Een schokkend NYT-rapport bracht wijdverspreide illegale kinderarbeid aan het licht. Waar zijn alle oproepen voor gevangenisstraf?

Zes weken geleden, De New York Times publiceerde een bombshell-rapport waarin duizenden gevallen van illegale uitbuiting van kinderarbeid in de Verenigde Staten werden beschreven. “Migrerende kinderarbeid komt zowel onder-de-tafel-operaties als wereldwijde bedrijven ten goede”, De tijden gevonden. “In Los Angeles naaien kinderen ‘Made in America’-tags in J. Crew-shirts. Ze bakken broodjes die worden verkocht bij Walmart en Target, verwerken melk die wordt gebruikt in Ben & Jerry’s-ijs en helpen bij het ontbenen van kip die wordt verkocht bij Whole Foods. Nog in de herfst maakten middelbare scholieren Fruit of the Loom-sokken in Alabama. In Michigan maken kinderen auto-onderdelen die worden gebruikt door Ford en General Motors.”

Onmiddellijk nadat het rapport was gepubliceerd, beloofde het Witte Huis van Biden om dit geval van wijdverbreide criminaliteit “aan te pakken”. Binnen twee dagen bracht het Witte Huis een plan uit met details over “nieuwe inspanningen” om naar verluidt de praktijk te beteugelen, die, zo geeft het toe, de afgelopen jaren beslist niet is beteugeld: “Sinds 2018 heeft het Amerikaanse ministerie van Arbeid een 69 procent meer kinderen die illegaal door bedrijven worden tewerkgesteld.” Interessant is dat in het plan van het Witte Huis om bedrijven ervan te weerhouden kinderarbeid uit te buiten (en hen verantwoordelijk te houden als ze dat doen) – en alle daaropvolgende beleidsoplossingen die worden aangeboden door Amerikaanse media-experts, analisten en commentatoren – er één belangrijk element ontbreekt, het meest gemeenschappelijk instrument voor het stoppen van criminaliteit in vrijwel alle andere contexten: het gebruik van gevangenisstraffen.

Het plan van het Witte Huis maakt een enkele keer melding van mogelijke “strafrechtelijke verwijzingen waar gerechtvaardigd”, maar roept niet op tot uitbreiding of verhoging van strafrechtelijke straffen, zoals ze zijn. Nergens in het plan van Biden, en nergens in daaropvolgende openbare commentaren van functionarissen van het Witte Huis, het ministerie van Arbeid, het ministerie van Binnenlandse Veiligheid, de Occupational Safety and Health Administration, het ministerie van Landbouw of een van de relevante regelgevende instanties, nergens in De tijden‘ De daaropvolgende berichtgeving en commentaar, nergens in de verklaringen van redacties, nergens in het gebabbel van experts op talkshows op zondagochtend – nergens roept iemand met echte invloed of macht op tot strengere, langere gevangenisstraffen voor overtreders van uitbuiting van kinderarbeid.

Als het gaat om het aanpakken van wangedrag door bedrijven, is het gewoon geen optie om de overtreders in kooien te gooien om toekomstig wangedrag af te schrikken, laat staan ​​om hun straf te verlengen. Het is niet zo dat deze methode voor het toepassen van strafrecht, die in andere omstandigheden zo wijdverspreid wordt gebruikt, wordt overwogen, besproken, besproken en afgewezen – het bestaat eenvoudigweg niet, ontologisch gezien, als een mechanisme voor bedrijfspolitie.

Een van de weinige spraakmakende maatregelen die door de regering werden genomen, was dat minister van Landbouw, Tom Vilsack, een sterk geformuleerde brief stuurde aan leiders in de vleesverpakkingsindustrie waarin hij aandrong op actie om hun gebruik van kinderarbeid te verminderen. “Bedrijven in de voedselproductie – vooral bedrijven met een aanzienlijke marktmacht – moeten waakzaam zijn over de normen van hun leveranciers om systematische schendingen en misbruiken te helpen verminderen”, aldus de brief. Vilsack beschouwt het overtreden van de wet als een geval van eenvoudige verwarring over nalevingsdetails.

“We kijken ernaar uit om met u in gesprek te blijven over de noodzakelijke mechanismen om illegale kinderarbeid in uw toeleveringsketens uit te bannen”, eindigde de brief. “Onze collega’s bij DOL staan ​​klaar om nalevingshulp en best practices hiervoor te bieden.”

Om de plaag van letterlijke kinderen die illegaal worden ingehuurd en uitgebuit in de hele toeleveringsketen te stoppen, staan ​​de DOL en het ministerie van Landbouw op om het moment aan te gaan door moedig aan te bieden om u, zakelijke overtreder, te helpen uw formulieren beter in te vullen. Geen dreiging van strafrechtelijke of zelfs civiele actie. Gewoon een verzoek om bedrijven te “aansporen” om, alstublieft, de wet na te leven.

