Bijna elke hoek in Bucha is nu een plaats delict en het voelde alsof de dood overal was”, aldus Richard Weir, crisis- en conflictonderzoeker bij Human Rights Watch. “Het bewijs geeft aan dat Russische troepen die Bucha bezetten minachting en minachting toonden voor het burgerleven en de meest fundamentele principes van het oorlogsrecht.”
“De regionale hoofdaanklager in Bucha, Ruslan Kravchenko, vertelde Human Rights Watch op 15 april dat er 278 lichamen in de stad waren gevonden sinds de Russische troepen zich terugtrokken, de overgrote meerderheid van hen burgers, en dat verwacht werd dat het aantal nog zou stijgen naarmate er meer lichamen worden ontdekt”.
Het oorlogsrecht verbiedt opzettelijke en willekeurige moord, marteling, gedwongen verdwijningen en onmenselijke behandeling van gevangengenomen strijders en burgers in hechtenis. Ook plundering of plundering is verboden. Iedereen die dergelijke daden beveelt of opzettelijk pleegt, of helpt en aanzet, is verantwoordelijk voor oorlogsmisdaden.
Na bijna honderd dagen oorlog in Oekraïne kondigde de procureur-generaal van de Verenigde Staten, Merrick Garland, aan dat het ministerie van Justitie gaat bijdragen aan internationale onderzoeken naar vermeende oorlogsmisdaden in Oekraïne, en verklaarde dat de Verenigde Staten inspanningen blijven leveren om Rusland vast te houden. wettelijk aansprakelijk voor wreedheden begaan tijdens de oorlog tegen Oekraïne.
Dit is buitengewoon welkom nieuws omdat het de noodzaak voor Oekraïne, zijn westerse partners, en vooral Rusland, laat zien dat het relevant en vastberaden is om wettelijke verantwoording af te leggen tijdens de oorlog in Oekraïne.
Eveneens van belang is dat het zowel zal laten zien als illustreren dat het najagen van waarheid en op feiten gebaseerde gerechtelijke procedures in de hoofden van de democratieën van de wereld zullen “institutionaliseren”, Ruslands ontkenningen en bedrog door middel van internationale rechtsmiddelen. Het instellen van gerechtelijke procedures zou de propaganda-inspanningen van Rusland blootleggen en het afschilderen als een agressieve en nationale leugenaar, wat, naast Oekraïne, de enorme verschillen in de kernwaarden van elke samenleving zal illustreren.
Gerechtelijke blootstelling zal de retorische vastberadenheid van Rusland verzwakken en zijn rechtvaardiging voor het voeren van een illegale en duidelijk immorele oorlog tegen Oekraïne ondermijnen, terwijl het beginsel van wettelijke verantwoording opnieuw wordt bevestigd. Er zal geen gerechtigheid zijn, noch duurzame vrede, als Rusland niet wettelijk aansprakelijk wordt gesteld.
En net zoals Duitsland ter verantwoording werd geroepen voor zijn wreedheden in de Tweede Wereldoorlog, zo moet Rusland dat ook doen. Rusland niet ter verantwoording roepen voor zijn misdaden in Oekraïne, zou neerkomen op medeplichtigheid aan de misdaden van Rusland tegen de Oekraïense menselijkheid.
Wat moet worden geïllustreerd, en het is hier dat zowel Duitsland als Frankrijk moeten worden opgeroepen, is een duidelijk oordeel en veroordeling van de genocidale acties van Rusland in Oekraïne. Het nalaten dit te doen zou een daad van nalatigheid van democratische samenlevingen zijn en een teken dat de westerse wereld niet alleen de historische lessen van de genocidale acties van de nazi’s niet heeft geleerd, maar deze historische lessen ook niet heeft toegepast in de context van de huidige geografische politieke realiteiten.
Rouwen en rouwen om de doden is niet genoeg. Geschokt en afgestoten zijn door de misdaden in Bucha en door de vele andere ‘doodstadia’ in heel Oekraïne is niet genoeg. Onderzoeken zijn niet voldoende.
