Laura Hedien/Getty/Grist
Dit verhaal is oorspronkelijk gepubliceerd door Maalkoren en wordt hier weergegeven als onderdeel van de Klimaatbureau samenwerking.
Begin maart, een kleine groep Democratische senatoren uit de Rust Belt stuurde president Joe Biden een dringende brief. Ze begonnen met het prijzen van de voordelen van twee van de grootste successen van de regering-Biden, de tweeledige infrastructuurwet en de Inflation Reduction Act, en noemden ze ‘historische investeringen in de infrastructuur van ons land’ die een betere toekomst voor de Amerikaanse productie zullen inluiden. Maar er was iets, zo waarschuwden ze, dat deze vooruitgang dreigde te belemmeren: de geplande regelgeving van de Environmental Protection Agency voor geïntegreerde ijzer- en staalfabrieken, die afgelopen juli werd voorgesteld en bijna een door de rechtbank opgelegde deadline naderde.
“Wij zijn bezorgd dat de door de EPA voorgestelde geïntegreerde staalregels zullen doen wat buitenlandse concurrenten tot nu toe niet hebben kunnen doen: voortdurende Amerikaanse investeringen in het verbeteren van onze staalindustrie afschrikken en verminderen”, schreven de vijf senatoren, onder wie Joe Manchin uit West Virginia en John Fetterman uit Pennsylvania. Ze beweerden dat de regelgeving bedrijven miljarden zou kosten, genoeg om wijdverbreide ontslagen af te dwingen, ondanks de schatting van de EPA van 7,1 miljoen dollar aan kosten voor de twee bedrijven, US Steel en Cleveland-Cliffs, die eigenaar zijn van alle tien staalfabrieken van het land.
Kort nadat de senatoren de brief hadden verzonden, onthulde de EPA haar definitieve regel, de eerste keer dat het agentschap ooit heeft geprobeerd de uitstoot als gevolg van lekken en defecten aan apparatuur bij staalfabrieken terug te dringen. De EPA verwacht dat de nieuwe regelgeving de deeltjesvervuiling jaarlijks met 473 ton zal verminderen. Maar de uiteindelijke regel is zwakker dan degene die het in 2023 voorstelde. Terwijl het agentschap oorspronkelijk van plan was de giftige uitstoot van staalfabrieken met 79 ton per jaar te verminderen, een daling van in totaal 15 procent, wordt verwacht dat de definitieve versie de uitstoot met 64 ton zal verminderen. elk jaar. De EPA liet ook een voorgestelde limiet vallen voor de dikte van de rook die uit de deuren van molens en dakopeningen komt.
Jim Pew, een senior advocaat bij Earthjustice die meerdere rechtszaken heeft aangespannen tegen het agentschap omdat het er niet in is geslaagd de vervuiling van staalfabrieken te beteugelen, vertelde Maalkoren dat de regelgeving “echte voordelen” zal hebben voor de mensen die in de schaduw van de meest vervuilende staalfabrieken van het land leven, maar betreurde de waarborgen die werden verwijderd.
“Het is een kleine stap in de goede richting”, zei hij, en merkte op dat de EPA de laatste regel had voorzien van een norm voor het reguleren van een type verbrandingsoven dat door enkele zeer vervuilende fabrieken wordt gebruikt. “De staalbedrijven hebben een echte desinformatiecampagne opgezet over de kosten van de regel, die volgens mij druk uitoefende op de EPA om een aantal bepalingen te schrappen die nuttig zouden zijn geweest.”
De nieuwe regel geeft de staalbedrijven van het land twee jaar de tijd om hun faciliteiten te moderniseren met de vereiste emissiereductieapparatuur en werkpleknormen. In een e-mail zei een EPA-woordvoerder dat het bureau “de feedback van belanghebbenden zorgvuldig had overwogen en datagestuurde wijzigingen had aangebracht in de uiteindelijke regel die de nodige flexibiliteit bieden en tegelijkertijd gezondheidsbescherming bieden voor omliggende gemeenschappen.”
De brief van de senatoren vertegenwoordigt een zeldzame gelegenheid van betrokkenheid van het Congres bij het regelgevingsproces van de EPA, een jarenlange onderneming die uitgebreide gegevensverzameling en technische expertise vereist. De regelgeving inzake luchtvervuiling van het agentschap, hoewel ondersteund door de wetenschap en doorzeefd met industrieel jargon, heeft grote gevolgen voor gemeenschappen die de industriële infrastructuur van het land huisvesten, en bepaalt de hoeveelheden giftige chemicaliën die bedrijven kunnen uitstoten – en die inwoners kunnen inademen.
De staalproductie is een zeer vervuilende onderneming waarbij steenkool wordt verwarmd tot meer dan 2000 graden Fahrenheit om een product te produceren dat bekend staat als cokes, dat vervolgens in een hoogoven wordt gecombineerd met ijzererts en wordt gesmolten tot vloeibaar staal. Door de verzengende hitte komen een hele reeks giftige zware metalen vrij, zoals lood en arseen, evenals fijne deeltjes die zich na langdurige blootstelling in de longen kunnen ophopen. Talrijke onderzoeken hebben de vervuiling door staalfabrieken in verband gebracht met een verminderde hart- en longfunctie.
