Als teken van verdere diplomatieke dooi reisde de Zuid-Koreaanse president Yoon Suk Yeol deze week naar Tokio om zijn Japanse tegenhanger, premier Fumio Kishida, te ontmoeten. Het was het eerste officiële bezoek van een Zuid-Koreaanse president aan Tokio in 12 jaar vanwege spanningen in de betrekkingen tussen Zuid-Korea en Japan. Het bezoek van Yoon komt iets meer dan 10 dagen nadat de twee leiders een deal hebben gesloten om een geschil op te lossen over de uitspraak van de rechtbank in Zuid-Korea in 2018 tegen het gebruik van Koreaanse dwangarbeid door Japanse bedrijven tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De Yoon-Kishida-top geeft Seoel en Tokio een diplomatieke impuls en biedt een verdere politieke impuls om een ”toekomstgerichte” bilaterale relatie tot stand te brengen. De ontmoeting belooft ook veel goeds voor de versterkte trilaterale betrekkingen tussen de VS, Japan en Zuid-Korea. Het heeft daarom positieve implicaties voor de Indo-Pacific-strategie van de regering-Biden. De regering-Yon heeft echter te maken met sterke binnenlandse politieke tegenwind. Bijna 60% van de Zuid-Koreanen is tegen Yoons aanpak van de dwangarbeidkwestie met Japan.
Gericht op een “toekomstgerichte” relatie tussen Zuid-Korea en Japan
De top van gisteren moet worden gezien als een belangrijke stap in een poging om de bilaterale betrekkingen tussen Zuid-Korea en Japan te herstellen, die begonnen na de inauguratie van Yoon in mei 2022. De twee leiders hadden elkaar vier keer ontmoet voorafgaand aan de bijeenkomst van gisteren in Tokio. Verbeterde bilaterale betrekkingen hebben ook geholpen de trilaterale betrekkingen tussen de VS, Japan en Zuid-Korea te vergemakkelijken en vice versa, waarbij de drie landen het afgelopen jaar ongeveer 40 trilaterale bijeenkomsten hebben gehouden.
Om de deugdzame cyclus voort te zetten, kondigde Japan aan van plan te zijn de exportcontroles op te heffen op bepaalde chemicaliën die nodig zijn produceren halfgeleiders en displays geheven tegen Zuid-Korea sinds 2019, zogenaamd als reactie op de uitspraak van de rechtbank voor dwangarbeid. De Zuid-Koreaanse minister van Handel kondigde aan dat zijn land een klacht tegen Tokio bij de Wereldhandelsorganisatie zou intrekken. Beide acties creëren een kans voor meer samenwerking op het gebied van economische veiligheid, inclusief het coördineren van toeleveringsketens en het opbouwen van weerbaarheid tegen Chinese economische dwang.
Kishida verklaarde ook dat de twee landen de defensiedialoog en strategische gesprekken op vice-ministerieel niveau zouden hervatten. De besprekingen zullen waarschijnlijk resulteren in het volledige herstel van de overeenkomst inzake algemene beveiliging van militaire informatie die beide landen in 2016 hebben ondertekend, waardoor de twee partijen geheime inlichtingen kunnen delen. Verbeterde veiligheidsbanden zullen de verdediging en afschrikking op het Koreaanse schiereiland en daarbuiten helpen versterken.
Om de betrekkingen met het maatschappelijk middenveld te bevorderen, kondigde de grootste zakenfederatie van Japan, Keidanren, ook plannen aan om een gezamenlijk beurzenfonds op te richten met Zuid-Koreaanse bedrijven om uitwisselingen van jongeren te bevorderen. Een delegatie van Zuid-Koreaanse bedrijfsleiders vergezelde Yoon op vrijdag om hun Japanse tegenhangers te ontmoeten. Uitwisselingen van mens tot mens zullen helpen om de banden tussen Korea en Japan van onderaf te lijmen, en niet alleen van bovenaf.
Gevolgen voor de Indo-Pacifische strategie van Washington
De regering-Biden was er snel bij om de diplomatieke toenadering tussen twee van de naaste bondgenoten van de Verenigde Staten te prijzen. Het Witte Huis en het ministerie van Buitenlandse Zaken hebben afzonderlijke maar versterkende verklaringen afgelegd waarin ze de “historische aankondigingen” en het “baanbrekende nieuwe hoofdstuk” tussen Japan en Zuid-Korea verwelkomen. Hoewel Washington beide partijen aanmoedigde om verzoening te zoeken en politieke ruimte creëerde voor dialoog in trilaterale situaties, zouden Seoul en Tokio moeten worden gezien als de belangrijkste aanjagers van de recente pogingen tot toenadering.
