Leden van de National Tertiary Education Union (NTEU) van de Universiteit van Melbourne beginnen deze week aan een historische stakingsactie. Tien maanden na onze campagne voor een nieuwe werkplekovereenkomst heeft het management geweigerd op onze belangrijkste eisen in te gaan. Na een onderbreking van vier uur in mei en een onderbreking van 24 uur in juni, voeren we de druk in het tweede semester op met een staking van een week. Dit wordt de langste grootschalige stakingsactie op een Australische universiteitscampus sinds tien jaar of langer.
De escalatie werd aangewakkerd door leden van de kunstfaculteit, die stemden voor een staking vanaf vandaag voor zeven dagen. Hun besluit was alleen mogelijk na jaren van toegewijd werk van activisten die van de kunst het gebied met de beste vakbonden aan de universiteit maakten. Na de stemming over de kunsten besloot een branchebrede vergadering zich voor te bereiden op een staking van een halve dag voor alle leden. Leden buiten de kunsten grepen de kans aan om steun op te bouwen voor meer uitgebreide actie op hun eigen werkplek.
Een golf van organisatieactiviteiten in verschillende afdelingen de afgelopen weken culmineerde in een reeks succesvolle stemmen om deel te nemen aan de actie die een week duurde. Vakbondsleden van studentenvoorzieningen, bibliotheken en wetenschappelijke diensten, de rechtenfaculteit en de kunst- en podiumkunstscholen van de VCA gaan nu een hele week lang samen met de kunsten staken. Deze stemmen lieten zien dat er in de hele branche behoefte is aan aanhoudende stakingen om onze eisen te winnen. Diepgewortelde wrok jegens het management na jaren van bezuinigingen betekent dat veel leden bereid zijn te stemmen voor actie die verder gaat dan wat in eerdere onderhandelingsronden is gedaan.
Na de all-in actie van vandaag zal de staking van een week beperkt blijven tot die gebieden waar gestemd werd voor verlengde actie. Dit zal niet leiden tot een staking van alle leden in de hele tak, ondanks de inspanningen van de militanten om aan te dringen op een totale staking. Maar het zal kracht putten uit de meest georganiseerde en actieve werkgebieden en ernstige gevolgen hebben voor verschillende niveaus van de activiteiten van de universiteit. En het kan de basis leggen voor meer werving en organisatie, wat mogelijk de weg vrijmaakt voor meer grootschalige acties in de toekomst. Wanneer we deelnemen aan serieuze stakingen krijgen leden de kans om onze eigen collectieve kracht te voelen en sterke argumenten te ontwikkelen voor onze collega’s om zich bij de vakbond aan te sluiten. Deze week zullen stakers pamfletten uitdelen en open vakbondsevenementen organiseren om de kracht van gezamenlijke actie te benadrukken en de betrokkenheid van alle NTEU-leden aan te moedigen.
Deze staking is een ernstige verstoring van de normale gang van zaken bij de Melbourne Uni – en ook bij de NTEU. Het is al geruime tijd geleden dat we hebben gezien dat de vakbondsafdeling een ambitieus logboek van claims naar voren heeft gebracht en langdurige stakingen heeft ondernomen om deze te bepleiten. De ambitieuze eisen die we aan het begin van deze onderhandelingsronde naar voren hebben gebracht, hebben geleid tot een hernieuwd participatieniveau. Met name de gedurfde claim voor een veilige werkgelegenheidsratio – waarbij 80 procent van al het personeel in vaste functies moet worden ingezet – heeft veel medewerkers geïnspireerd om actief te worden in een instelling waar de meesten van ons tijdelijke of tijdelijke contracten hebben. Claims voor het invullen van alle vacatures om de stijgende werkdruk aan te pakken, een loonsverhoging die gelijke tred houdt met de inflatie, en een strikte limiet op eindeloze rondes van herstructureringen hebben ook tot steun geleid.
De kortere werkonderbrekingen die we hebben georganiseerd zijn goed bezocht en levendig geweest, en hebben al tot enkele kleine concessies van het management geleid. Omdat het lidmaatschap maand na maand groeit, zijn we nu de grootste NTEU-vestiging in Australië. Wat we winnen aan de Universiteit van Melbourne – en hoe we dat winnen – kan impact hebben in het hele land.
Decennia lang zit de NTEU vast in een zelfvernietigende cyclus van matte campagnes met bescheiden eisen die weinig vertrouwen wekken bij de leden. Onze vakbondsleiders hebben zich teruggetrokken voor serieuze vakbondsacties, maar hebben in plaats daarvan hun vertrouwen gesteld in onderhandelingen in achterkamertjes om kleine verbeteringen aan de randen te ‘winnen’. Het onvermijdelijke resultaat is dat de vakbond haar eigen eisen afzwakt of intrekt, terwijl de leden zich machteloos en cynisch voelen over het onderhandelingsproces. Eerdere NTEU-campagnes hebben dus over het algemeen onze zwakte versterkt en de verwachtingen verlaagd over wat onze afdelingen kunnen bereiken, in plaats van de macht van de vakbonden op te bouwen.
De huidige situatie aan de Universiteit van Melbourne biedt een glimp van een andere weg vooruit. We hebben het potentieel gezien van sterke claims om actieve deelname van onze collega’s te stimuleren. Het zal aan militante activisten in de sector zijn om de komende weken weerstand te bieden aan een afglijden naar concessies. Deze staking is het resultaat van het harde werk van de gewone leden. Laten we het gebruiken om ons aantal uit te breiden, ons eigen vertrouwen te vergroten en verder te gaan dan wat al eerder is gedaan.
Bron: redflag.org.au
