Hoogleraren in het hele land verdedigen protesterende studenten als politici, politie-aanval

Vuurwerk werd gelanceerd een groep studenten. Foelie. Wrede beledigingen en onverminderde aanvallen. Een pro-Israëlische bende voerde dit en meer dinsdagavond uit in het pro-Palestijnse kampement aan de Universiteit van Californië, Los Angeles, terwijl de politie toekeek en het liet gebeuren.

De scènes veroorzaakten verontwaardiging in het hele land, en zelfs de gouverneur van Californië, Gavin Newsom, bekritiseerde de politie omdat ze niet op de aanslagen reageerde. Niet afgeschrikt door het geweld hielden de studenten stand in het kampement, een blijk van solidariteit met de bevolking van Gaza. Ze werden vergezeld door medewerkers van de universiteit hief een spandoek op met de tekst ‘Wij staan ​​achter onze studenten’. De UCLA-afdeling van de Faculteit voor Justitie in Palestina riep op tot een stakingsdag uit solidariteit met hun studenten en uit protest tegen de regering. Woensdagavond reageerde de politie eindelijk: rubberen kogels en traangas schieten op de pro-Palestijnse studenten die de dag ervoor waren aangevallen.

De faculteitsinterventie aan de UCLA is slechts een van de nieuwste voorbeelden van universiteitsprofessoren die hun lichaam en levensonderhoud op het spel zetten ter verdediging van hun studenten die protesteren tegen hun belasting- en collegegeld dat bijdraagt ​​aan een plausibele genocide. Op scholen in het hele land hebben docenten de armen gesloten om een ​​beschermende barrière te vormen voor hun studenten en zijn ze zelf gearresteerd en mishandeld.

“Dit moment heeft de faculteit daadwerkelijk samengebracht op een manier die ik in twintig jaar op de campus nog nooit heb meegemaakt. Ik merkte dat ik nauw samenwerkte met collega’s die ik nog nooit eerder had ontmoet”, vertelde Nara Milanich, hoogleraar geschiedenis aan de Columbia Universiteit, aan The Intercept. “Mensen hebben alles laten vallen om studenten te steunen en op dit moment in te spelen.”

De vloedgolf aan ondersteuning door docenten kwam te midden van demonstraties op meer dan 154 universiteitscampussen in het hele land. De studentendemonstranten hebben hun scholen opgeroepen de financiële banden met Israël te verbreken, wiens oorlog tegen Gaza tot nu toe meer dan 34.000 mensen het leven heeft gekost. Universiteitsbesturen – aangedreven door Republikeinen, die hun vleselijke honger naar meer oorlog hebben gehandhaafd, en door gematigde Democraten – hebben in reactie daarop de oproerpolitie, gewapend met traangas, verdovingsgranaten en zelfs sluipschutters, op de Amerikaanse studenten afgevuurd. De gemilitariseerde reactie bereikte dinsdagavond een hoogtepunt toen de politie, met een megatruck op sleeptouw, de campus van Columbia binnenviel en studenten verwijderde die Hamilton Hall bezetten, een actie geïnspireerd door eerdere protesten tegen de oorlog in Vietnam, racisme en apartheid in Zuid-Afrika.

Milanich beschreef de inval als ‘autoritair politiek theater’ en zei dat het haar misselijk maakte dat bestuurders de ‘charade’ niet alleen hadden uitgenodigd, maar deze ook verdedigden. Sinds dinsdag, zo merkte ze op, is de hele hoofdcampus gesloten voor docenten, personeel en andere studenten dan degenen die erop wonen.

“De enige mensen op de campus zijn de politie. Dit voelt als een even goede weergave als de wijze waarop de regering met de situatie omgaat. Onze campus is niet langer eigendom van docenten, personeel en studenten; het is een bezet gebied geworden dat aan de NYPD is afgestaan.”

Voor de faculteit in Columbia was de getuigenis van president Nemat Minouche Shafik voor de door de Republikeinse Partij geleide House Committee on Education and Workforce op 17 april een keerpunt. Tijdens de hoorzitting pleitten Shafik en haar collega’s David Schizer, Claire Shipman en David Greenwald zelden voor hun studenten en docenten, waarbij ze er niet in slaagden het onbewezen uitgangspunt van de hoorzitting ter discussie te stellen dat Columbia geplaagd werd door ongebreideld antisemitisme en het idee accepteerden dat ze harder moesten optreden tegen studenten. “President Shafik had de kans om de fundamentele waarden van de universiteit te verdedigen en in plaats daarvan capituleerde ze volledig voor een groep congresleden met hun eigen agenda’s”, schreef Milanich in een bericht.