De Russen hebben opzettelijk de burgerlijke orde in Oekraïne vernietigd. Ze proberen een moraal en ‘orde’ op te leggen die zelfs de fundamentele mensenrechten niet eerbiedigt. Een moraliteit die de menselijke waardigheid niet respecteert en die niet wordt geïnformeerd of beheerst door de fundamentele erkenning van enige morele of juridische orde die burgerlijk kan worden genoemd.
Wat Oekraïne nodig heeft, is de oprichting van een juridische traditie die de individuele waardigheid van een Oekraïens leven op zijn land heiligt. Dit is een historische kans die niet mag worden verspeeld.
En hoewel de Oekraïense burgers het beginsel van rechtvaardigheid en billijkheid voor iedereen blijven idealiseren, vooral in het post-Maidan-tijdperk, slaagden de Oekraïense leiders er niet in dit te bereiken. De oorlog van Rusland met Oekraïne moet ervoor zorgen dat dergelijke pogingen blijven mislukken.
Gerechtigheid in Oekraïne, zelfs in oorlogstijd, moet nu niet alleen worden gedaan, maar moet worden gedaan. Als dit niet lukt, zal het cynisme van de Oekraïense burgers jegens democratische beginselen verharden, aan wie al jaren en jaren eerlijkheid, rechtvaardigheid en verantwoordingsplicht zijn beloofd, om vervolgens teleurgesteld te worden door degenen wier vastberadenheid er niet in slaagt dergelijke basisprincipes voor de menselijke en burgerlijke orde te vestigen.
Oekraïne is niet zozeer een land zonder wet, maar het is wel een land waar de wet niet wordt nageleefd en waar geen traditie van jurisprudentie bestaat die veiligheid biedt aan individuen.
Wat Oekraïners nog moeten leren, is dat de kracht van een soevereine democratische samenleving wordt bepaald door de bereidheid en het vermogen van die samenleving om misdaden tegen haar burgers te vervolgen. Het is door gerechtelijke vervolging van misdadigers tegen de fundamentele mensenrechten van de burgers van een land dat de mate van institutionele betrokkenheid bij de individuele veiligheid van zijn burgers en hun recht op fundamentele menselijke waardigheid aantoont. Hoe moeilijk ook, dit is de weg die moet worden bewandeld.
Oekraïne is Rusland niet en het zal ook nooit Rusland worden. Ze zijn altijd onderscheiden door hun aangeboren waarden, vooral wat betreft hoe ze het menselijk leven zien. Het wordt tijd dat de westerse partners van Oekraïne dit beseffen. Oekraïne vecht om de waarden te bevestigen die het gemeen heeft met zijn westerse partners. Dit is de essentie van zijn verzet tegen Rusland.
Door hulp te accepteren en samen te werken met zijn westerse partners, zal Oekraïne blijk geven van zijn toewijding om zichzelf te regeren in onderwerping aan de rechtsstaat, terwijl het zichzelf de kans geeft om te leren hoe een dergelijke toepassing een positieve invloed kan hebben op wettig en wettelijk aansprakelijk gedrag in zijn naoorlogse burgeroorlog. leven.
Ten tweede zal Oekraïne, door aan zijn eisen voor gerechtigheid te voldoen, blijk hebben gegeven van zijn inzet voor individuele gerechtigheid in zijn eigen land en voor een op waarheid en feiten gebaseerde rechterlijke macht.
Bovendien zal het het principe vaststellen van wettelijke aansprakelijkheid voor gedrag op zijn land.
Maar wat misschien wel het allerbelangrijkste is, is dat het heeft geïllustreerd dat het als grotere samenleving een legale weg heeft gebaand die het kan bewandelen om toegang te krijgen tot de Europese Unie van op het recht gebaseerde samenlevingen.
Bron: www.neweurope.eu
