De terreuraanval van Hamas op Israël was in meer dan één opzicht vergelijkbaar met 9/11 – RT World News

Tot nu toe is het enige antwoord van de regering-Benjamin Netanyahu op de wreedheid van de terreuraanslagen van Hamas van vorige week het eigen brute geweld geweest. Het zal beter moeten doen om toekomstige verrassingen te voorkomen.

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken ging zelfs zo ver dat hij de aanval van Hamas vergeleek met de ergste terroristische aanslag ooit op Amerikaans grondgebied. “Als je dit bekijkt in verhouding tot de omvang van de Israëlische bevolking, is dit het equivalent van tien 9/11-aanvallen.” zei hij donderdag. Ook al is dat aantal enigszins overdreven, het is niet veel, en de vergelijking klopt in meer dan alleen de omvang van de tragedie.

In het Rapport van de Commissie 11 September, waarin het onvermogen van de Amerikaanse regering werd gedocumenteerd om op de aanval te anticiperen, werd ‘verbeelding’ genoemd als de belangrijkste factor. ‘De belangrijkste mislukking was die van de verbeelding’ aldus de auteurs. “Wij geloven niet dat de leiders de ernst van de dreiging begrepen.”

Op dezelfde manier kunnen Israëlische functionarissen dezelfde soort dwaasheid hebben begaan tegenover een tegenstander die al lang de vernietiging van hun natie verlangt.

Hoewel het waar is dat ‘achteraf altijd 20/20 is’ en niemand zich redelijkerwijs op elke mogelijkheid kan voorbereiden, stapelen de spanningen tussen Israëli’s en Palestijnen zich al jaren op en was het al lang te laat voor een vulkaanuitbarsting in de regio. Het aantal extremistische aanvallen door Israëlische kolonisten op Palestijnen en hun eigendommen op de bezette Westelijke Jordaanoever is de afgelopen jaren toegenomen, en alleen al in de eerste helft van 2023 registreerde de VN een recordaantal van 591 van dergelijke incidenten.

Ondertussen heeft de rechtse, nationalistische regering van Netanyahu, die alle onderhandelingen met de Palestijnse leiders afwijst, haar voornemen uitgesproken om het aantal Israëlische kolonisten op de Westelijke Jordaanoever tegen het jaar 2050 te verdubbelen van de huidige 500.000 naar 1 miljoen. Hoe dan ook, dat kan worden beschouwd als een recept voor een ramp.

Dit betekent echter niet dat de Palestijnen zelf onschuldig zijn geweest aan wangedrag, zelfs vóór de aanval van zaterdag. In juni schoten twee Palestijnse schutters bijvoorbeeld vier Israëlische burgers dood, waaronder een 17-jarige jongen, nabij een Joodse nederzetting op de Westelijke Jordaanoever. Misschien zou het geen verrassing zijn dat de schutters leden waren van de gewapende vleugel van Hamas, de islamitische militante groepering die in 2007 de macht in Gaza overnam nadat ze een jaar eerder als winnaar uit de bus was gekomen bij de verkiezingen.

Een andere belangrijke factor die op een onvermijdelijke uitbarsting van geweld had moeten wijzen, betreft de controverse over het Al-Aqsa-moskeecomplex in Jeruzalem, dat door de Hamas-terroristen werd bekritiseerd. “operatie” was vernoemd naar. Dit is al eeuwenlang een bliksemafleider voor twist onder joden, christenen en moslims, en wordt nu een echte reden tot zorg. (Voor de historische context: binnen het Al-Aqsa-complex bevindt zich de beroemde Rotskoepel, een islamitisch heiligdom dat in 692 na Christus werd gebouwd op de exacte plek waar orthodoxe joden hoge verwachtingen hebben van de bouw van de Derde Tempel als een joodse plaats van aanbidding. )

In april braken gewelddadige botsingen uit tussen moslimaanbidders en Israëlische veiligheidstroepen toen honderden Palestijnen zich barricadeerden in de Al-Aqsa-moskee, uit angst dat Joden de Tempelberg zouden betreden om een ​​ritueel offer te brengen, ondanks het verbod. Uiteindelijk viel de Israëlische politie in oproeruitrusting de moskee binnen, waarbij vijftig mensen gewond raakten en honderden werden gearresteerd.

