Een groot aantal Eritreeërs, waarvan sommigen de regering van het land steunen en anderen zich ertegen verzetten, hebben in de straten van Israël gevochten.
Meer dan 100 mensen, waaronder enkele tientallen politieagenten, raakten gewond tijdens de gevechten, maar er werden geen doden gemeld.
Dus wie zijn de Eritreeërs in Israël, waarom vochten ze en wat heeft premier Benjamin Netanyahu met hen van plan?
Wie zijn zij?
Duizenden Eritreeërs zijn in Israël aangekomen, van wie velen de barre omstandigheden in hun thuisland ontvluchten.
Eritrea staat al meer dan dertig jaar onder het bewind van president Isaias Afwerki, nadat de voormalige partizaan zijn strijdkrachten naar een overwinning leidde die een einde maakte aan de dertig jaar durende onafhankelijkheidsoorlog van buurland Ethiopië.
De 77-jarige heeft nooit verkiezingen gehouden of een parlement of onafhankelijke rechterlijke macht gevormd. Hij heeft politieke partijen verboden en geldt als een van de slechtste leiders ter wereld als het gaat om de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid.
De president handhaaft ook een strikte verplichte militaire dienst en een systeem van dwangarbeid, wat veel Eritreeërs de afgelopen decennia ertoe heeft aangezet te vluchten, waarbij sommigen zich bij andere Afrikaanse vluchtelingen hebben aangesloten die naar Israël zijn gereisd.
Er wordt aangenomen dat er ongeveer 25.000 Afrikaanse vluchtelingen in Israël wonen, van wie de meesten afkomstig zijn uit Soedan en Eritrea.
Maar Israël erkent zeer beperkte aantallen als legitieme asielzoekers en beschouwt hen als voornamelijk economische migranten die moeten vertrekken.
Waarom vochten ze?
De gevechten braken zondag uit toen de Eritrese ambassade in Israël een evenement organiseerde ter gelegenheid van de dertigste verjaardag van de onafhankelijkheid.
Critici van de Afwerki-regering zagen het als een brutale poging om het bewind van een dictator te vieren, dus benaderden ze de locatie met honderden.
Naar verluidt braken ze door de politiebarrières omdat agenten niet voorbereid leken op zulke grote aantallen, en video’s lieten kapotte ruiten van politie- en andere auto’s zien, evenals schade aan nabijgelegen winkels. De locatie werd ook vernield, waarbij stoelen en tafels werden vernield.
Eritreeërs die bij het evenement aanwezig waren ter ondersteuning van de Afwerki-regering raakten in gevecht met de demonstranten. Op internet was te zien dat supporters demonstranten met knuppels sloegen en met stenen gooiden.
‘Geen dictator meer’, zongen demonstranten in video’s op sociale media.
“Waarom zijn we ons land ontvlucht? Vanwege deze dictator. Waarom vieren ze hier vandaag feest? Waarom gaf de Israëlische politie hen toestemming om feest te vieren voor deze dictator?” vroeg een demonstrant.
De Israëlische politie verjoeg de menigte met traangas, verdovingsgranaten en scherpe granaten. Op sommige foto’s waren officieren te paard te zien.
Wat is het plan van Netanyahu?
De Israëlische premier veroordeelde het incident snel en bedankte de politieagenten voor het harde optreden tegen de menigte.
Hij riep zondag een speciaal ministerieel team bijeen om manieren te evalueren om om te gaan met ‘illegale infiltranten’ die de wet overtreden en een bedreiging vormen voor de ‘toekomst van Israël als Joodse en democratische staat’.
De premier vertelde tijdens de bijeenkomst dat zijn plan om tien jaar geleden een hek te bouwen aan de grens van het land met Egypte om de stroom Afrikaanse vluchtelingen te stoppen had gewerkt, en hij hekelde het Hooggerechtshof omdat het een aantal van zijn andere voorstellen had geblokkeerd om asielzoekers uit te sluiten. wist binnen te komen voordat het hek werd geplaatst.
Terwijl hij een besluit prees om een plan van de Verenigde Naties te negeren dat 16.000 asielzoekers het staatsburgerschap zou geven, zei hij dat de gebeurtenissen van zondag “een rode lijn overschreden” en kondigde hij zijn voornemen aan om alle Afrikaanse migranten uit te zetten.
Kan hij Afrikanen echt verdrijven?
Door de jaren heen heeft Israël allerlei plannen uitgeprobeerd om Afrikaanse mensen te verdrijven, waaronder het sturen van velen naar een afgelegen gevangenis, het vasthouden van een deel van hun loon totdat ze ermee instemden het land te verlaten of het aanbieden van contante betalingen om ergens in Afrika te verhuizen.
Critici van dergelijke tactieken hebben gezegd dat ze de bedoelingen van de regering laten zien om te proberen asielzoekers te dwingen Israël te verlaten.
Ook de politieke verdeeldheid van Israël kwam aan bod.
De extreemrechtse coalitieregering van Netanyahu riep op tot deportaties, terwijl ze het Hooggerechtshof de schuld gaf van het blokkeren van deportatiepogingen in het verleden. Maar oppositieleden waren gematigder en zeiden dat regeringen er door de jaren heen niet in zijn geslaagd de kwestie volledig te begrijpen en aan te pakken.
Volgens het internationaal recht kan Israël mensen niet met geweld terugsturen naar een land waar hun leven of vrijheid mogelijk in gevaar is.
Bron: www.aljazeera.com
