‘Je bent gevraagd om te vertrekken’, zegt hij.
Ja, antwoord ik. De bewaker en de twee politieagenten maakten het heel duidelijk.
Het is zaterdag 22 april en we staan buiten de Preston Market, in het noorden van Melbourne. Ik realiseer me net dat de goed geconserveerde 70-jarige man die voor me staat, met stoom uit zijn oren, de miljardair-eigenaar van de markt is: projectontwikkelaar Sam Tarascio senior.
“Dit is mijn eigendom”, zegt hij me meer dan eens.
Ik was net mijn gesprek aan het beëindigen, zeg ik tegen hem: maar er is hier een belangrijke kwestie van vrijheid van meningsuiting.
Ik heb pamfletten uitgedeeld aan marktbezoekers om de grote gemeenschapsbijeenkomst op vrijdagavond 12 mei in Preston Town Hall te promoten.
De reacties variëren van nieuwsgierig tot verontwaardigd tot verontwaardigd.
“Ik kom uit Europa!”, roept een oudere man me toe. “Niemand zou er ooit aan denken om zoiets neer te halen!”
“Ik kom uit Mernda”, zegt een ander. “Er is geen markt dichterbij, en dit is een geweldige ontmoetingsplaats.” We beginnen een praatje over de vele problemen met planning in buitenwijken en de misdaden van verschillende miljardairs.
“Ik kom hier al sinds mijn achtste”, zegt een ander. ‘Waar anders in de buurt vind je Chinezen, Indiërs, Afrikanen, ouderwetse Aussie – allemaal ruziënd over de groenten! En lachen! Die man zou een miljard dollar moeten betalen om er elke zaterdag naar te kunnen kijken !!”
Een paar groepjes stoppen en vragen wat er aan de hand is.
De ontwikkelaar, leg ik uit, wil regels voor deze site waarmee hij 80 procent van de markt kan omverwerpen. Hij wil in plaats daarvan een winkelcentrum bouwen en het terrein vullen met woontorens van veertien verdiepingen. Het bedrijf van Tarascio, Salta, is erg gezellig bij de overheid en de planningsautoriteiten. Salta deelt een kantoorgebouw met de Victorian Planning Authority.
Maar deze keer leg ik mensen uit dat het niet volgens het script verloopt. Een sterk ondersteunde lokale campagne heeft ertoe geleid dat de Victorian Planning Authority en de minister van Planning de sloop van de markt voor 80 procent hebben uitgesloten. In plaats daarvan bevelen ze “substantiële retentie” aan, maar wat dat betekent, ligt voor het oprapen. Het is dus een cruciaal moment voor de campagne om de markt te redden.
Sam Tarascio weet dit allemaal. Het is waarschijnlijk de reden waarom hij hier op de markt is in plaats van rondhangen in Portsea. Het heeft geen zin om het hem opnieuw te vertellen.
Dus in plaats daarvan legde ik Sam voor dat, omdat de toekomst van dit geliefde bezit van de gemeenschap ter discussie staat, de hele markt zou moeten leven met die discussie. Mensen die pamfletten over de kwestie uitdelen, moeten worden verwelkomd, niet weggejaagd.
Hij deelt mijn mening niet.
“Dit is mijn eigendom. Het is niet aan jou. Honderdvijftig levensonderhoud hangt af van deze plek.
Is dat de reden waarom je alle handelaren maandelijks huurt en de huur verhoogt? Ik vraag hem.
“Het is gewoon niet haalbaar om dit soort terrein als versmarkt te laten functioneren”, reageert hij. “Het is oud, je hebt geen idee van het werk dat gedaan moet worden.”
Natuurlijk zeg ik: elke keer dat je in je achterzak wilt grijpen en een deel van je $ 1,6 miljard wilt uitgeven aan het repareren van de leidingen hier, weet ik zeker dat dat welkom zou zijn.
“Je weet niet waar je het over hebt! Ik zou dit terrein twee jaar moeten sluiten om de riolering hier beneden te repareren!”
Doe het werk dus in fasen, zeg ik: bouwbedrijven doen het altijd.
Hij lijkt bezwaar te maken tegen deze zeer duidelijke opmerking: “Ik heb 40 jaar in de bouw doorgebracht!”, Vertelt hij me.
Ik weet het, antwoord ik. Ik heb aan een aantal banen van Sam gewerkt. Inclusief het soort winkelcentrum dat voor deze site is voorgesteld – dat in niets lijkt op de Preston Market.
“Alles wat we hebben gedaan is binnen de regels”, vertelt hij me.
Ja, antwoord ik. En dat is nu precies de wedstrijd. Welke regels zal de minister van ruimtelijke ordening opleggen aan deze site? Daarom is het zo belangrijk dat iedereen hier in de buurt de mogelijkheid heeft om geïnformeerd te worden en zijn mening te uiten.
Ik vertel Sam dat zijn problemen met de vrijheid van meningsuiting waarschijnlijk zullen voortduren. Vele, vele, vele mensen zijn zeer gepassioneerd over het redden van de markt.
“Je gaat verliezen”, vertelt hij me. “Dit is mijn eigendom. Als ik bij je thuis zou komen en je zou vertellen wat je ermee zou kunnen doen, zou je het toch niet leuk vinden?
Nou, antwoord ik: als ik mijn huis zou slopen en in plaats daarvan een woontoren van 14 verdiepingen of een winkelcentrum zou bouwen, hoop ik een beetje dat mijn buren, de gemeente – en zelfs de overheid – wat dat betreft iets te zeggen hebben. zeg erover.
En voorstellen om 80 procent van een geliefd gemeenschapsbezit zoals de Preston Market te slopen, is weer iets anders.
Ik deel niet de overtuiging van Sam dat de miljardair altijd zal winnen in een wedstrijd als deze. Iedereen die wel eens op een kraampje heeft gestaan of folders heeft uitgedeeld in Preston, kan bevestigen dat er een enorme gemeenschapszin heerst over de kwestie, die kan worden gemobiliseerd in een actieve campagne.
Maar ik voel dat mijn allereerste gesprek met een miljardair ten einde loopt.
Ik maak van de gelegenheid gebruik om Sam te verzekeren dat hij mag verwachten dat er hier week na week genoeg mensen zullen zijn die onze mening over het behoud van de markt naar voren brengen en een discussie aangaan over de toekomst van deze site. Dat is toch wel een minimum voor de democratische rechten die we zouden moeten hebben.
“Je bent gevraagd om te vertrekken”, vertelt hij me.
Ik weet het, zeg ik. Het was me een genoegen.
——————–
Als je mee wilt doen aan de campagne om de Preston Market te redden, hier is de link voor de grote gemeenschapsbijeenkomst op vrijdag 12 mei. We hebben het nodig om enorm te zijn, dus verspreid het woord. Als je wilt helpen en/of wat vrijheid van meningsuiting op de markt wilt uitoefenen, neem dan contact op met de campagne via de Save The Preston Market-pagina. U kunt vrijwillig helpen met brievenbussen of een kraam.
Wie weet heb je zelfs een ontmoeting met een miljardair. Hij zal degene zijn met stoom uit zijn oren, mopperend: ‘Dit is mijn eigendom! Er is je gevraagd om te vertrekken!” voor iedereen binnen gehoorsafstand.
Sam wordt uitgenodigd voor de openbare bijeenkomst, samen met de minister van planning en vele anderen, om de mening van de gemeenschap over de toekomst van de markt te horen.
Bron: redflag.org.au
