wettelijke machtiging wordt uitgevaardigd, is grotendeels in overeenstemming met eerdere tweeledige inspanningen onder leiding van CPC-leden om een dergelijke ongeoorloofde militaire aanwezigheid binnen een jaar te beëindigen, waarvoor 130 Huisdemocraten hebben gestemd. ja vorig jaar”, las het bericht aan de leden.
De resolutie wordt woensdagmiddag in stemming gebracht.
Een originele versie van de maatregel van Gaetz bood troepen slechts 15 dagen de tijd om Syrië te verlaten, maar hij wijzigde deze in zes maanden in de hoop echte steun te krijgen. De nieuwe maatregel, een resolutie van oorlogsmachten die bevoorrecht is op de House-verdieping, zou troepen in staat stellen langer te blijven als het Congres debatteerde over en toestemming gaf voor de interventie.
Gaetz’ introductie van de resolutie, vooral met zo’n kort tijdschema dat het zou verdoemen tot een scheve nederlaag, was het begin van een golf van lobbyen om te proberen er een tweeledige coalitie van te maken, waarbij progressieve groepen als Just Foreign Policy en Demand Progress en conservatieve groepen zoals als FreedomWorks, Concerned Veterans for America, en Burgers voor het vernieuwen van Amerika. De snelheid waarmee het op de grond komt, laat weinig tijd over voor mobilisatie van onderaf. “De CPC is leidend op dit front en er is niets veranderd. Ik wou dat Gaetz nauwer samenwerkte met de coalitie van groepen die hieraan hebben gewerkt en met de CPC,” zei Rep. Ilhan Omar, D-Minn., vice-voorzitter van de CPC, die met Gaetz samenwerkte om de wetgeving op een plek te krijgen waar de Democraten het konden steunen. “Desalniettemin ben ik een ja op de resolutie.” Gaetz reageerde niet op een verzoek om commentaar.
Ford had eerder een wetgevende push in 2021 gesteund door de New Yorkse vertegenwoordiger Jamaal Bowman, wiens wijziging van de National Defense Authorization Act de VS een jaar de tijd zou hebben gegeven om Syrië te verlaten. De maatregel van Bowman kreeg de steun van 21 Republikeinen en ongeveer de helft van de Democratische caucus. Ondanks de opkomst van een anti-interventionistische vleugel van de GOP, blijven de stemmen om zich te verzetten tegen Amerikaanse avonturen in het buitenland grotendeels afkomstig van democraten. In juli 2022 drong Bowman aan op een nieuwe stemming op de vloer, dit keer pakte hij 25 Republikeinen en won de Democratische caucus 130-88.
In 2019 steunden Gaetz en een handvol andere Republikeinen het streven van president Donald Trump om een einde te maken aan de aanwezigheid van de VS daar, en werden vergezeld door afgevaardigden Alexandria Ocasio-Cortez, DN.Y. en Ilhan Omar, D-Minn., die zich tegen hun partij verzette om de voorgestelde terugtrekking van Trump te steunen. Maar net als de terugtrekking van Trump uit Afghanistan, deed hij het nooit en verloor hij de interne machtsstrijd aan aanhangers van een voortdurende bezetting.
Oppositie tegen de VS interventie in Syrië is tweeledig sinds de begindagen van de crisis. In 2013 voerden DailyKos en HuffPost zweeptellingen uit voorafgaand aan een door Obama opgeroepen stemming om het gebruik van geweld goed te keuren, waarbij progressieven onder druk werden gezet om nee te stemmen. HuffPost telde 243 leden van het Congres die van plan waren om nee te stemmen of nee te leunen voordat Obama de wetgeving van het woord trok.
In 2014 legde Ford zijn functie neer, gefrustreerd dat de regering-Obama niet genoeg steun bood aan de oppositie om op zijn minst al-Assad naar de onderhandelingstafel te dwingen. De noodzaak om de betrokkenheid van de VS te minimaliseren, ondermijnde het doel van die betrokkenheid, betoogde hij. Met andere woorden, ga groot of ga naar huis – en Ford voert nu aan dat Amerikaanse troepen naar huis zouden moeten gaan, en dat de Gaetz-maatregel een middel is om dat mogelijk te maken. “En vergeet niet dat ‘groot worden’ geen garantie op succes biedt,” zei hij, toen ik vroeg of het idioom zijn argument goed samenvatte. “We werden groot in Irak en hadden gemengde resultaten.”
