Op 18 mei hebben Finland en Zweden officieel het NAVO-lidmaatschap aangevraagd – een duidelijk historisch besluit. Hoewel de twee landen lange tijd militaire niet-afgestemde posities hebben behouden, bracht de Russische invasie van Oekraïne hen ertoe hun houding en toekomst van veiligheid volledig opnieuw te beoordelen. Bovendien heeft de Russische invasie voor een enorme verschuiving in de publieke opinie gezorgd, waarbij de meerderheid van de bevolking voor toetreding tot het Bondgenootschap stemde. De niet-uitgelokte schending door Rusland van veiligheidsgaranties heeft de veiligheidsparaplu van de NAVO aanzienlijk aantrekkelijker gemaakt voor zowel Finland als Zweden, maar wat betekent hun potentiële lidmaatschap voor de toekomst van de defensie-innovaties van de NAVO?
Geen van de landen zijn vreemden voor de NAVO. Beiden zijn betrokken geweest bij een breed scala aan samenwerkingsinitiatieven met de Alliantie, waarbij ze gemeenschappelijke waarden en doelstellingen delen. Met substantiële verhogingen van defensie-uitgaven, actieve legers en defensie-industrieën brengt elk land iets unieks op tafel.
Finland deelt een grens met Rusland die meer dan 1.300 kilometer overspant. Voor een niet-nucleair land moet het up-to-date conventionele strijdkrachten behouden om een geloofwaardige afschrikking te garanderen. In feite is de artillerie van Finland een van de grootste in Europa, met de op een na grootste landmacht.
Finland vervangt sinds 2014 artilleriematerieel als onderdeel van het Operational Artillery-programma. Deze inspanningen zorgen voor een voortdurende modernisering van de strijdkrachten, het verlengen van hun levenscyclus tot de jaren 2050 en het toevoegen van Leopard-gevechtstanks en infanterievoertuigen. Zweden daarentegen is trots op zijn eersteklas luchtmacht, ondersteund door Gripen 39 straaljagers en zijn deskundige marine. Hun Submarine Flotilla-eenheid zou de aanwezigheid van het Bondgenootschap in de Oostzee en het Noordpoolgebied aanzienlijk versterken.
Een bijzonder interessante troef is de Finse nationale defensiecursus, die is opgedragen aan leiders uit verschillende geledingen van de samenleving. Ze leren over verschillende sectoren van de nationale veiligheid van het land, waardoor ze de behoeften van Finland begrijpen en op hun beurt helpen bij het nemen van beslissingen. Een soortgelijke oefening op NAVO-niveau zou de prestaties van de Bondgenoten en hun samenwerking met de particuliere sector zeker ten goede komen.
Defensie-industrieën en R&D
Als het gaat om innovatiepotentieel en Onderzoek & Ontwikkeling (R&D), dienen de defensie-industrieën van de twee landen als sterke troeven voor hun NAVO-kandidaat. Gespecialiseerd en zeer operationeel, leveren de industrieën nationale capaciteiten met effectieve technieken en apparatuur. Aangezien de industrie voornamelijk uit kleine en middelgrote ondernemingen bestaat, kunnen Finland en Zweden de NAVO lessen geven over effectieve samenwerking tussen kleinere ondernemingen en de publieke sfeer. De industrieën zijn niet alleen zeer winstgevend, maar ook internationaal concurrerend en exporteren grote hoeveelheden hoogwaardige producten met een lange levenscyclus. Hun streven om zelfvoorzienend te zijn op het gebied van defensie en veiligheid komt tot uiting in hun substantiële investeringen in R&D. Bovendien worden de apparatuur en technologieën vaak vervaardigd volgens de specifieke operationele behoeften van elk land. Zo zijn de Zweedse onderzeeërs specifiek aangepast aan de Oostzee, rekening houdend met de verschillende zoutlagen of smalle archipels.
Zoals het onlangs gepubliceerde rapport van GLOBSEC over de prestaties en innovaties van de NAVO suggereert, kan de NAVO ontsnappen aan de groeiende geo-economische last door winstgevende investeringen na te streven in defensie-industrieën en innovatieve technologieën. Beide landen staan erom bekend dat ze prioriteit geven aan innovatieve en duurzame oplossingen, die essentieel zijn voor het behoud van het Noordpoolgebied en zijn klimaat. De prestaties en winstgevendheid van deze industrieën komen ook voort uit het succesvolle gebruik van civiele technologie in hun respectieve militaire producties.
Zoals het rapport aanbeveelt, is het aanknopen van nauwe banden met de particuliere sector en vervolgens het baseren van defensie-innovaties op deze samenwerking een broodnodig beleid voor het Bondgenootschap. Aangezien Finland en Zweden al binnen deze richtlijnen opereren, zijn ze ongetwijfeld waardevol voor de toekomst van de NAVO-innovatie. Door moderne legers, effectieve defensie-industrieën, doorgewinterde knowhow en productie op basis van de militaire behoeften en eindgebruikers samen te brengen, kunnen de twee Noordse landen de NAVO-defensie-innovatie naar de frontlinie duwen.
In overeenstemming met de toegenomen defensie-uitgaven in meerdere NAVO-lidstaten, zou deze uitbreiding meer nadruk kunnen leggen op het definiëren van de innovatiebehoeften van de NAVO en kunnen helpen bij het vormgeven van een veerkrachtiger innovatie-ecosysteem. Nu de NAVO-Top in Madrid voor de deur staat, verwachten velen dat het uitbreidingsproces en de onderhandelingen worden afgerond. De waarschijnlijker uitkomst zal echter zijn dat hun NAVO-toetreding zal bevriezen. Turkije heeft aangegeven de Top niet als een deadline voor toetreding te zien, dus de vraag wanneer Zweden en Finland zullen toetreden, hangt nog in de lucht. Aangezien de top een impuls geeft aan de innovatieve oplossingen en strategieën die moeten worden opgenomen als de spil achter het zevende Strategische Concept, is het een nadeel om Zweden en Finland niet als geldige leden te hebben. Hun perceptie en door innovatie gedreven perspectieven op veiligheid en defensie ontbreken mogelijk in de resultaten van de top, omdat ze het Bondgenootschap zouden kunnen helpen om de prestaties op het gebied van innovatie te verbeteren.
Bron: www.neweurope.eu
