Dobbs had het tegenovergestelde effect dat de conservatieven bedoelden – Mother Jones

Er is iets merkwaardigs gebeurde sinds het Hooggerechtshof de uitspraak deed Dobbs besluit in juni 2022: Meer mensen hebben abortussen ondergaan, ondanks toenemende toegangsbarrières.

Dat is een van de centrale bevindingen van een nieuw rapport dat dinsdag werd vrijgegeven, waaruit bleek dat er in 2023 bijna 86.000 gemiddelde abortussen per maand plaatsvonden, vergeleken met ongeveer 82.000 per maand in 2022. De stijging is gedeeltelijk te wijten aan de toenemende populariteit van telezorg. abortussen, waarbij aanbieders in de blauwe staten abortuspillen virtueel voorschrijven en opsturen – ook naar patiënten in de rode staten – dankzij zogenaamde schildwetten die hen tegen vervolging beschermen. Volgens het rapport waren abortussen via telezorg verantwoordelijk voor bijna 1 op de 5 abortussen in het hele land – ongeveer 19 procent – ​​van oktober tot december vorig jaar.

Het nieuwe rapport maakt deel uit van een terugkerend onderzoek, gesponsord door de Society of Family Planning en bekend als #WeCount, dat tot doel heeft driemaandelijkse updates te geven over de toegang tot abortus na de geboorte.Dobbs. Uit eerdere #WeCount-rapporten bleek dat abortussen via telezorg verantwoordelijk waren voor 15 tot 16 procent van alle abortussen die tussen juli en september vorig jaar werden uitgevoerd, of ongeveer 14.000 abortussen per maand. Dit is een duidelijke stijging ten opzichte van april 2022, toen abortussen via telezorg slechts 4 procent van de abortussen in het hele land uitmaakten, oftewel ongeveer 3.600 abortussen per maand, of december 2022, toen ze elke maand ongeveer 8.500 abortussen voor hun rekening namen, oftewel 11 procent van het totaal.

Medicatie-abortussen zijn lange tijd een doelwit geweest van de anti-abortusbeweging, die mythes heeft verspreid over de zogenaamde gevaren van abortuspillen. De recente zaak voor het Hooggerechtshof –FDA v. Alliantie voor Hippocratische Geneeskunde– streeft ernaar de toegang tot mifepriston, de eerste pil in het tweemedicijnregime, drastisch te beperken, ook al hebben meer dan 100 onderzoeken de veiligheid en effectiviteit ervan bevestigd. En recent onderzoek, waaronder een artikel dat deze week in het tijdschrift is gepubliceerd JAMA Interne Geneeskunde– heeft bevestigd dat de pillen net zo veilig zijn als ze virtueel worden voorgeschreven als persoonlijk.

Ushma Upadhyay, hoogleraar bij de afdeling Verloskunde, Gynaecologie en Reproductieve Wetenschappen van de Universiteit van Californië, San Francisco, en co-auteur van het #WeCount-rapport, zegt: “Naarmate het woord bekend wordt, naarmate meer mensen erover praten – op Reddit, online – en meer comfort voel met dit model, verwacht ik dat de aantallen zullen toenemen.”

Een uitspraak in de zaak van het Hooggerechtshof over mifepriston – inclusief de poging om de toegang tot telezorg te beperken – wordt eind juni verwacht. Zoals mijn collega Pema Levy heeft geschreven, leek het tijdens de mondelinge pleidooien in maart onwaarschijnlijk dat de rechters de toegang tot mifepriston zouden terugdraaien. Upadhyay is het daarmee eens, maar merkt op dat zelfs als de rechters enige beperkingen opleggen aan het medicijn, het “heel goed mogelijk” is dat aanbieders de pillen blijven versturen vanuit staten die schildwetten hebben uitgevaardigd.

De nieuwste #WeCount-gegevens werpen ook licht op het belang van schildwetten tijdens de post-Dobbs tijdperk. Van juli tot december vorig jaar hadden ongeveer 40.000 mensen – van wie de meesten in staten met een abortusverbod woonden – toegang tot reproductieve gezondheidszorg dankzij schildwetten. Gegevens uit vijf staten waar vorig jaar beschermingswetten van kracht waren – Massachusetts, Colorado, Washington, New York en Vermont – zijn opgenomen in het nieuwste #WeCount-rapport. Californië heeft pas in januari een schildwet aangenomen voor abortusaanbieders op het gebied van telezorg.

Deze wetten, zegt Upadhyay, zijn bedoeld om ‘de juridische risico’s voor hen tot een minimum te beperken het verstrekken van abortuszorg”, maar “verminderen niet “het risico op criminalisering, op vervolging vanwege vermeende wetten tegen zelfbeheerde abortus.” Hoewel alleen Nevada een wet heeft die zelfbeheerde abortussen expliciet strafbaar stelt, zei Upadhyay dat mensen ervan uit kunnen gaan dat een abortusverbod door de staat ook het ontvangen van abortus met medicijnen in hun staat strafbaar kan stellen. Er zijn geen vervolgingen geweest tegen aanbieders die abortuspillen naar de rode staten hebben gestuurd onder schildwetten, hoewel er wel gerechtelijke uitdagingen tegen de wetten worden verwacht. Maar nu de beperkingen steeds groter worden – Florida bijvoorbeeld, dat in het Zuiden een toevluchtsoord was voor toegang tot abortus, heeft op 1 mei zojuist een verbod van zes weken ingesteld – zegt Upadhyay dat “meer mensen zich kunnen wenden tot abortussen die onder beschermingswetten vallen.”

Andere redenen voor de algemene stijging van het aantal abortussen na de geboorteDubbele omvatten nieuwe klinieken in blauwe staten, verhoogde financiering voor abortuszorg – van sommige blauwe staatsregeringen, particuliere stichtingen en individuele mensen die doneren aan abortusfondsen – en de destigmatisering van abortus in staten met minder beperkingen. Maar de nieuwe gegevens mogen niet als suggestief worden geïnterpreteerd Dobbs heeft geen rampzalige gevolgen gehad. Zoals #WeCount co-auteur Alison Norris, een onderzoeker aan de Ohio State University, dinsdag aan verslaggevers opmerkte, bleek uit het rapport dat bijna 180.000 minder Abortussen werden persoonlijk uitgevoerd in staten met een totaal abortusverbod of een abortusverbod van zes weken. Met andere woorden: abortus- en schildwetten op het gebied van telezorg zijn geen adequate vervanging voor fysieke klinieken.

“Mensen hebben lokaal betrouwbare, persoonlijke zorg nodig”, zegt Norris. “Ze zouden geen uren moeten rijden.”

Klinieken zijn essentiële opties voor mensen die pas na 10 tot 12 weken over hun zwangerschap te weten komen, waarna ze niet langer in aanmerking komen voor abortus door medicatie. Telegeneeskunde is ook geen optie voor wie na het eerste trimester iets over zijn zwangerschap leert waardoor hij deze moet of wil afbreken. Vooral tieners en mensen met lage inkomens worden ook geconfronteerd met grote belemmeringen bij het reizen voor persoonlijke zorg als ze in staten wonen die niet langer over operationele klinieken beschikken.

“Onze grootste zorg is dat mensen, gezien de stijgende cijfers, dit zullen interpreteren als ‘iedereen ondergaat een abortus'”, zegt Upadhyay. “Het is zo belangrijk om te benadrukken dat er veel onvervulde behoeften zijn… er zijn mensen die gewoon geen abortus ondergaan en nog steeds gedwongen worden om ongewenste zwangerschappen uit te voeren.”