De New York Times Het hoofdartikel van 24 maart over wijdverbreid misbruik van kinderarbeid door het Amerikaanse bedrijfsleven heeft een vergelijkbare vriendelijke toon. Nergens in de redactie staat dat De tijden oproepen tot gevangenisstraffen van welke aard dan ook, noch tot strengere handhaving van bestaande strafrechtelijke sancties. In plaats daarvan verwijst het naar (hoewel het nooit expliciet onderschrijft) de Biden-benadering om boetes te verhogen tot boven de huidige maximale boete van $ 15.138. Maar, net als het Witte Huis van Biden, De tijden De redactie zegt niet wat die cijfers zouden moeten zijn. Ze verzekeren hun lezers echter dat de overtredende bedrijven de zaak onderzoeken en zichzelf onderzoeken:

Het echte doelwit van deze rollbacks [of child labor laws] is geen naschoolse baan bij de bouwmarkt op de hoek; ze zullen een veel groter effect hebben op een beroepsbevolking, waaronder veel niet-begeleide migrantenkinderen die lange uren maken om producten te maken of te verpakken die worden verkocht door grote bedrijven als General Mills, J. Crew, Target, Whole Foods en PepsiCo. Zoals een recent onderzoek van de New York Times heeft gedocumenteerd, worden kinderen overal in het land op grote schaal ingezet in uitputtende en vaak gevaarlijke banen voor enkele van de grootste namen in de Amerikaanse detailhandel en productie. (Verschillende van die bedrijven vertelden The Times later dat ze illegale praktijken zouden onderzoeken en proberen er een einde aan te maken.) [Emphasis added]

Ach, zeiden die goedbedoelende bedrijven De tijden ze gingen zelf op onderzoek uit! Laat maar dan; crisis afgewend. De tijden De redactie is niet sceptisch over deze bewering en roept evenmin op tot strafrechtelijke sancties als bedrijven kinderen blijven aannemen. Het neemt deze geruststelling gewoon als vanzelfsprekend aan en gaat over tot vage handgebaren dat “immigratiehervorming” de oplossing is.

De Washington Postvan zijn kant, heeft geen enkel redactioneel commentaar op De tijden‘ kinderarbeidrapport of de reactie van het Witte Huis op dat rapport. Terwijl Na verslaggevers als Maria Sacchetti en Lauren Kaori Gurley hun eigen bewonderenswaardige onderzoek hebben gedaan naar de duistere onderwereld van kinderarbeid, heeft de redactieraad zelf vrijwel gezwegen. In zijn 80+ hoofdartikelen sindsdien De tijden‘ exposé werd gepubliceerd, de Na redactionele pagina heeft het niet één keer genoemd. In het afgelopen jaar heeft de volledig blanke redactie echter tijd gevonden om redactionele artikelen te publiceren waarin wordt opgeroepen tot meer criminalisering van het slaan van tollen en aandringen op sterkere handhaving van de drugsoorlog in San Francisco. Ze publiceerden twee hoofdartikelen waarin werd opgeroepen tot meer politie op scholen in DC, en in totaal vijf hoofdartikelen in de afgelopen drie maanden waarin werd opgeroepen tot langere gevangenisstraffen. De Na Redactieraad – zoals het Witte Huis van Biden, de New York Times De redactieraad en vrijwel alle grote mediakanalen die op het verhaal hebben gereageerd, hebben niet opgeroepen tot langere gevangenisstraffen of gevangenisstraffen voor mensen die illegaal gebruik maken van kinderarbeid.

De Washington PostDe eigenaar van het bedrijf, Jeff Bezos, is ook uitvoerend voorzitter van het bedrijf dat eigenaar is van een van de overtredende bedrijven die in het artikel worden genoemd: Whole Foods.

De Wall Street Journaldat hoofdartikelen heeft gepubliceerd waarin wordt opgeroepen tot hypercriminalisering van kleine diefstal, heeft ook gezwegen De tijden‘ onthulling van kinderarbeid en de reactie van het Witte Huis daarop. In plaats daarvan heeft de opiniepagina kolomruimte gereserveerd voor degenen die lobbyen om bescherming tegen kinderarbeid te ondermijnen.

Nergens in het half dozijn vervolgrapporten van De tijden op het misbruik van kinderarbeid werden zelfs gevangenisstraffen genoemd als een optie om misstanden te ontmoedigen. Vergelijk dat met het half dozijn New York Times alleen al artikelen van het afgelopen jaar die winkeldiefstal en kleine diefstal aan de orde stelden: in al deze rapporten werden verhoogde strafrechtelijke sancties terloops besproken als de meest voor de hand liggende en haalbare optie om toekomstig wangedrag te voorkomen.

