Trump streeft ernaar de wettelijke milieubescherming te ondermijnen. Makkelijker gezegd dan gedaan. – Moeder Jones

Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd by de Guardian and wordt hier weergegeven als onderdeel van de Klimaatbureau samenwerking.

Donald Trump heeft beloofde de energiesector te dereguleren, fossiele brandstoffen te stimuleren, milieuregels te ontmantelen en op andere manieren de vooruitgang van het klimaat aan te vallen. Deskundigen en pleitbezorgers zeggen echter dat rechtszaken die tot doel hebben de fossielebrandstofsector verantwoordelijk te houden voor het misleiden van het publiek over de klimaatcrisis nog steeds ‘een duidelijke weg voorwaarts hebben’.

“Het overweldigende bewijs van de leugens en het voortdurende bedrog van de industrie verandert niet binnen de regeringen”, zegt Richard Wiles, voorzitter van het non-profit Center for Climate Integrity, dat de rechtszaken volgt en ondersteunt. Er zijn in de VS meer dan dertig aansprakelijkheidszaken actief, aangespannen door staten en gemeenten die de belangen van fossiele brandstoffen ervan beschuldigen de klimaatrisico’s van hun producten te verdoezelen of schadevergoeding te eisen voor de gevolgen ervan. “Klimaatmisleiding-rechtszaken tegen Big Oil hebben een duidelijk pad voorwaarts, ongeacht wie er in het Witte Huis zit.”

Tijdens zijn campagne beloofde Trump “de golf van frivole rechtszaken van milieu-extremisten te stoppen.”

Maar het vermogen van de regering om de rechtszaken te blokkeren zal beperkt zijn, zei Wiles.

Aangezien de federale overheid in geen van de rechtszaken eiser of gedaagde is, zal de verkiezing van Trump geen directe invloed hebben op de uitkomst ervan. En aangezien elke zaak bij de staatsrechtbank werd ingediend, kan de president geen rechters benoemen die toezicht op hen zullen houden.

Als een van de zaken echter naar de federale rechtbanken wordt gestuurd – iets waar oliemaatschappijen al lang op aandringen maar niet hebben bereikt – zouden de rechtse aangestelden van Trump in het voordeel van de fossielebrandstofbedrijven kunnen beslissen.

“De belangrijkste impact die Trump zal hebben op de rechtszaken over klimaataansprakelijkheid zijn de rechters die hij heeft benoemd in het Hooggerechtshof”, zegt Michael Gerrard, faculteitsdirecteur van het Sabin Center for Climate Change Law aan de Columbia University.

In zijn eerste ambtstermijn benoemde Trump drie rechters in het Hooggerechtshof, waaronder twee met banden met de fossiele brandstoffenindustrie. Begin december drong de advocaat-generaal van Joe Biden er bij het Hooggerechtshof op aan om verzoeken van fossiele brandstoffenbelangen om twee rechtszaken over klimaataansprakelijkheid te vernietigen, af te wijzen, na een oproep van de rechtbank in juli aan de regering om in te grijpen.

Experts zeggen dat het Witte Huis van Trump zou kunnen proberen de balans politiek te laten doorslaan ten gunste van de oliemaatschappijen. “De standpunten van de federale regering hebben de neiging om gewicht in de schaal te leggen bij het Hooggerechtshof, dus als Trump dat zou doen zou het de oliemaatschappijen een duwtje in de rug geven”, zegt Daniel Farber, directeur van het Center for Law van de University of California, Berkeley. , Energie & Milieu.

Maar dat garandeert niet dat de rechtbank het met de regering eens zal zijn, zei hij. “De rechtbank luistert niet altijd naar de mening van de regering, en het zou echt afhangen van hoe overtuigend ze in staat waren om het punt te beargumenteren,” zei Farber.

Het ministerie van Justitie van Trump zou in deze zaken ook invloedrijke ‘vriend van de rechtbank’-brieven kunnen indienen, zei Gerrard. De regering-Biden diende vorig jaar zo’n brief in ter ondersteuning van de aanklager, terwijl de vorige De regering heeft de beklaagden op betrouwbare wijze ondersteund en zal dit naar verwachting opnieuw doen.

Deze kunnen een aanzienlijke impact hebben op de uitkomst van een zaak, maar garanderen evenmin een uitkomst.

Een andere mogelijkheid waar voorstanders zich op voorbereiden: Trump zou met Republikeinse meerderheden in beide huizen van het Congres kunnen samenwerken om te proberen de fossiele-brandstofindustrie juridische immuniteit te bieden tegen de rechtszaken.

Maar het is onwaarschijnlijk dat een dergelijke maatregel zal slagen, zelfs niet met een Republikeinse trifecta, zei Farber. “Je zou zestig stemmen nodig hebben om de filibuster in de Senaat te doorbreken, en dat betekent dat ze zeven Democraten zouden moeten kiezen,” zei hij. “Ik zie dat gewoon niet gebeuren.”

De vuurwapenindustrie heeft in 2005 met succes een vrijstelling van aansprakelijkheid verkregen, waardoor de meeste pogingen om hen verantwoordelijk te houden voor geweld met succes zijn geblokkeerd. Bedrijven op het gebied van fossiele brandstoffen hebben aangedrongen op dezelfde behandeling, maar zijn daar tot nu toe niet in geslaagd.

De beloften van de regering-Trump om de milieuregelgeving terug te draaien en fossiele brandstoffen te stimuleren, zouden aanleiding kunnen geven tot aanvullende rechtszaken over klimaataansprakelijkheid. “Als ze het gevoel hebben dat andere kanalen voor verandering zijn afgesloten, zou dat het legale kanaal misschien aantrekkelijker maken”, zegt Farber.

Klimaatverantwoordelijkheidspakken ingediend door steden en staten hebben de afgelopen maanden aan kracht gewonnen. In december lanceerde een stad in North Carolina de allereerste rechtszaak over klimaataansprakelijkheid tegen een elektriciteitsbedrijf. In november spande Maine ook een rechtszaak aan tegen de grote oliemaatschappijen, terwijl een provincie in Kansas grote producenten van fossiele brandstoffen aanklaagde, omdat ze beweerden dat ze “een decennialange campagne van fraude en bedrog over de recycleerbaarheid van plastics” hadden gevoerd.

Zelfs te midden van de verwachte terugdraaiingen van het milieu door Trump zijn de rechtszaken een manier om “een zekere mate van rechtvaardigheid en aansprakelijkheid veilig te stellen voor de klimaatleugens van de grote oliemaatschappijen en de schade die ze hebben veroorzaakt”, aldus Wiles.