Waarom behandelt DOJ Dobbs-demonstranten niet zoals 6 januari-aanvallers? – Moeder Jones

Conservatief hoge Raad De rechters hebben dinsdag vraagtekens gezet bij het gebruik door het ministerie van Justitie van een statuut uit 2002 tegen het belemmeren van een officiële procedure om een ​​aantal mensen te vervolgen die betrokken waren bij de aanval op het Congres van 6 januari. Bij het onder druk zetten van advocaat-generaal Elizabeth Prelogar over de vraag hoe breed het DOJ de wet kan toepassen, kwamen verschillende rechters met soortgelijke hypothesen.

“Zou een heckler in het huidige publiek in aanmerking komen?” vroeg rechter Neil Gorsuch.

“Waarom is niemand aangeklaagd voor het verstoren van het Hooggerechtshof?” vroeg rechter Samuel Alito, verwijzend naar eerdere protesten die kortstondig de hoorzittingen van het Hooggerechtshof in verband met de uitspraak van de rechtbank in 2022 verstoorden. Dobbs uitspraak over het vernietigen van abortusrechten.

Alito’s vraag bracht Prelogar ertoe te beweren dat vreedzame demonstranten die slechts een korte onderbreking van de regeringsprocedures veroorzaken, waarschijnlijk niet vervolgbaar zouden zijn op grond van de obstructiewet, deels omdat de regering moeite zou hebben om te bewijzen dat ze “corrupte bedoelingen” hadden – een vereiste van de wet. Daarentegen lijken gewelddadige demonstranten blijk te hebben gegeven van hun intentie om een ​​verslagen presidentskandidaat te helpen aan de macht te blijven.

Het is “een fundamenteel andere houding dan wanneer ze deze rechtszaal waren binnengestormd, de politie van het Hooggerechtshof hadden overrompeld en van de rechters en andere deelnemers hadden geëist dat ze voor hun veiligheid moesten vluchten”, zei Prelogar.

Alito erkende: “Wat er op 6 januari gebeurde was heel, heel ernstig, en ik vergelijk dit niet met dat.” Maar hij vervolgde: “We moeten uitzoeken wat volgens jouw interpretatie de uiterste grenzen van dit statuut zijn.”

De zaak draait om een ​​federaal statuut dat in 2002 werd uitgevaardigd na het boekhoudschandaal van Enron en dat het belemmeren van een federale procedure verbiedt. Sinds 6 januari hebben federale aanklagers honderden mensen die betrokken waren bij de aanval op het Congres aangeklaagd voor het overtreden van de wet, wat veel van deze cliënten op de proef heeft gesteld door advocaten.

De indiener in de zaak, Joseph Fischer, is een voormalige politieagent die meedeed aan de aanval van 6 januari. De aanklager beschuldigt Fischer ervan dat hij samen met de menigte het Capitool heeft binnengedrongen en ‘Aanval!’ riep. en rende naar een politielijn. Zijn advocaat betoogt dat het Congres de bedoeling had dat de obstructiewet alleen van toepassing zou zijn op gevallen waarin beklaagden met fysiek bewijsmateriaal knoeiden, zoals het vernietigen of vervalsen van documenten die in procedures worden gebruikt. Het statuut is echter niet van toepassing op meer algemene plannen om een ​​hoorzitting of een andere overheidsprocedure tegen te houden.

Een uitspraak in het voordeel van Fischer zou de veroordelingen van ongeveer 350 aanvallers van 6 januari kunnen verstoren, die DOJ met succes heeft vervolgd op grond van de obstructiewet. In totaal zijn ongeveer 1.350 mensen aangeklaagd voor misdaden die verband houden met hun daden in het land

Een gunstige uitspraak zou ook twee van de vier strafrechtelijke aanklachten kunnen elimineren die speciaal aanklager Jack Smith vorig jaar tegen voormalig president Donald Trump heeft ingediend. Smith stelt dat zijn aanklachten wegens obstructie tegen Trump stand zouden houden, zelfs als het Hooggerechtshof de toepassing van de wet zou beperken. Dat komt omdat de poging van Trump om valse presidentsverkiezingen te creëren om hem te helpen de macht te behouden, zegt Smith, een voorbeeld is van het vervalsen van bewijsmateriaal, een punt waarvan zelfs de advocaat van Fischer toegeeft dat het onder het statuut valt.

Het Hooggerechtshof heeft er ook mee ingestemd om de langlopende bewering van Trump dat hij “absolute immuniteit” heeft tegen elke vervolging afzonderlijk te onderzoeken. Door eindelijk in te stemmen met de behandeling van de zaak heeft de rechtbank waarschijnlijk het federale proces tegen Trump uitgesteld op beschuldiging van samenzwering om de verkiezingen van 2020 omver te werpen. Velen beweren dat dit uitstel enorm gunstig kan blijken te zijn voor de voormalige president en de huidige presidentskandidaat van de Republikeinse Partij.

Met name meerdere rechters gebruikten hypothesen die enige sympathie suggereerden voor de extremistische argumenten dat het DOJ oneerlijk handelt door de aanvallers van 6 januari met meer kracht te vervolgen dan ze tegen linkse demonstranten hebben gebruikt. Deze vragen leken een algemene scepsis onder de conservatieve meerderheid van de rechtbank over het obstructiestatuut te onthullen.

Toch is het nog steeds niet duidelijk hoe het Hooggerechtshof zal beslissen in de obstructiezaak. Een groot deel van het betoog van dinsdag draaide om de interpretatie van het enkele woord ‘anders’, dat twee bepalingen in de wet met elkaar verbindt. De eerste maakt het illegaal om bewijsmateriaal op corrupte wijze te wijzigen, vernietigen of verbergen om officiële procedures te ondermijnen. De tweede bepaling zegt dat het een misdaad is om “anderszins” een officiële procedure op corrupte wijze te belemmeren, te beïnvloeden of te belemmeren.

Fischer stelt dat “anders” de tweede bepaling beperkt tot alleen toepassing op bewijsmateriaal. DOJ zegt dat het woord deel uitmaakt van een ‘klassieke catch-all’. Dat wil zeggen dat het Congres de bedoeling had dat de tweede bepaling onafhankelijk en breed zou worden toegepast, met verwijzing naar alle pogingen om rechtbanken of wetgevers ervan te weerhouden hun werk te doen.

Een eenvoudige lezing van het statuut, zei Prelogar, laat zien dat Fischer en anderen het op 6 januari hebben overtreden. “Er hebben die dag veel misdaden plaatsgevonden”, zei ze. “Maar in gewoon Engels: het fundamentele kwaad dat door veel van de relschoppers, waaronder de indiener, is begaan, was een doelbewuste poging om te voorkomen dat de gezamenlijke zitting van het Congres de resultaten van de verkiezingen zou certificeren.”