Gene J. Puskar/AP
Dit stuk is oorspronkelijk gepubliceerd door Kapitaal & Belangrijkste.
In januari 2022, Jacklyn Gabel en haar collega’s van de Starbucks Coffee-locatie aan Mission Street in Santa Cruz begonnen het idee van organiseren te overwegen. Vier maanden later stemden ze met 15 tegen 2 stemmen om lid te worden van een vakbond, Starbucks Workers United.
Het doel, zei Gabel, was simpel: samenkomen om effectiever te onderhandelen over lonen, voordelen en arbeidsomstandigheden.
Hoeveel onderhandelingssessies heeft de vakbond tot nu toe met Starbucks gehouden?
‘Geen,’ zei Gabel. “Er heeft nooit een onderhandelingssessie plaatsgevonden.”
Vakbondsleiders zeggen dat dit een hoofdbestanddeel van het Starbucks-draaiboek is geworden: als het een winkel er niet van kan weerhouden zich bij een vakbond aan te sluiten, kan het zeker de voortgang in de richting van een daadwerkelijk contract vertragen. Maar hoe irritant dat ook kan zijn voor georganiseerde werknemers, wellicht zorgwekkender is hoe gemakkelijk de federale arbeidswetgeving kan worden gebruikt – of gebroken – in dienst van dat doel.
In het hele land zijn werknemers op meer dan 350 Starbucks-locaties (van de ruim 9.000 Amerikaanse winkels die eigendom zijn van het bedrijf) nu aangesloten bij Workers United, onderdeel van een periode van twee jaar van aanzienlijk toegenomen organisatieactiviteiten en publieke goedkeuring van vakbonden. Geen van die Starbucks-locaties heeft een contract binnengehaald.
Dat heeft een woordvoerder van Starbucks gezegd Kapitaal & Belangrijkste dat de weigering van de vakbond om onderhandelingssessies te plannen de oorzaak is van het gebrek aan vooruitgang. Maar in de twee jaar sinds het organiseren van activiteiten in de winkels wijdverspreid werd, is het bedrijf beschuldigd van honderden schendingen van de arbeidswetgeving, van het ontslaan van vakbondsorganisatoren tot het weigeren van voordelen in vakbondswinkels tot het consequent uitstellen van onderhandelingen.
Het komt erop neer: ondanks alle energie die aan de organisatie wordt besteed, zijn de Starbucks-werknemers die bij een vakbond zijn aangesloten niet veel dichter bij het bereiken van hun doelen.
“Als je kijkt naar wat er gebeurt bij zowel Starbucks als Amazon, een soort nieuwere organisatiecampagnes, weigeren de bedrijven eenvoudigweg te onderhandelen”, zegt Sharon Block, professor aan de Harvard Law School en directeur van het Center for Labor and a Just Economy. Arbeidswetten, zo voegde Block eraan toe, doen weinig om bedrijven verantwoordelijk te houden.
De National Labour Relations Board (NLRB) heeft een reeks klachten van vakbondsonderhandelaars over de tactieken van Starbucks afgehandeld. Maar het proces om van een klacht over te gaan naar een constatering van wangedrag is een moeizaam proces, dat begint op regionaal niveau en vervolgens doorloopt naar het volledige NLRB.
‘En dan gebeurt er precies niets’, zei Block.
Pas nadat een van de partijen naar de federale rechtbank stapt, en de rechtbank het ermee eens is dat de wet is overtreden, treedt er een rechtsmiddel in werking – en dat is vaak niets meer dan een richtlijn aan de overtredende partij om ‘in goed vertrouwen’ te beginnen onderhandelen. een term die zo vaag is dat arbeidsdeskundigen zeggen dat deze vrijwel geen afdwingbare betekenis heeft.
Het wordt allemaal bepaald door de nationale arbeidswetgeving. En Starbucks, zo zeggen vakbondsvertegenwoordigers, maakt optimaal gebruik van een gebroken proces.
De recente geschiedenis van overtredingen van het bedrijf is adembenemend. In een poging om de vakbondsinspanningen in Buffalo, New York te ondermijnen, heeft een NLRB-rechter in maart van dit jaar vastgesteld dat het bedrijf de National Labor Relations Act (NLRA) honderden keren heeft overtreden door “flagrant en wijdverbreid wangedrag waaruit blijkt dat er sprake is van algemene minachting voor de werknemers”. ‘ fundamentele rechten.”
Dat past in een patroon. In 22 afzonderlijke beslissingen (van de 23 zaken) tot begin augustus hebben administratieve rechters vastgesteld dat Starbucks meer dan 230 schendingen van het federale arbeidsrecht heeft begaan, waaronder 30 ontslagen in verband met organisatieactiviteiten, aldus woordvoerder Melissa Palominos van Workers United. Meer dan 1.350 extra vermeende schendingen wachten op afhandeling, zei Palominos.
“Ze zijn de ergste vakbondsmisdadiger in de geschiedenis, en we zullen alle juridische uitdagingen blijven aangaan”, aldus Palominos. “Intussen blijven de werknemers van Starbucks met succes hun winkels organiseren in vakbonden.”
Gabel, 35, werkt al vier jaar op de locatie in Santa Cruz en is ploegleider. Zij en haar collega’s hadden kennis genomen van het organiseren van acties in Buffalo, en ze begonnen te overwegen hetzelfde te doen. Toen ze zich eenmaal hadden aangemeld voor een vakbondsverkiezing, zei ze, werd de winkel overspoeld door regelmatige bezoeken van districts- en regionale toezichthouders van Starbucks die voorheen zelden waren komen opdagen.