Het gestage opvoeren van de nucleaire en raketdreigingen van Noord-Korea, waaronder een langeafstandsrakettest op de ochtend van de Yoon-Kishida-top, en de zorgen over China’s uitdaging van de bestaande op regels gebaseerde regionale orde, hebben ook gewerkt in het voordeel van verbeterde Zuid-Koreaanse Betrekkingen tussen Korea en Japan. De twee Amerikaanse bondgenoten nemen nu pragmatische stappen om de veiligheidssamenwerking op het Koreaanse schiereiland en in de Indo-Pacific te verbeteren.
Dit is allemaal een goed voorteken voor Washington, dat probeert gelijkgestemde bondgenoten en partners te mobiliseren om de regionale veiligheid te ondersteunen. Zoals uiteengezet in de Phnom Penh-verklaring over het trilaterale partnerschap tussen de VS, Japan en de Republiek Korea voor de Indo-Pacific, zou de regering-Biden vooral haar twee bondgenoten verwelkomen om samen te werken aan een breed scala aan kwesties buiten Noordoost-Azië. Japan heeft zijn Vrije en Open Indo-Pacifische Strategie zelfs vóór de Verenigde Staten in 2018 aangenomen. Nu Zuid-Korea eind 2022 zijn eigen Indo-Pacific Strategie heeft uitgebracht, is verdere samenwerking op het gebied van opkomende technologieën, klimaatverandering en ontwikkelingsfinanciering , onder andere, zijn ook in orde.
Binnenlandse politieke tegenwind
Hoewel de bijeenkomst belangrijke positieve implicaties heeft voor een “toekomstgerichte” relatie tussen Zuid-Korea en Japan, en bij uitbreiding de trilaterale betrekkingen tussen de VS, Japan en Zuid-Korea, moet er door alle partijen meer werk worden verzet om nieuwe verworvenheden in de bilaterale betrekkingen te versterken. Zuid-Korea’s belangrijkste oppositiepartij, de Democratische Partij, noemde de deal van de regering Yoon met Japan over de kwestie van dwangarbeid het “meest vernederende moment” in de diplomatieke geschiedenis van Zuid-Korea. Evenzo bestrafte de oppositie Yoon voor het beëindigen van zijn ontmoeting met Kishida zonder een verontschuldiging te ontvangen. Uit een recente Gallup-enquête bleek dat 59% van de Zuid-Koreanen ook tegen Yoon’s “eenzijdige gebaar” naar Japan was. Door Zuid-Koreaanse in plaats van Japanse bedrijven slachtoffers te laten compenseren, vinden tegenstanders dat Yoon te veel terrein heeft toegegeven aan Japan.
Om te voorkomen dat de binnenlandse politiek de betrekkingen tussen Korea en Japan opnieuw torpedeert, kan Tokio de regering Yoon meer diplomatieke dekking bieden door Seoul halverwege het compensatiefonds te ontmoeten. Het Japanse bedrijfsleven heeft tot nu toe niet aangegeven of het vrijwillige bijdragen zou leveren. Yoon zei ook dat zijn regering niet zou eisen dat Japanse bedrijven geld in het fonds stoppen. Dergelijke toenaderingen kunnen echter helpen de protesten in Zuid-Korea de kop in te drukken of op zijn minst de hardnekkige positie benadrukken van die Koreanen die niet bereid zijn compromissen te sluiten om de banden tussen Zuid-Korea en Japan te verbeteren.
Een oprechte verontschuldiging voor deze kwestie, ook al zou een herformulering van de verontschuldigingen uit het verleden, zoals die van premier Keizō Obuchi in 1998, ook veel betekenen voor Tokio’s bereidheid om met Seoel samen te werken aan een “toekomstgerichte toekomst van Japan en Zuid-Korea”. Koreaanse betrekkingen.” Zeker, Kishida wordt geconfronteerd met zijn eigen binnenlandse hindernissen om aanvullende gebaren te maken die verder lijken te gaan dan de bilaterale overeenkomst uit 1965 die volgens Tokio alle compensatiekwesties volledig heeft geregeld. Maar om deze deal te laten werken, moet Japan blijk geven van oprechtheid, flexibiliteit en evenveel moed als Yoon heeft getoond door deze weg in te slaan. De politieke oppositie van Zuid-Korea zou dan terughoudend moeten zijn om de Yoon-Kishida-deal in de toekomst terug te draaien.
Het staatsmanschap van Yoon en Kishida stelde de twee leiders in staat een belangrijke mijlpaal te bereiken in de bilaterale betrekkingen tussen Zuid-Korea en Japan. Historische kwesties zullen onvermijdelijk weer de kop opsteken in de betrekkingen tussen Zuid-Korea en Japan, maar de reeks diplomatieke stappen die het afgelopen jaar tussen de twee landen zijn genomen, biedt een kans om de samenwerking in de Indo-Pacific verder te verdiepen.
Bron: www.brookings.edu
