Zoals ieder schoolkind Het zal u wellicht vertellen dat de Amerikaanse verkiezingen gebaseerd zijn op een fundamenteel principe: één persoon, één stem. Simpel als dat. Elke stem weegt even zwaar. Toch is dat gedurende een groot deel van de geschiedenis van het land niet het geval geweest. Op verschillende punten werden hele klassen mensen uitgesloten van stemmen: tot slaaf gemaakte zwarte Amerikanen, indianen en arme blanke mensen. De eerste keer dat vrouwen stemrecht hadden, was in 1919. De aflevering van deze week van Onthullen gaat over een huidige versie van dit zeer oude probleem.
Voor deze show doet presentator Al Letson een diepe duik met Moeder Jones nationaal stemrechtcorrespondent Ari Berman over zijn nieuwe boek, Minderheidsregel: de rechtse aanval op de wil van het volk – en de strijd om daar weerstand aan te bieden.
Ze bespreken eerst de beginjaren van Amerika en onderzoeken hoe de politieke instellingen die door de Founding Fathers waren gecreëerd bedoeld waren om de democratie aan banden te leggen. Dit systeem leeft nog steeds in de moderne tijd, zegt Berman, via instellingen als het Electoral College en de Amerikaanse Senaat, die zijn ontworpen als controle tegen de macht van de meerderheid. Bovendien betoogt Berman dat het Hooggerechtshof een product is van deze twee scheve instellingen. Dan zijn er nieuwere tactieken – zoals kiezersonderdrukking en gerrymandering – die bovenop deze antidemocratische basis worden gelegd om de macht van een conservatieve blanke minderheid te verankeren.
Vervolgens volgen ze de opkomst van de conservatieve oproerkraaier Pat Buchanan en hoe hij de deur opende voor Donald Trump. Buchanan zorgde ervoor dat blanke Republikeinen bang waren een raciale minderheid te worden. En hij was tegen de Voting Rights Act, die obstakels voor het stemmen uit de weg ruimde, zoals opiniepeilingen en alfabetiseringstests die waren gebruikt om mensen van kleur uit de stembus te houden. Buchanan kwam nooit in de buurt van het presidentschap, maar hij transformeerde de blanke angst in een organiserend principe dat een middelpunt is geworden van een groot deel van de huidige Republikeinse Partij.
Ten slotte volgt de show succesvolle pogingen van burgeractivisten in Michigan om een einde te maken aan de politieke gerrymandering en het democratische principe van één persoon, één stem te versterken. Berman stelt dat deze op de staat gebaseerde organisatie een nationaal model voor democratische hervormingen zou moeten zijn.
Bron: www.motherjones.com