Auto Workers stellen hoge eisen aan de Big 3

De klok tikt richting 14 september om middernacht, wanneer de contracten van de Auto Workers met de Big 3 autofabrikanten aflopen. De nieuwe leiders van de UAW zijn swingend naar voren gekomen en in snel groeiende aantallen komen leden naar voren om zich voor te bereiden op een staking.

De overeenkomsten hebben betrekking op bijna 150.000 werknemers bij Ford, General Motors (GM) en Stellantis.

Begin augustus presenteerde president Shawn Fain een lijst met “de eisen van de leden” aan de bedrijven en noemde ze “de meest gedurfde en ambitieuze lijst met voorstellen die ze in decennia hebben gezien”. Deze onderhandelingsdoelen zijn gericht op het ongedaan maken van concessies die de bedrijven sinds vóór de Grote Recessie uit eerdere vakbondsadministraties hebben gehaald. Een belangrijk doel is ervoor te zorgen dat de overgang naar elektrische voertuigen niet wordt gebruikt om de normen van autoarbeiders verder te ondermijnen.

Bij het betreden van deze onderhandelingsronde hebben de Big 3 een gecombineerde winst van $ 21 miljard gerapporteerd in de eerste helft van 2023. Dit komt bovenop de winst van $ 250 miljard in de afgelopen 10 jaar. “Onze boodschap bij het onderhandelen is duidelijk: recordwinsten betekenen recordcontracten”, vertelde Fain op 1 augustus aan UAW-leden op Facebook Live.

In plaats van de oude traditie van de UAW om slechts één autobedrijf te targeten bij onderhandelingen en vervolgens contracten voor de anderen op dat model te baseren, waarschuwde Fain alle drie de bedrijven om zichzelf als doelwit te beschouwen, waardoor ze in het ongewisse bleven over welk bedrijf uiteindelijk zou worden gesloten – of vakbondsleden zou bij alle drie kunnen weglopen. In 2019 sloegen 49.000 UAW-leden zes weken lang tegen GM.

Onder de eisen die Fain heeft gepresenteerd, zijn:

• Het elimineren van niveaus op lonen en secundaire arbeidsvoorwaarden, plus dubbelcijferige verhogingen voor iedereen
• Herstel van aanpassingen aan de kosten van levensonderhoud, die tijdens de Grote Recessie waren opgeschort
• Herstel van het uitkeringspensioen en de gezondheidszorg voor gepensioneerden voor iedereen; werknemers die sinds 2007 zijn aangenomen, hebben geen van beide
• Verhoging van de pensioenen voor huidige gepensioneerden; er is geen stijging sinds 2003
• Het stakingsrecht bij sluiting van fabrieken
• Een ‘beschermingsprogramma voor werkende gezinnen’. Als de bedrijven een fabriek zouden sluiten, zouden ze ontslagen werknemers moeten betalen om gemeenschapswerk te doen.
• Alle huidige uitzendkrachten in vaste dienst stellen, met strikte limieten aan de toekomstige inzet van uitzendkrachten
• Verhogen van betaald verlof

Bescherming van werknemers in elektrische voertuigen

De vakbond dringt tegelijkertijd aan op verbetering van de omstandigheden voor werknemers in de batterij van elektrische voertuigen (EV) die werkzaam zijn bij joint ventures tussen de Big 3 en Zuid-Koreaanse bedrijven. Een brief ondertekend door 28 senatoren drongen er bij de bedrijven op aan om deze batterijarbeiders op te nemen in hun raamovereenkomsten met de UAW. “Dit zijn hoogopgeleide, technische en inspannende banen”, staat in de brief. “Het is onaanvaardbaar en een nationale schande dat het startloon bij een huidige Amerikaanse joint venture voor EV-batterijen $ 16 per uur is.”

De bedrijven zeggen dat deze voorstellen te duur zijn en hun concurrentievermogen bedreigen, vooral wanneer ze hun investeringen opvoeren om over te stappen op elektrische auto’s. Fain zegt dat dit argument de recente geschiedenis negeert: “Als de Big 3 zeggen dat de toekomst onzeker is en de EV-transitie duur is, onthoud dan dat ze de afgelopen tien jaar een kwart biljoen aan Noord-Amerikaanse winsten hebben gemaakt en miljarden hebben gestort in speciale dividenden, terugkoop van eigen aandelen en supergrote vergoedingen voor bestuurders.”

