Het personeel van Moeder Jones is opnieuw een verzameling van de helden en monsters van het afgelopen jaar. Belangrijk is dat dit een volledig niet-uitputtende en subjectieve lijst is, die onze verslaggevers de kans geeft om te schrijven over iets dat vreugde of ontevredenheid bracht. Genieten.
Dean Philips wel een Democratisch congreslid uit Minnesota. Hij is behoorlijk rijk en lijkt een gemiddelde tot goede vertegenwoordiger in het Congres te zijn geweest. Voor het doel van dit bericht doet dat allemaal niet ter zake.
Waar het mij om gaat is niet Phillips de man, maar Phillips de daad. In 2024, toen iedereen rond president Joe Biden zei dat hij in staat was een tweede termijn te winnen, ondanks zijn slechte opiniepeilingen en overduidelijke ouderdom, stond Phillips op en zei: kom op. Hij was de enige gekozen functionaris die Biden uitdaagde in de Democratische voorverkiezingen.
Door dit te doen voerde Phillips een presidentiële campagne uit die ik nog nooit eerder heb gezien. Hij maakte herhaaldelijk duidelijk dat hij had gewild en geprobeerd om veel prominentere en beter verkiesbare Democraten aan het roer te krijgen. De gouverneur van Illinois, JB Pritzker, en de gouverneur van Michigan, Gretchen Whitmer, negeerden zijn oproepen, zei hij. Nadat hij faalde als recruiter, gooide hij zijn eigen naam erin.
Het was een protestcampagne die niet werd gevoerd als verzet tegen een specifiek beleid of uit egoïsme, maar als een daad tegen de domheid van de kant van de president en zijn binnenste kring. Phillips was in de race om te zeggen: dit is onzin. We hebben te maken met een duidelijk afnemende tachtigjarige die de overgrote meerderheid van de Democraten, onafhankelijken en Republikeinen niet voor een tweede termijn aan de macht wil zien. En dat doen we bij verkiezingen waarin we van plan zijn de bescherming van de democratie tot centraal thema te maken.
‘Ik weet niet hoe je kunt negeren wat we horen, wat we zien, wat we voelen en wat we lezen. En het wijst allemaal op hetzelfde”, vertelde Phillips aan CNN over de positie van Biden. “Als de Democraten nu niet luisteren, ben ik bang dat de gevolgen een nieuwe Trump-regering zullen zijn.”
In een interview met de Wall Street Journal, Phillips benadrukte dat hij Biden zag als ‘een man met een goed karakter en competentie die in verval is, die zich in een levensfase bevindt waarin mensen over het algemeen niet langer in staat zijn om aan de eisen van welke baan dan ook te voldoen, laat staan de meest veeleisende baan ter wereld. de wereld.” Hij omschreef zijn campagne als een ‘interventie voor een partij die verslaafd is geraakt aan waanvoorstellingen’.
Het was voorspelbaar dat zijn campagne nergens toe leidde. Zelfs in zijn thuisstaat Minnesota verloor hij niet alleen zwaar van Biden, maar ook van de ‘niet-toegezegde’ stemlijn. Hij eindigde met vier afgevaardigden – één meer dan Jason Palmer, de non-entiteit die heldhaftig de overhand had op Biden tijdens de voorverkiezingen in Amerikaans-Samoa. Palmer, die nog nooit eerder in Amerikaans-Samoa was geweest, werd door Associated Press omschreven als een inwoner van Baltimore die ‘voor verschillende bedrijven en non-profitorganisaties had gewerkt’. Hij was in wezen een man op LinkedIn. Niettemin versloeg Palmer Biden met 51-40 in de voorverkiezingen in het gebied. (Dat is een stemtotaal – geen percentage.) Helaas konden de zeven afgevaardigden van Palmer en Phillips samen niet helemaal overeenkomen met de 3.861 die aan Biden waren toegezegd.
Gaandeweg deden mede-democraten hun uiterste best om Phillips neer te halen. Toekomstige vice-presidentskandidaat en gouverneur van Minnesota, Tim Walz, viel mensen in zijn staat aan omdat ze ‘gekke dingen’ deden en zichzelf veranderden in ‘politieke bijzaken’. Rep. Robert Garcia (D-Californië) noemde Phillips een ‘totale grap’ die ‘zijn reputatie in brand had gestoken’. Een Axios De kop verklaarde dat “De positie van Dean Phillips op Capitol Hill vrijwel is ingestort.” Vertegenwoordiger Sydney Kamlager-Dove (D-Californië) betoogde: “Hij lijkt een pagina uit het Trump-playbook te halen.” Ze voegde eraan toe: “Ik vraag me af of hij een echte Democraat is.”
Vooral achteraf bezien waren dit morbide symptomen. De Democratische Partij werd gegijzeld door een president die uiteindelijk niet langer dan een paar minuten op een debatpodium kon overleven zonder dat zijn hele campagne implodeerde. In plaats van te proberen er iets aan te doen, betaalde de partij het losgeld. Het kostte de Democraten de verkiezingen waarvan zij zeiden dat ze belangrijker waren dan welke andere dan ook. Het verdedigen van de democratie ging voor veel Democraten niet verder dan het veiligstellen van hun reputatie en toekomst binnen de partij. Wat ze ook zeiden over het beëindigen van de democratie door Donald Trump, velen geloofden duidelijk dat er in 2028 inderdaad verkiezingen zouden plaatsvinden.
Phillips daarentegen kreeg zijn overlijdensbericht. Wat er vanaf nu ook gebeurt, hij zal altijd degene zijn die het geprobeerd heeft.
Bron: www.motherjones.com