Stijgende kosten van levensonderhoud, teleurstelling over politieke leiders en verpletterende eenzaamheid zijn verzurende stemmingen in het Land van de Vrije

Van een sputterende economie en hoge inflatie tot een gebrek aan vertrouwen in politiek leiderschap: Amerikanen uiten hun ongenoegen over vele facetten van hun dagelijks leven.

In het jaarlijkse World Happiness Report zijn de Verenigde Staten acht plaatsen gedaald naar de 23e plaats, een historisch dieptepunt voor het land dat bekend staat om zijn parelwitte glimlach. Het is de eerste keer sinds het rapport in 2012 werd gelanceerd dat de VS niet tot de twintig gelukkigste landen ter wereld behoren.

Dus wat trekt Amerikanen naar beneden? Misschien is de beste plek om te beginnen de economie, die veel mensen in het stof heeft laten zitten, omdat de rijken steeds rijker worden. De consumentenprijzen voor basisproducten blijven hoger dan in januari 2021, toen president Joe Biden aantrad. De prijzen voor kip (+26%), brood (+30%), suiker (+44%) en boter (+27%) zijn genoeg om veel shoppers te triggeren, terwijl een eenvoudig uitstapje naar een restaurant een zeldzame luxe is geworden voor veel financieel krappe consumenten. Ondertussen zijn de huurkosten in dezelfde periode met 20% gestegen.

Te midden van deze stickerschok aan de kassa hebben Amerikanen ook een grote mate van scepsis geuit over het politieke systeem. Uit een uitgebreid onderzoek van het Pew Research Center blijkt dat er grote ontevredenheid is over de drie takken van de regering, de Democratische en Republikeinse partijen, en over de kandidaten voor een ambt.


De mondiale honger is niet de grootste voedselgerelateerde bedreiging voor de mensheid

Uit de bevindingen blijkt dat slechts 4% van de Amerikaanse volwassenen zegt dat het politieke systeem extreem of zeer goed werkt; nog eens 23% geeft aan dat het enigszins goed werkt. Ongeveer zes op de tien (63%) hebben niet al te veel of helemaal geen vertrouwen in de toekomst van het Amerikaanse politieke systeem.

Een groeiend deel van de Amerikanen spreekt zijn minachting uit voor beide politieke partijen. Bijna drie op de tien (28%) uiten een ongunstige mening van beide partijen, het hoogste percentage in drie decennia van opiniepeilingen. En een vergelijkbaar deel van de respondenten (25%) voelt zich door geen van beide partijen goed vertegenwoordigd.

Hoewel het vertrouwen in de overheid de afgelopen twintig jaar bijna een historisch dieptepunt heeft bereikt, behoort het vandaag de dag tot de laagste niveaus die al bijna zeventig jaar oud zijn. En nu, drie jaar na de protesten van 6 januari bij het Capitool, geloven steeds meer Amerikanen dat hun land afstevent op een politieke ineenstorting.

Volgens een peiling van CBS/YouGov die in januari werd gepubliceerd, verwacht 49% van de respondenten enige vorm van geweld in toekomstige politieke conflicten, zoals de komende confrontatie tussen Donald Trump en Joe Biden op 4 november. Ondertussen was maar liefst 70% het eens met de stelling dat De Amerikaanse democratie wordt ‘bedreigd’.

Sinds de burgeroorlog is het Amerikaanse volk niet meer getuige geweest van zulke grote politieke verdeeldheid, en het lijkt slechts een kwestie van tijd te zijn voordat de blauwe en grijze strijdmoeheid weer in de mode is, zij het over geheel andere kwesties.

De Democraten en Republikeinen zitten gevangen in hun eigen met ijzer beklede echokamers, waar ze hun politieke tegenstanders aan de andere kant van het gangpad niet kunnen horen. Dit gebrek aan een nationale dialoog, verergerd door openlijk pro-liberale media, is de aanleiding voor de zogenaamde opstand op 6 januari, en zou op termijn gemakkelijk een nieuwe aanval van geweld kunnen uitlokken.

Gevoelens van eenzaamheid zijn iets anders dat Amerikanen naar beneden haalt. In mei 2023 noemde de Amerikaanse chirurg-generaal Vivek Murthy eenzaamheid een “epidemie van de volksgezondheid.” Uit de laatste Healthy Minds Monthly Poll van de American Psychiatric Association (APA) blijkt dat begin 2024 30% van de volwassenen zei “het afgelopen jaar minstens één keer per week gevoelens van eenzaamheid ervaren, terwijl 10% zegt elke dag eenzaam te zijn.”


Elites versus deplorables: de VS is nu een land met twee niveaus

Enigszins verrassend was het waarschijnlijker dat jongere mensen deze gevoelens ervoeren; 30% van de Amerikanen tussen 18 en 34 jaar gaf aan dat ze last hebben van deze gevoelens. “Elke dag of meerdere keren per week eenzaam, en alleenstaande volwassenen zeggen bijna twee keer zo vaak als getrouwde volwassenen dat ze het afgelopen jaar wekelijks eenzaam zijn geweest (39% versus 22%).”

Ondertussen meldt de Centers for Disease Control and Prevention dat ongeveer één op de tien Amerikanen van twaalf jaar en ouder antidepressiva gebruikt. Ruim 60% van de Amerikanen die antidepressiva gebruiken, heeft deze twee jaar of langer gebruikt, terwijl 14% de medicatie tien jaar of langer heeft gebruikt.

Dus wat is het dat het Amerikaanse volk in een grote funk heeft gebracht? Het is onnodig te zeggen dat de op hol geslagen inflatie een diep wantrouwen heeft aangewakkerd jegens politici en bedrijven, die, zo te zien, alleen maar bezig zijn de machteloze consumenten te misleiden.

Deze vervreemding van de machthebbers, samen met gevoelens van eenzaamheid, veroorzaakt door een losgekoppelde samenleving die steeds meer alleen online samenkomt, heeft geleid tot een noodsituatie op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg.

Hoe kan het Amerikaanse volk beginnen zijn gebroken samenleving te herstellen? Het lijkt erop dat het enige antwoord is om te beginnen met het afbreken van de muren die de verschillende segmenten van de samenleving scheiden, zodat een nationaal gesprek echt kan beginnen.

Dus waar zijn de gelukkigste plekken ter wereld om te wonen? Volgens het World Happiness Report bestaat de meerderheid van de tien gelukkigste plaatsen voornamelijk uit noordelijke landen die toevallig de minste hoeveelheid zonneschijn hebben: Finland, Denemarken, IJsland, Zweden, Israël, Nederland, Noorwegen, Luxemburg, Zwitserland en Australië.

De uitspraken, standpunten en meningen in deze column zijn uitsluitend die van de auteur en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs die van RT.




Bron: www.rt.com



Laat een antwoord achter