“Onze redenen om te organiseren waren vrij eenvoudig”, zei Gabel. “Het basissalaris bedroeg ongeveer $ 15,50, en Santa Cruz County was destijds de op één na hoogste huurmarkt van het land. Wat elders in het land zou kunnen werken, werkte niet in Santa Cruz, dus moesten we over lonen praten. De structuur van Starbucks laat dat niet echt toe.”
Sinds de vakbonden zijn er echter niets veranderd. Gabel zei dat de onderhandelaars van het bedrijf consequent data hebben geweigerd of verplaatst als reactie op de verzoeken van de vakbond om bijeenkomsten, te beginnen met een sessie afgelopen december die werd afgeblazen nadat Starbucks had gezegd dat het niet zou instemmen met een virtuele deelname. (Gabel, een lid van het onderhandelingsteam, had COVID.)
“Ze hadden eerder virtueel onderhandeld in andere steden, en toen kondigden ze aan dat ze dat gewoon niet langer zouden doen”, zei Gabel. “Dus ze sturen ons een datum en wij proberen die in te plannen, omdat ons onderhandelingsteam uit verschillende plaatsen komt. Als we iedereen aan boord kunnen krijgen, komen ze terug en zeggen dat die datum niet werkt, en doorlopen we het hele proces opnieuw. We hebben nog geen vergadering gehad, en nu staat er tot december ook niet één gepland.”
Het beantwoorden van vragen van Kapitaal & Belangrijkste Over de winkel in Santa Cruz gaf Starbucks-woordvoerder Andrew Trull de vakbond de schuld van een aantal van de vertragingen, waarbij hij zeven verschillende data opgaf (te beginnen met die van afgelopen december) waarop hij zei dat Starbucks Workers United “ofwel heeft geannuleerd, niet heeft bevestigd of niet heeft gereageerd. ” op de verzoeken van het bedrijf om te onderhandelen.
Verder zei Trull: “Volgens de NLRA hebben partijen die onderhandelen het wettelijke recht om te weigeren opgenomen te worden tijdens contractonderhandelingen” – de reden dat Starbucks niet instemt met virtuele sessies. “Wanneer de onderhandelingen virtueel worden uitgezonden naar andere deelnemers, komt dit neer op het opnemen van de onderhandelingssessies”, aldus Trull. “Er is geen manier om te voorkomen dat deelnemers op afstand in elke winkel discussies over partners opnemen en opnieuw verzenden.”
Palominos zei dat nadat de datum van december 2022 was geannuleerd, de onderhandelaars van het bedrijf zeiden dat ze alternatieve data zouden bevestigen “alleen als we hadden afgesproken dat er alleen persoonlijke deelnemers zouden zijn.” Het was een plan om de vakbond te dwarsbomen, zei ze, aangezien het onderhandelingsteam van Starbucks Workers United een nationale reikwijdte heeft.
Een NLRB-advocaat stelde in maart vast dat Starbucks de federale wet overtrad door hybride onderhandelingen te weigeren, waarbij sommige leden virtueel aanwezig zijn. Die bevinding maakte de weg vrij voor NLRB-klachten op regionaal niveau. Maar nogmaals, dat is nog maar het begin van het lange proces richting een nationale bevinding of remedie.
Het waren dit soort tactieken die senator Bernie Sanders uit Vermont ertoe brachten, toen hij eerder dit jaar een zitting van de Senaatscommissie voor Gezondheid, Onderwijs, Arbeid en Pensioenen (HELP) opende, achter Starbucks aan te gaan op de dag dat voormalig CEO Howard Schultz daar verscheen. onder dreiging van een dagvaarding.
“Wat voor mij schandalig is,” zei Sanders, “zijn niet alleen de anti-vakbondsactiviteiten van Starbucks en hun bereidheid om de wet te overtreden – het zijn hun berekende en opzettelijke pogingen om te vertragen, vertragen, vertragen.”
Toen Sanders, de HELP-voorzitter, Schultz vervolgens vroeg of hij zich ervan bewust was dat NLRB-rechters hadden geconcludeerd dat Starbucks herhaaldelijk de arbeidswetgeving had overtreden, antwoordde Schultz: “Meneer, Starbucks Coffee Company heeft ondubbelzinnig – laat me hier al heel vroeg de toon voor zetten – niet gebroken. de wet. We hebben er vertrouwen in dat deze beschuldigingen vals zullen blijken.”
De woorden van Schultz werden met gelach en gekreun ontvangen vanuit de galerie, die voor een groot deel werd bezet door leden van Starbucks Workers United. Zoals senator Chris Murphy uit Connecticut later zei: “Het is vergelijkbaar met iemand die honderd keer een bekeuring heeft gekregen voor te hard rijden en zegt: ‘Ik heb nooit de wet overtreden, want elke keer had de agent het mis.'”
Terug in Santa Cruz blijven Jacklyn Gabel en haar collega’s werken – en hopen op een onderhandeld contract. “Wat Starbucks doet, is mijn collega’s alleen maar energie geven en empoweren”, zegt Gabel, die ook tijd besteedt aan het helpen van andere locaties bij het organiseren van vakbondsverkiezingen. “We organiseren steeds meer winkels. Hun tactiek zal dat niet tegenhouden.”
Maar totdat de wet wat tanden heeft gekregen, hebben bedrijven die proberen de vakbondsactiviteiten te beteugelen of contractonderhandelingen te bevriezen voldoende ruimte om rond te dwalen. Een deel ervan kan als onwettig worden beschouwd, maar vrijwel niets ervan zal resulteren in het soort straf dat feitelijk een afschrikmiddel is. En intussen gaat het lange wachten door.
“We zouden geen wet moeten hebben die uitnodigt tot niet-naleving,” zei Block. Zoals Gabel en haar collega’s leren, is dat precies het soort wet dat momenteel van kracht is.
Auteursrecht Kapitaal & Main
Bron: www.motherjones.com