Ford merkte in zijn brief op dat linkse Koerdische troepen in Syrië, met steun van de VS, in maart 2019 het laatste stuk ISIS-grondgebied hadden opgeëist, en het Pentagon heeft vastgesteld dat ISIS nu niet over de capaciteit beschikt om de VS thuis aan te vallen. Milities die banden hebben met Iran hebben de Amerikaanse aanwezigheid in de regio aangegrepen om aanvallen uit te voeren op Amerikaanse troepen, die ongeveer 900 tellen, aannemers niet meegerekend.
De juridische grondgedachte voor de Amerikaanse bezetting is op zijn best twijfelachtig. Nu ISIS is onderdrukt, heeft de regering gesuggereerd dat het doel van de bezetting is om als bolwerk tegen Iran te fungeren. The Washington Post meldde eerder:
Het machtsevenwicht in het meerzijdige conflict in Syrië hangt af van de Amerikaanse aanwezigheid. Waar Amerikaanse troepen zich terugtrekken, zien Amerikaanse functionarissen een opening voor het Syrische leger of troepen uit Rusland of Turkije om op te rukken. Sommige Amerikaanse functionarissen hebben benadrukt dat de Amerikaanse inzet Iraanse troepen belet een “landbrug” te bouwen waardoor ze gemakkelijker wapens kunnen leveren aan hun Hezbollah-bondgenoten in Libanon.
“Het gaat om het bewaren van een evenwicht”, zei een hoge functionaris, sprekend op voorwaarde van anonimiteit omdat hij niet gemachtigd was om met de media te praten.
In feite heeft Iran al een directe “landbrug” door Oost-Syrië naar Libanon; de Amerikaanse bezetting voegt alleen maar wat tijd toe aan de reis van de Iraanse vrachtwagenchauffeurs. Sterker nog, zei Ford, er is geen toestemming om troepen in het buitenland in te zetten om Iran tegen te gaan. “De goedkeuring van het gebruik van militair geweld in 2001 had alles te maken met Al Qaeda en, in tweede instantie, de Taliban en Afghanistan”, zei hij. “Het ging niet om Iraanse of pro-Iraanse milities in Oost-Syrië.”
Ford voerde aan dat de terugtrekking van de VS het soort onderhandelingen zou vergemakkelijken dat nodig is om een zekere mate van stabiliteit in de regio te brengen. Hoewel de Koerdische separatisten een aanzienlijke mate van autonomie genieten, zouden ze gedwongen worden tot rechtstreekse gesprekken met de Syrische regering over een machtsdelingsovereenkomst. De Turken hebben zich verzet tegen gesprekken met de VS over veiligheid aan de Syrische grens, boos op de Amerikaanse alliantie met de Koerdische separatisten.
Trump drong aan op terugtrekking, maar zei ook dat hij een troepenmacht zou achterlaten om “de olie te behouden”. Hij suggereerde dat een groot Amerikaans bedrijf als ExxonMobil zou komen om de Syrische olie te exploiteren, maar tot nu toe is er geen groot Amerikaans bedrijf bij betrokken, en de Koerden exporteren olie grotendeels in samenwerking met de regering van al-Assad.
Gevraagd naar de lopende sancties van het Assad-regime, zei Ford dat het tijd was om eens goed te kijken of ze werkten en tegen welke prijs. ‘Dat is iets heel anders dan onze troepenaanwezigheid,’ zei hij. “Ik zou maar twee dingen willen zeggen. Ten eerste leveren de sancties geen politieke concessies op van Bashar al-Assad. En het tweede wat ik wil zeggen is dat het onoprecht is van degenen die de sancties rechtvaardigen om te zeggen dat ze geen schade toebrengen aan gewone Syriërs die in door de regering gecontroleerde gebieden wonen. Dat doen ze duidelijk.”
“Alles wat ik kan zeggen is dat we pijn toebrengen zonder er veel voor te krijgen.”
Bron: theintercept.com