Negentig procent van de uitstoot van de staalindustrie is afkomstig van vier fabrieken aan de rand van Lake Michigan, vlakbij de grens tussen Illinois en Indiana. Steden als Gary, Indiana, ooit bruisende hubs voor productie, raakten in de tweede helft van de 20e eeuw in verval toen banen in de industrie naar het buitenland werden verscheept. Tegenwoordig zijn de staalfabrieken die zwarte rook uitstoten in de lucht van de overwegend lage-inkomens- en zwarte gemeenschappen in het gebied, overblijfselen uit dit tijdperk, symbolen van een welvarend verleden dat politici aan beide kanten van het gangpad graag willen beschermen.
De eerste poging van leden van het Congres om de EPA ervan te overtuigen haar koers te wijzigen, vond afgelopen december plaats. Een groep van acht senatoren, waaronder democraat Amy Klobuchar uit Minnesota en de republikeinen Mike Braun en Todd Young uit Indiana, stuurde een brief naar de beheerder van de EPA, Michael Regan, met het argument dat de voorgestelde regelgeving van het agentschap de nationale veiligheid zou schaden doordat het binnenlandse staal zou worden aangetast. industrie – de “schoonste grote staalproducent ter wereld” – niet concurrerend.
“Wij steunen het terugdringen van schadelijke luchtvervuiling”, schreven ze. “Wij steunen ook regels die duurzaam en realistisch zijn,” en gebaseerd op de opvatting dat de federale overheid “de volksgezondheid moet verbeteren en tegelijkertijd goedbetaalde banen moet beschermen en industrieën moet ondersteunen die essentieel zijn voor onze nationale en economische veiligheid. Deze regels voldoen niet aan die normen.” De senatoren hebben niet gespecificeerd welke bepalingen in de voorgestelde regel deze effecten zouden hebben. De brief van Manchin en de andere Democraten uit maart bracht zelfs nog sterkere waarschuwingen met zich mee. “Als deze regels worden afgekondigd zoals voorgesteld, zullen Cleveland-Cliffs en US Steel geen andere keuze hebben dan fabrieken voortijdig te sluiten, wat zal resulteren in banenverlies en onherstelbare schade aan hun lokale gemeenschappen”, betoogden de senatoren.
In haar definitieve regel schatte de EPA dat de totale kosten voor de staalindustrie 7,1 miljoen dollar zouden bedragen, een bedrag dat de installatie van luchtmonitors zou dekken om de chroomvervuiling rond de omtrek van faciliteiten te meten en de implementatie van nieuwe werkplekpraktijken om lekken te verminderen. uit voorheen ongereguleerde emissiebronnen. Maar in een persbericht ter ondersteuning van de bewering van de senatoren dat de kosten in de miljarden lopen, betoogde Lourenco Goncalves, CEO van Cleveland-Cliffs, dat de regel “goedbetaalde middenklasse-vakbondsbanen in de staalindustrie in gevaar zou brengen.” In 2023 rapporteerden US Steel en Cleveland-Cliffs een omzet van respectievelijk $18 miljard en $21 miljard.
Pew, de advocaat van Earthjustice, zei dat de zorgen dat de nieuwe regels grote schade zullen aanrichten in de hele sector ongegrond zijn. “De kostenclaims waren zo schokkend voor ons, omdat EPA routinematig de kosten van haar regels overschat”, zei Pew, daarbij verwijzend naar een onderzoek uit 2020 van de National Association of Clean Air Agencies. “Ze zeggen dat de EPA niet alleen de kosten van deze regels heeft onderschat, maar dat ze deze ook ordes van grootte hebben onderschat.”
Nadat hij kennis had genomen van de inspanningen van de senatoren om de regelgeving voor staalfabrieken te ondermijnen, besloot Bruce Buckheit, de voormalige directeur van de luchthandhavingsafdeling van de EPA, Regan in februari namens Earthjustice een brief te sturen. Hij ontleedde de inhoud van de nieuwe regel, met het argument dat de gevolgen ervan ‘ongecompliceerd’ zouden zijn en zouden voldoen aan de minimale vermindering van de vervuiling die vereist is door de federale Clean Air Act. “Ik heb niets gezien in de regelgeving voor deze voorstellen dat de kostenclaims in de brief van de senatoren ondersteunt”, schreef hij. De totale kapitaaluitgaven, zo concludeerde hij, zouden minuscuul zijn vergeleken met de inkomsten van US Steel en Cleveland-Cliffs.
“Ik geloof dat het belangrijk is om weerstand te bieden aan dergelijke overdreven beweringen van de industrie, opdat dat verhaal niet de publieke opinie en het beleid van agentschappen zou sturen”, schreef Buckheit.
Bron: www.motherjones.com
