President Joe Biden ontmoet de Israëlische premier Benjamin Netanyahu in New York in 2023.Susan Walsh/Associated Press

Bestrijd desinformatie: Meld u gratis aan Moeder Jones dagelijks nieuwsbrief en volg het nieuws dat er toe doet.

Gebruik maken van een “golf van aanvallen” dit weekend bombardeerde Israël Rafah – een zuidelijke stad in Gaza met meer dan 1 miljoen ontheemden – waarbij tientallen mensen om het leven kwamen. De reden? De Israëlische regering zei dat dit, althans gedeeltelijk, bedoeld was om dekking te bieden voor een militaire operatie waarbij met succes gijzelaars werden bevrijd. De berekening is angstaanjagend: Israël doodde 67 mensen om twee mensen te bevrijden.

Met al meer dan 27.000 doden in Gaza heeft de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zich niet publiekelijk teruggetrokken uit een agressieve oorlogsinspanning – begonnen als reactie op de aanval van 7 oktober waarbij meer dan 1.200 mensen om het leven kwamen – zelfs nu het aantal doden blijft stijgen. “Alleen de militaire druk werd voortgezet tot de totale overwinning”, zei Netannyahu na de operatie in Rafah Voogd“zal de vrijlating van al onze gijzelaars bewerkstelligen.”

Tot nu toe heeft de regering van de Verenigde Staten de oorlog grotendeels gesteund, ondanks toenemende kritiek. Zoals mijn collega Noah Lanard meldde, is president Joe Biden jarenlang fel pro-Israël geweest – en zelfs agressiever dan de typische Democraat. Maar daar zijn klein aanwijzingen voor een mogelijke verandering. Vorige week zei Biden tijdens een persconferentie dat de reactie van de regering-Netanyahu in Gaza ‘overdreven’ was. Terwijl Israël zich de afgelopen dagen voorbereidde op een grondinvasie van Rafah – wat zware internationale kritiek opleverde – heeft de regering, althans in lekken naar de pers, gezegd dat zij om veel duidelijkere plannen van Israël vraagt.

Maar veel hiervan lijkt alleen maar gepraat te zijn. Of, als dat niet het geval is, heeft Netanyahu geen publieke verklaringen afgelegd waaruit zou blijken dat hij van koers verandert. Netanyahu vertelde in ‘This Week’ aan ABC dat de enige twee beschikbare opties voor Israël zijn: Rafah binnentreden of ‘de oorlog verliezen’. Vorige week noemde hij een voorstel voor een staakt-het-vuren van Hamas ‘waanvoorstellingen’.

Het is moeilijk om alle berichtgeving over Biden die zogenaamd een hardere lijn zou volgen, in overeenstemming te brengen met het daadwerkelijke Amerikaanse beleid. Zoals Matt Duss – de uitvoerend vice-president van het Center for International Policy en voormalig adviseur buitenlands beleid van senator Bernie Sanders – opmerkt, zijn dergelijke waarschuwingen ‘zinloos’ als de Verenigde Staten geen tekenen vertonen van ‘gevolgen voor alles wat Israël doet. ”

Toen ik Duss belde om hem te vragen of de ‘over the top’-uitspraak van Biden gezien moest worden als een legitieme aanval op Netanyahu, zei hij: ‘Dat kan ik niet serieus nemen. Het spijt me. Je levert nog steeds de wapens af. Je maakt dit bloedbad nog steeds mogelijk. Dat is waar het om gaat.”

De private pushback, zo vervolgde Duss, is niet overtuigend als de impact ervan duidelijk is. ‘De boodschap is: oh, hij oefent privé druk uit. En mijn antwoord daarop is: hoe gaat dat?” Duss heeft het mij verteld. “Ze veranderden Gaza in de maan. Je hebt bijna 30.000 mensen gedood; bijna 2 miljoen mensen ontheemd. Wat Biden ook privé zegt, wat hij in het openbaar doet, is het Congres omzeilen om meer munitie naar Israël te sturen. Dat is de boodschap. Dat is het beleid.”

Duss zei dat wat er nu in Rafah gebeurt, duidelijk maakt dat de diplomatieke aanpak van Biden geen impact lijkt te hebben op het gedrag van Israël: “Hoeveel is genoeg? Is er eigenlijk sprake van een rode lijn? Is er eigenlijk een aantal dode Palestijnse kinderen dat te veel is? Tot nu toe is het antwoord nee.”

Terwijl de oorlog zich ontvouwt, is er bij sommige Democraten enige beweging ontstaan ​​als reactie op de toenemende verschrikkingen. Sanders is – ondanks zijn terughoudendheid om op te roepen tot een staakt-het-vuren – luider geworden over de oorlog en heeft aangedrongen op het opleggen van voorwaarden aan de hulp aan Israël. En vorige week bracht de regering-Biden een memorandum uit, NSM-20, waarin schriftelijke bevestiging werd geëist van buitenlandse regeringen die wapenoverdrachten ontvingen dat het humanitair recht wordt nageleefd.

Maar als critici gewezenbestaat er al beleid tegen oorlogsmisdaden. De bepalingen van NSM-20 zijn, zoals Duss mij vertelde, een stap voorwaarts in die zin dat de regering-Biden publiekelijk zegt dat ze niet bereid is militaire hulp te sturen naar een land dat wreedheden begaat. Maar “als ze echt de Amerikaanse juridische verplichtingen en internationale juridische verplichtingen rond militair geweld willen nakomen, hebben we deze nieuwe laag papier niet nodig”, zei Duss. Ze kunnen gewoon wetten en beleid afdwingen dat al van kracht is.

Voorlopig lijkt het erop dat we in dezelfde cyclus zitten. NBC News meldde begin vandaag dat Biden achter de schermen Netanyahu herhaaldelijk een ‘klootzak’ heeft genoemd die de vrede in de weg staat. En tegelijkertijd dringt de regering aan op 14,1 miljard dollar aan militaire hulp aan Israël, die niet veel voorwaarden bevat voor de manier waarop deze wordt gebruikt of sterke bepalingen voor transparantie.

Zoals Lanard eerder voor ons rapporteerde, maakt de dynamiek de Amerikaanse prioriteiten duidelijk:

“De retoriek van de regering verandert langzaam, maar de wereld ziet het [America’s] acties”, zei de podcastpresentator en voormalig Obama National Security Council-woordvoerder Tommy Vietor vorige week. “Het maakt eigenlijk niet uit wat Biden zegt tijdens een inzamelingsactie achter gesloten deuren.” De wereld ziet hoe de regering-Biden een veto uitspreekt over een VN-resolutie over een staakt-het-vuren waar slechts 10 van de 186 landen tegen waren, waarbij zij het Congres omzeilt om sneller tankgranaten naar Israël te krijgen, en handhaaft “onwrikbaar“Steun voor een natie Meerdere mensenrechtengroeperingen binnen en buiten Israël – evenals een voormalig hoofd van de Mossad – hebben de Palestijnen gedwongen te leven onder een systeem van apartheid.

“Zolang u de militaire operatie van Netanyahu in Gaza zonder voorwaarden steunt, maakt het absoluut geen verschil hoeveel u in uw opmerkingen aan de knop draait”, zei Ben Rhodes, die als plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur van president Obama diende, tegen de Amerikaanse krant The Guardian. Washingtonpost. “In principe moet je een beslissing nemen om niet te geven [Netanyahu] een blanco cheque van steun.”





Bron: www.motherjones.com



Laat een antwoord achter