Een nieuw hulpmiddel helpt mensen met een handicap de wetten die op hen van invloed zijn, op te sporen en vorm te geven – Mother Jones

In 2010, Barack Obama heeft de Plain Writing Act tot wet ondertekend, die vereist dat documenten van de federale overheid duidelijke, duidelijke taal gebruiken. Ondanks dat dit al ruim tien jaar geleden het geval is, is het verkrijgen van informatie in gewone taal over het overheidsbeleid – van het federale tot het lokale niveau – niet altijd eenvoudig.

Documenten in gewone taal dienen een tweeledig doel: ze kunnen informatie toegankelijker maken voor mensen met een handicap die de cognitie en het geheugen beïnvloeden, maar ook het feit aanpakken dat wetgeving voor de meeste mensen al ingewikkeld is om te lezen – een voorbeeld van hoe toegankelijkheidspraktijken hiervan profiteren zelfs mensen zonder een bepaalde handicap.

New Disabled South, een non-profitorganisatie voor mensen met een handicap, opgericht in 2022, probeert meer informatie beschikbaar te maken voor mensen met een handicap over wetgeving die hen aangaat. In november lanceerde ze haar Plain Language Policy Dashboard voor 14 zuidelijke staten. Vanaf nu vallen de wetsvoorstellen die daarin worden uitgelegd in zes categorieën: toegankelijkheid, burgerrechten, criminalisering, armoede en zorg, democratie en onderwijs.

Dom Kelly, CEO van New Disabled South, vertelde me dat hij hoopt dat het dashboard – dat AI gebruikt om teksten in gewone taal te vertalen, die vervolgens op juistheid wordt gecontroleerd – ook kan helpen ‘mythen en desinformatie te bestrijden’ die zich via sociale media verspreiden, zoals de vraag of een wet op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg zou feitelijk kunnen leiden tot meer institutionalisering.

Ik sprak met Kelly en ek hoffman, adjunct-directeur van de belangenbehartigingstak van de non-profitorganisatie, over het beleidsdashboard en het belang van toegankelijkheid in de politiek.

Hoe kan ingewikkelde wetgevende taal het voor sommige mensen met een beperking, vooral mensen met een verstandelijke beperking en ontwikkelingsstoornissen, moeilijk maken om wetsvoorstellen te begrijpen die rechtstreeks van invloed zijn op hun leven?

ik hoffman: Het jargon, het academische, juridische en complexe taalgebruik in de wetgeving zijn vormen van toegangsbarrières. Voor veel mensen met een handicap verhogen ingewikkelde taal en wetgeving de cognitieve belasting die nodig is om zowel de betekenis van wetsvoorstellen als de impact ervan te begrijpen. [their] leeft. Wanneer we die cognitieve belasting verminderen, proberen we die toegangsbarrière weg te nemen.

Dom Kelly: Soms zijn deze zelfs opzettelijk verwarrend, en we weten dat wetgevers dingen in wetsvoorstellen kunnen stoppen die ze graag aangenomen willen hebben. Soms verandert de informatie snel tijdens de zittingsperiode, en worden gevaarlijke delen van oude wetsvoorstellen onder nieuwe wetsvoorstellen geschoven. Het is voor iedereen moeilijk, laat staan ​​voor iemand met een intellectueel [or] ontwikkelingsstoornis, om die informatie in realtime te krijgen op een manier die gemakkelijk te begrijpen is. Dat is nog een barrière die we proberen te slechten.

Eén van de categorieën op dit dashboard is armoede en zorg. Waarom is armoede een belangrijke kwestie in de wetgeving inzake de rechten van gehandicapten?

Weet niet: Mensen met een beperking leven tweemaal zo vaak in armoede als mensen zonder beperking, en we hebben hier in het Zuiden de hoogste armoedecijfers van het land. Als u zich op een kruispunt bevindt van een handicap en een andere gemarginaliseerde identiteit, is de kans groter dat u in armoede leeft. [Whether a disabled person is] Het leven in armoede wordt doorgaans bepaald door de mensen die achter het beleid staan.

ex: Vooral in het Zuiden zijn er nog steeds hoge aantallen gescheiden werkplekken, beschutte werkplaatsen, subminimumlonen – en al deze zaken hebben invloed op de armoede. Het proces voor gehandicapten om zelfs maar een arbeidsongeschiktheidsuitkering zoals SSI, SSDI en Medicaid te ontvangen, is ontoegankelijk, bureaucratisch en vol barrières, en veel mensen met een handicap worden geweigerd, ook al voldoen ze aan de criteria.

Weet niet: Nog een cruciaal punt voor ons zijn diensten aan huis en in de gemeenschap. In het land hebben we 656.000 mensen op wachtlijsten voor HCBS-ontheffingen [which help provide alternatives to institutionalization], en in het Zuiden hebben we er 500.000. Wij weten [those waitlists] Houd onze gemeenschap in armoede, houd ze zonder zorg, houd ze gedegradeerd naar verpleeghuizen en institutionele instellingen, waardoor ze vaak weinig tot geen autonomie hebben.

Er staat een opmerking op het dashboard dat gelinkte websites mogelijk niet volledig toegankelijk zijn. Hoe kunnen online toegankelijkheidsproblemen met beleidsinformatie een barrière vormen voor de deelname van mensen met een handicap aan de politiek?

ex: Ook al hebben we op federaal niveau wetgeving zoals de Plain Writing Act [and] de Rehabilitatiewet, en deze moeten mensen met een handicap beschermen door de garantie dat tenminste overheidsinformatie toegankelijk is, weten we dat deze belofte heel vaak wordt verbroken. Veel websites van staatswetgevers zijn ontoegankelijk. Op verschillende websites van staatswetgevers in het Zuiden worden wetsvoorstellen grotendeels geüpload [as] ongelabelde scans van gedrukte papieren versies, [which] betekent dat ze helemaal niet toegankelijk zijn voor blinde en slechtziende mensen zonder afhankelijk te zijn van iemand anders.

Is er enige huidige wetgeving in het dashboard die u zou willen benadrukken?

ex: Arkansas heeft SB 443, een Employment First-wetsvoorstel om mensen met een handicap aan een baan te helpen [outside] gescheiden werksituaties. Employment First-wetsvoorstellen zijn bedoeld om goede praktijken te bevorderen op gebieden als de overgang van jonge mensen met een handicap van school naar werk, en om werkgevers erbij te betrekken en voor te lichten over de bestaande bescherming voor mensen met een handicap.

Weet niet: Het is een wetsvoorstel waarmee mensen die blind of slechtziend zijn virtueel kunnen stemmen. We hebben in Georgië veel anti-stemwetgeving gehad, en helaas heeft dat het moeilijker gemaakt – vooral voor blinde en slechtziende kiezers. Dit wetsvoorstel zou deze kiezers in staat stellen om op afstand vanaf hun eigen computers te stemmen, en ik hoop dat we dat op een dag voor iedereen kunnen bereiken.

Dit interview is aangepast voor lengte en duidelijkheid.