De voogdijwet in Arizona is een nachtmerrie op het gebied van stemrecht – Mother Jones

Toen Becky King’s dochter Beth Papp werd 18 en kon zich niet registreren om te stemmen in haar thuisstaat Arizona. Vijf jaar later kan ze dat nog steeds niet.

Papp is autistisch en spreekt niet; Toen ze nog tiener was, kreeg King te horen dat het de juiste keuze was om haar dochter onder volledige wettelijke voogdij te plaatsen, een proces waarvoor ze zich aanmeldde toen Papp 17 was. In alle vijftig staten bestaan ​​verschillende kaders voor voogdij of conservatorschap, waarbij zowel minderjarigen als volwassenen worden ontdaan van een verscheidenheid aan rechten die vervolgens aan een derde partij worden verleend.

‘Niemand heeft mij specifiek verteld wat de implicaties zouden zijn’, zei King. “Het kwam niet eens bij me op dat iets anders een optie zou zijn.”

King was verre van de enige ouder die dergelijke begeleiding kreeg. Sey In, een stafadvocaat voor Disability Rights Arizona, noemt het de pijplijn van ‘school naar voogdij’.

“Veel scholen vertellen ouders dat voogdij de enige optie is”, vertelde In Moeder Jones. “Ouders zijn niet echt op de hoogte van andere alternatieven, zoals een volmachtregeling.”

In Arizona, een omstreden swingstaat, kunnen mensen die onder volledige of plenaire voogdij staan, niet deelnemen aan een centraal onderdeel van de democratie – het uitbrengen van een stem – ongeacht hun leeftijd of de specifieke kenmerken van hun toestand. Dat kunnen mensen zijn met een verstandelijke beperking, zoals autisme, maar ook mensen met psychische aandoeningen zoals een bipolaire stoornis. Zoals typisch is voor voogdijgegevens in de VS, is het aantal mensen onder volledige voogdij in Arizona niet duidelijk. (Volwassenen in Arizona onder beperkte voogdij kunnen stemmen als hun voogd daarom vraagt.)

Sinds ze 18 werd, is Papp’s communicatievermogen verbeterd. Ze spreekt nog steeds niet, maar gebruikt nu tekstgebaseerde hulptechnologie om haar gedachten te delen met de mensen om haar heen. Begin 2023 vertelde Papp haar moeder over de veranderingen die ze in haar leven wilde aanbrengen, waaronder het herstel van haar stemrecht.

“De reden dat stemmen belangrijk is,” zei Papp via haar ondersteunende technologie, “is dat ik een staatsburger van dit land ben en er toe doe.”

King was ‘vastbesloten haar te helpen’ dat goed te doen. Maar het was een uitdaging om de voogdij van Papp te veranderen, zelfs met de volledige steun van haar moeder.

De ontneming van het kiesrecht van gehandicapten benadrukt hoe restrictief het voogdijsysteem kan zijn, zegt Zoe Brennan-Krohn, hoofd van het gehandicaptenrechtenprogramma van de American Civil Liberties Union. En voor zoiets ernstigs als het ontnemen van de burgerlijke vrijheden van mensen is er niet veel informatie beschikbaar: “We hebben geen idee hoeveel mensen in dit land hun stemrecht hebben verloren vanwege de voogdij,” zei Brennan-Krohn.

De National Council on Disability schatte dat er in 2018 1,3 miljoen mensen onder voogdij stonden in de Verenigde Staten. Voogdijwetten verschillen per staat wat betreft stem- en andere rechten: in sommige gevallen kunnen alle mensen onder voogdij stemmen; in andere landen kan het stemrecht worden ontnomen; sommige staten dwingen mensen om bij de rechtbank een verzoekschrift in te dienen voor stemrecht, en in zeven staten – Utah, Missouri, Lousiana, Tennessee, West Virginia, Virginia en South Carolina – leven mensen onder elk soort voogdij kan helemaal niet stemmen.

Een volledig verbod op het stemmen op mensen onder voogdij staat op gespannen voet met de recente richtlijnen van het ministerie van Justitie over de bescherming van gehandicapte kiezers door middel van wetten, waaronder de American with Disabilities Act. “Ons standpunt is dat het categorische verbod op het stemmen op mensen onder volledige voogdij in strijd is met de ADA”, zei In, de advocaat van Disability Rights Arizona.

Eind mei was het Arizona Court of Appeals het erover eens dat een totaal verbod op het stemmen op mensen onder volledige voogdij in strijd is met een eerlijk proces. Maar de rechters schreven ook dat een rechtbank zou moeten vaststellen dat het specifieke individu stemrecht zou hebben, in plaats van automatisch iedereen die momenteel onder voogdij staat dat recht te geven.

Hoewel stemmen van cruciaal belang is voor het Amerikaanse staatsburgerschap, wordt het verlies van stemrecht in sommige voogdijhoorzittingen niet eens genoemd. “Hoorzittingen en besluiten over de voogdij omvatten zelden onderzoek naar iemands begrip van stemkwesties”, zei advocaat Monica Porter Gilbert van het Bazelon Center for Mental Health Law. “Vaak is noch de persoon die voor voogdij in aanmerking komt, noch de persoon die mogelijk voogdij zoekt, zich er zelfs maar van bewust dat het stemrecht op het spel staat.”

King en Papp stonden op in maart vorig jaar voor een rechter in Maricopa County om te proberen de voogdij van Papp te wijzigen, nadat hij het bijbehorende papierwerk had ingediend, maar het verzoek werd afgewezen.

“De rechtbank heeft haar communicatiemethode niet als geldig erkend”, zei King.

Een paar maanden later, in juni, sloot Arizona zich aan bij staten als Californië en Virginia door ondersteunde besluitvorming toe te voegen als alternatief voor voogdij nadat een wetsontwerp was ondertekend door de democratische regering Katie Hobbs.

Zoals de naam al doet vermoeden, werken mensen met een handicap onder ondersteunde besluitvorming samen met een gekozen persoon in hun leven om belangrijke beslissingen te nemen over bijvoorbeeld gezondheidszorg en woonsituaties – en behouden ze het recht om te stemmen bij verkiezingen.

King en Papp onderzoeken de overstap van voogdij naar een ondersteund besluitvormingsproces, maar zijn bang dat ze tegen een nieuwe muur aanlopen. Deskundigen met wie ik sprak zijn het erover eens dat het nog steeds moeilijk zal zijn om de transitie te maken.

“Om een ​​voogdij ongedaan te maken, moet je aantonen dat er een verandering is in de toestand van het individu”, aldus In. Of de verbetering van de communicatie van een persoon door middel van ondersteunende technologie een dergelijke verbetering zou kunnen vormen, is aan de beoordeling van individuele rechters.

Bovendien, zo zei Brennan-Krohn, “is het hele concept van voogdij gebaseerd op het idee dat capaciteit een ‘ja, nee’-uitgangspunt is”, terwijl het in feite veel genuanceerder ligt. De meeste staten staan ​​ook toe dat een vertrouwenspersoon of verkiezingsvrijwilliger een gehandicapte kiezer helpt, wat betekent dat mensen onder voogdij aan hogere normen kunnen worden gehouden dan andere kiezers.

Terwijl ze probeert haar dochter te helpen haar burgerrechten te herstellen, hoopt King dat andere families ook zullen leren over alternatieven voor volledige voogdij – een systeem dat ze omschreef als ‘zeer verouderd en niet bruikbaar voor de mensen die het zou moeten beschermen’.