Physicians for a National Health Program (PNHP) ontstonden vijfendertig jaar geleden te midden van de bezuinigingen van de regering-Reagan, die kritieke sociale vangnetprogramma’s zoals Medicaid dreigden uit te hollen. In plaats van de hulp van artsen in te roepen om het beperkte (zij het levensreddende) armoedeprogramma te verdedigen, koos PNHP ervoor om haar energie te steken in het uitbreiden van de mogelijkheden voor hervorming van de gezondheidszorg in de Verenigde Staten. Vanaf het begin heeft PNHP zich gecommitteerd aan het veiligstellen van een universele, uitgebreide nationale ziektekostenverzekering voor één betaler. Onder een systeem met één betaler zouden alle inwoners van de Verenigde Staten gedekt zijn voor alle medisch noodzakelijke diensten die worden betaald door progressieve belastingheffing.

Sinds het begin van de twintigste eeuw hebben beide Amerikaanse politieke partijen bij hun voorgestelde hervormingen van het gezondheidsbeleid getrouw rekening gehouden met particuliere belangen. Toen de artsen David Himmelstein en Steffie Woolhandler in de jaren tachtig samen PNHP oprichtten, was de steun voor gezondheidszorg voor één betaler grotendeels beperkt tot radicaal links en een handvol progressieve beleidsanalisten. Het geloof van de artsen in de gezondheidszorg als een publiek goed kwam voort uit hun linkse verplichtingen en hun persoonlijke ervaringen die getuigen waren van het onnodig lijden van patiënten in het huidige systeem. Later publiceerden ze als onderzoekers baanbrekende studies die de administratieve rompslomp van particuliere verzekeraars, de verspilling van middelen en de wijdverbreide weigering van zorg aan het licht brachten, waardoor een gezondheidssysteem aan het licht kwam dat dringend aan transformatie toe was.

Schrijven in de Annalen van interne geneeskunde in 1988 boden Woolhandler en Himmelstein een expliciet marxistisch begrip van de politieke economie die de Amerikaanse geneeskunde aandrijft, een extractiesysteem dat winst genereert ten koste van de gezondheid van de patiënt en de autonomie van de arts. De auteurs stelden zich een alternatief gezondheidszorgsysteem voor in de Verenigde Staten voor dat zou voldoen aan de behoeften van mensen, niet aan bedrijven. “Een heroriëntatie van het beleid vereist een alternatieve coalitie van krachten die in staat zijn weerstand te bieden aan de imperatieven van geldelijke belangen”, schreven Wooldhandler en Himmelstein. “Artsen kunnen samen met andere gezondheidswerkers en onze patiënten zo’n kracht leveren.”

Helaas is de diagnose nu nog erger dan toen PNHP werd opgericht. De slechte actoren zijn niet langer beperkt tot particuliere zorgverzekeraars; De Amerikaanse geneeskunde wordt overspoeld door een machtig assortiment van particuliere belangen van Big Pharma, gigantische ziekenhuisbedrijven en private equity-bedrijven. Zelfs retailreuzen als Walgreens, CVS en Walmart doen mee. De particuliere overname van de Amerikaanse geneeskunde brengt de financiële en fysieke gezondheid van miljoenen Amerikanen in gevaar. Het volstaat te zeggen dat het recept dat wordt aangeboden door de arts-onderzoekers van PNHP vandaag de dag even noodzakelijk is als vijfendertig jaar geleden.

Voor artsen en medische studenten die genoeg hebben van de status quo, vertegenwoordigen PNHP en zijn studentenafdeling SNaHP essentiële contrapunten voor organisaties die verbonden zijn met particuliere belangen, zoals de American Medical Association. PNHP claimt vandaag vijfentwintigduizend leden die alle vijftig staten vertegenwoordigen, met lokale afdelingen door het hele land. Gegevensanalyse door Himmelstein, Woolhander en andere onderzoekers stelt PNHP-leden in staat om een ​​evidence-based pleidooi te houden voor transformatieve gezondheidshervorming bij hun patiënten en hun collega-artsen. Door samen te werken met andere vaandeldragers met één betaler, zoals National Nurses United en Democratic Socialists of America, hielp PNHP om single-betaler, beter bekend als Medicare for All, een huishoudelijk concept te maken. Uit een Pew-enquête uit 2020 bleek dat meer Amerikanen de voorkeur geven aan een systeem met één betaler dan welke andere optie dan ook.

Voor Jacobijn, Jonathan Michels ging zitten met Woolhandler en Himmelstein om de vijfendertigste verjaardag van PNHP te herdenken. Ze bespraken de oprichting van PNHP, hoe de organisatie hielp om de nationale ziektekostenverzekering weer in het politieke debat te krijgen, en de manieren waarop pleitbezorgers van individuele betalers zich moeten aanpassen aan de volgende fase van de beweging.





Bron: jacobin.com



Laat een antwoord achter