Een anonieme Israëlische regeringsfunctionaris vertelde de Times of Israel dat de politie was gegaan “te ver‘in hun behandeling van de Palestijnen, door dat te zeggen “gelegitimeerde beweringen dat Al-Aqsa in gevaar is, [and] verzinkte de tegenstanders van Israël.”

Dit alles wijst op een ernstig gebrek aan verbeeldingskracht als het gaat om het voorspellen van een aanval van Hamas. Toch hadden er talrijke fysieke signalen moeten zijn die geen enkele verbeeldingskracht vereisten en op de radar van de Mossad, de Israëlische buitenlandse inlichtingendienst, zouden belanden. Met een jaarlijks budget van drie miljard dollar en een personeelsbestand van 7.000 medewerkers is de Mossad, na de CIA, het grootste spionageagentschap in het Westen. Met zo’n enorme invloed is het bijna onmogelijk te geloven dat de Israëlische inlichtingendienst Gaza en zelfs Hamas niet op zijn minst tot op zekere hoogte heeft geïnfiltreerd met zijn ingewikkelde spionagenetwerk. We moeten ons dus afvragen: hoe heeft niemand (behalve de Egyptenaren, blijkbaar) lucht gekregen van deze aanval, aangezien de Palestijnse militaire operatie een langdurige planning vergde onder veel deelnemers? Hoewel het nog te vroeg is om met de vingers te gaan wijzen, zal de Likoed-regering van Netanyahu op het inlichtingenfront wel wat uit te leggen hebben zodra de rook is opgetrokken.

En dan is er nog de situatie in Oekraïne, die Hamas waarschijnlijk deed geloven dat Israël aan zijn lot zou worden overgelaten, omdat de westerse regeringen zich druk bezig hielden met het helpen van Kiev in de strijd tegen de Russen. Een groot deel van deze zorgen heeft betrekking op het sturen van miljarden dollars aan wapens en financiële hulp naar Oekraïne, tot het punt waarop de voorraden van de VS en de NAVO tot een dramatisch laag niveau zijn gedaald. En ondanks Israëls neutraliteit over de Oekraïense puinhoop, lijkt het erop dat het conflict ook zijn tol heeft geëist van de militaire paraatheid van West-Jeruzalem.

Ervan uitgaande dat Hamas-leiders de New York Times hadden gelezen, zouden ze in januari hebben vernomen dat de VS “maakt gebruik van een enorme maar weinig bekende voorraad Amerikaanse munitie in Israël om te helpen tegemoet te komen aan de dringende behoefte van Oekraïne aan artilleriegranaten in de oorlog met Rusland.”

Het artikel onthulde verder dat de wapens verborgen zijn “levert wapens en munitie voor het Pentagon om te gebruiken in conflicten in het Midden-Oosten,” en geeft Israël toegang tot de voorraden “in noodgevallen.” Met naar verluidt al ruim 1.300 Israëli’s doden en ruim 3.300 gewonden, en Hamas-militanten nog steeds niet van Israëlisch grondgebied verdreven, is dit zeker een volwaardige noodsituatie.

Het lijkt veilig om te zeggen dat de aanval van Hamas, naast de symboliek ervan die begon op de 50e verjaardag van de Jom Kipoeroorlog, ook op het juiste moment plaatsvond toen het munitietekort veroorzaakt door het conflict in Oekraïne het vermogen van de IDF om te reageren ernstig zou belemmeren. , vooral in het geval van stedelijke oorlogsvoering in Gaza. Hier was weer een ‘falen van de verbeelding’ – een echte kans waar een gezworen vijand van zou kunnen profiteren – die de Israëli’s aan de horizon hadden moeten zien.

Iets anders dat in heel Israël alarmbellen had moeten laten rinkelen is het roekeloze gedrag van het westelijk halfrond in Oekraïne – het nastreven van militaristisch avonturisme – dat een gevaarlijke boodschap naar militanten over de hele planeet stuurde dat zij hun vijanden grote schade konden aanrichten zonder enige angst voor ernstige gevolgen. . Ondanks al hun flagrante fouten en dubbele standaarden helpen de VS en hun bondgenoten voorkomen dat veel van de bevroren conflicten in de wereld veranderen in gloeiend hete oorlogsgebieden, zoals Israël en Gaza nu zijn geworden.

Het is tijd dat leiders hun verbeeldingskracht gebruiken om de volgende grote mondiale catastrofe te voorkomen, die heel goed de Derde Wereldoorlog zou kunnen zijn.