Een tweeledige “Justice for Exploited Children Act”, samengespannen door de Amerikaanse vertegenwoordigers Hillary Scholten (D-MI) en Nancy Mace (R-SC), zou de boetes voor overtreders van kinderarbeidwetten verhogen, maar heeft geen bepalingen met betrekking tot gevangenisstraf of tijd in de gevangenis. Een handjevol democraten heeft begin maart een ander wetsvoorstel ingediend, de wet ter voorkoming van kinderarbeid, die “een jaar gevangenisstraf” zou kunnen opleveren voor “herhaalde of opzettelijke schending van kinderarbeidwetten”, maar deze wetgeving is waarschijnlijk dood bij aankomst zonder steun van het Witte Huis of democratisch leiderschap.

Dus, waar zijn de officieren van justitie, politiechefs, denktanks en experts die oproepen tot gevangenisstraf om deze meldingen van wijdverbreide kindermishandeling aan te pakken? Als men met zwaardere, langere gevangenisstraffen laat zien dat men geeft om een ​​misdaad in dit land, waarom zitten dan niet dezelfde instellingen en politici die schreeuwden om meer mensen in kooien na een veronderstelde toename van winkeldiefstal en “drugsgebruik in de open lucht”? ” hetzelfde doen na het observeren van een toename van 283% in schendingen van kinderarbeid sinds 2015? Als er ooit een criterium zou zijn voor het definiëren van een toename van criminaliteit, dan zou dat een toename van 283% in criminele activiteiten in acht jaar zijn, toch?

De maximale boete voor bedrijven die illegale kinderarbeid toepassen is $ 15.128 zonder gevangenisstraf, terwijl de maximale boete voor het illegaal illegaal kopiëren van een Hollywood-film $ 250.000 en vijf jaar gevangenisstraf is. Zou deze flagrante soft-on-crime-ongelijkheid niet tot verontwaardiging moeten leiden bij alle Tough on Crime-blazers?

Het wordt gewoon als vanzelfsprekend beschouwd dat strafrechtelijke sancties voor het gebruik van illegale kinderarbeid door bedrijven geen optie zijn. Omgekeerd wordt het gewoon als vanzelfsprekend beschouwd dat verhoogde strafrechtelijke straffen de belangrijkste manier is om te laten zien dat ze om straatcriminaliteit geven: diefstal, winkeldiefstal, drugshandel en drugsgebruik. Tijdens een groot deel van het debat over de wet op de hervorming van de borgtocht was het een populaire bewering dat mensen niet in de gevangenis zetten voorafgaand aan het proces de manier was om te zeggen dat de samenleving een misdaad niet serieus nam – dat hervormingen zoals Proposition 47 van Californië, die toenam de drempel voor misdrijfarrestaties wegens diefstal van $ 400 tot $ 950 (vaak ter vervanging van gevangenisstraffen door niet-karcerale straffen), was in feite hetzelfde als het legaal maken van diefstal onder $ 950. Als dit het geval is voor kleine diefstal, als het bestraffen van winkeldiefstal met een boete de manier is waarop de samenleving zegt dat deze misdaad legaal is, volgens ons corporate media-apparaat, waarom zegt dit media-apparaat dan niet hetzelfde over hoe we “straffen”? ” Misbruik van kinderarbeid door bedrijven? Als boetes in plaats van gevangenisstraf de maatschappelijke manier zijn om te zeggen dat het een ‘misdaad’ toestaat, zou er dan geen verontwaardiging moeten zijn dat het Witte Huis en de redacties van de Keer, Wall Street JournalEn Washington Post allemaal instemmen met wijdverspreide kinderarbeid? Waarom is gevangenisstraf de eerste optie voor sommige misdaden, en gewoon niet genoemd voor andere?

We kennen allemaal het antwoord, namelijk dat we in een land leven met een tweeledig rechtssysteem met een cynische, willekeurige en racistische inzet van de gevangenis als straf. Ernstige, snelle, levensveranderende opsluiting voor de armen – en zinloze symbolische boetes voor de rijken. Geen recent voorbeeld maakt deze realiteit grimmiger dan de lauwe, burgerlijke, zachtaardige en verzoenende reactie van de media en de politieke elites op de Keer‘ onthulling, waarbij duizenden gevallen van illegale kinderarbeid meer als een bureaucratisch misverstand worden behandeld dan als een wijdverbreide criminele samenzwering om willens en wetens immigrantenkinderen uit te buiten om de kosten te drukken en de winst te vergroten.

Verwant