De beloning voor de CEO’s van de Big 3 is sinds 2019 met gemiddeld 40 procent gestegen, waarbij GM-CEO Mary Barra alleen al $ 29 miljoen aan compensatie binnenhaalde in 2022. “We weten dat onze leden hetzelfde en meer waard zijn”, zei Fain.

Meer transparantie

Fain werd in maart gekozen op een lei gesteund door de hervormingsbeweging Unite All Workers for Democracy (UAWD), op een platform van “Geen corruptie, geen concessies, geen niveaus”, waarmee een einde kwam aan 70 jaar eenpartijregering in de UAW. Hij dringt niet alleen aan op een meer militante benadering van de onderhandelingen, maar belooft ook meer transparantie met de leden.

‘Onderhandelen is geen eenmanszaak,’ zei Fain. “Die dagen zijn voorbij, en met die tijd is het valse geloof voorbij dat vakbondscontracten alleen door de president worden binnengehaald.”

Deze keer had Fain bijzonder harde woorden voor Stellantis, het moederbedrijf van Jeep, Ram Trucks en Chrysler dat in 2021 werd opgericht door een fusie van Fiat Chrysler en Peugeot. “Ik ben geschokt om te zien hoe één bedrijf in het bijzonder ons probeert te ondermijnen en te ondermijnen”, zei hij op Facebook Live op 8 augustus.

Fain zei dat concessie-eisen onder meer het verwijderen van een limiet op uitzendkrachten en het schrappen van vakantie voor nieuwe medewerkers omvatten – en vervolgens gooide hij het voorstel van Stellantis in de prullenbak.

Eerdere UAW-leiders onderhandelden achter gesloten deuren, organiseerden nooit leden om druk uit te oefenen op de Big 3 en weigerden zelfs om specifieke onderhandelingsdoelen te onthullen. Leiders riepen soms op het laatste moment grote stakingen uit om leden te verzachten om waardeloze aanbiedingen te accepteren.

Desalniettemin hielden UAW-leden een muur-tot-muurcultuur in stand van het eren van piketlijnen.

Leden in beweging

Dit jaar weigeren enkele regionale directeuren van de oude garde en lokale officieren de contractcampagne te promoten – ze noemen het een UAWD-complot. Maar de assertieve en open benadering van Fain heeft leden – en enkele sceptische officieren – aangemoedigd om de strijd aan te gaan
.
Op Facebook Live op 15 augustus zei hij: “Ik vraag gewone activisten in het hele land om alles te doen wat je kunt doen om je fabriek te organiseren… Onze nationale organisatieafdeling stelt wekelijkse virtuele trainingen samen die zullen lopen je door hoe je acties organiseert op je werkplek.”

Fain was van plan een grote stakingsstemming uit te brengen, borden in autoruiten te plaatsen en – een pagina uit het Teamsters-boek te nemen – parkeerplaatsbijeenkomsten en oefenpiketten. Afgezien van stakingsstemmen, is geen van deze tactieken al tientallen jaren door de UAW gebruikt.

Bovendien moedigt UAWD leden aan om informatie en geest te verspreiden door middel van “10-minute meetings”, persoonlijke ontmoetingen op het werk met een groep collega’s.

In de grote Ford-fabriek in Chicago woonden begin augustus 500 leden van Local 551 twee uur durende stakingstrainingen bij, georganiseerd door leden en lokale agenten. Bijna 100 boden zich vrijwillig aan als stakingsleiders.

Voordat de les begon, lieten sommige leden elkaar video’s zien van Fains eisen op hun telefoons: “46 procent verhogen tegen het einde van het contract? Dat is precies op.” Leden juichten toen lokale officieren de dreiging herhaalden om alle drie de bedrijven tegelijk aan te vallen, indien nodig.

De training bracht ideeën naar voren om de druk op Ford voor de vervaldatum te verhogen, met inspiratie uit een video van “oefenpicketing” door UPS Teamsters. Een van de grootste applausregels kwam van de suggestie van een facilitator om “managers geen plezier te doen!”

De vechtlust van de leden kwam bij vragen snel naar voren. Montagemedewerker Wayne Davis vroeg: “Hoe zorgen we ervoor dat anderen klaar zijn om te volharden zolang het nodig is?”

Een versie van dit artikel verscheen in Labor Notes nummer 534, september 2023. Mis geen nummer meer, schrijf u vandaag nog in.

Verwant