De politie-inval de volgende dag, waarbij ruim honderd studenten werden gearresteerd, maakte de woede op de faculteit alleen maar groter. Theaterprofessor Shayoni Mitra zei dat de faculteit over alle rangen, scholen, disciplines en ideologieën heen samenkwam in verontwaardiging en collectiviteit op een manier die ze nog niet eerder had gezien: stakingen van faculteiten, afwijkende meningen van vaste professoren aan de rechtenfaculteit, veroordeling door wetenschappers over de hele wereld, en zelfs massale mondiale academische boycots tegen de school. “Wij staan ​​niet achter deze militarisering van de campus”, zei Mitra. “Wij staan ​​achter onze studenten.”

Zowel docenten als studenten hebben zich vooral zorgen gemaakt over de perceptie dat hun bestuurders niet alleen weigeren hen op positieve wijze te verdedigen tegen aanvallen van buitenaf, maar hen ook actief verwelkomen. Nadat hij bijvoorbeeld door Republikeinen was neergeslagen omdat hij naar verluidt toezicht hield op een campus vol antisemitisme – en vervolgens de massa-arrestatie van pro-Palestijnse demonstranten had uitgenodigd – liet Shafik vervolgens toe dat Republikeinse Kamervoorzitter Mike Johnson, Virginia Foxx, Mike Lawler, Nicole Malliotakis en Anthony D. ‘Esposito gaat een persconferentie houden in het centrum van Columbia’s campus. Terwijl ze met boegeroep werden ontvangen, gebruikten de Republikeinen hun platform om Shafik en de studenten onder haar toezicht te veroordelen en om haar ontslag op te roepen.

“We moeten onze campus terugwinnen van groepen van buitenaf – congresleden die zich bezighouden met politiek theater; agitatoren op sociale media; de NYPD – zodat docenten en studenten zich weer kunnen richten op de cruciale zaken van de universiteit: lesgeven en leren”, aldus Milanich.

Deze week, nadat Shafik het einde aankondigde van de onderhandelingen tussen de school en de studenten over hun desinvesteringseisen, sloot de faculteit de wapens om hun studenten te beschermen tegen uitzetting uit hun protestkamp. Later die avond namen studenten Hamilton Hall over. Columbia escaleerde opnieuw en nodigde hordes politie uit naar de campus om het gebouw en de campuskampen te vegen. Daarbij ontruimde de school de campus, waardoor de faculteit niet tussenbeide kon komen om hun studenten en journalisten te verdedigen tegen het vastleggen van de gebeurtenissen terwijl ze zich ontvouwden.

“De universiteit heeft ervoor gekozen om hier bij elke stap te escaleren”, zegt Bassam Khawaja, docent aan de Columbia Law School. “Deze maatregelen lijken het leven op de campus veel meer te ontwrichten dan het oorspronkelijke kampement.”

Wat begon om Columbia verspreidde zich snel over het hele land – zowel de protestkampen als de onevenredige, lukrake gewelddadige reactie van de politie. Aan de Northeastern University arresteerden agenten honderd studenten onder het voorwendsel van antisemitische haatzaaiende uitlatingen die feitelijk werden omarmd door een pro-Israëlische agitator. Op de Virginia Commonwealth University werden zwermen officieren ingezet om studenten te spervuur ​​en traangas te gebruiken onder auspiciën van het herstellen van de orde tijdens de ‘finaleweek’. Op de Emory Universiteit werd gezien hoe agenten demonstranten wreed behandelden, onder meer door een reeds ingetogen zwarte student te taselen. Op de Indiana University Bloomington en Ohio State werden officieren op daken geplaatst met langeafstandsgeweren gericht op de studenten beneden.

Bijna elke keer stroomden universiteitsprofessoren massaal naar protestlocaties om hun studenten te beschermen. Bij Emory vroeg een professor die zag dat de politie een student tegen de grond drukte aan de agenten wat ze aan het doen waren, en ze werden allemaal neergeworpen en zelf gearresteerd. Aan de Washington Universiteit in St. Louis werd een professor die de politie aan het filmen was, op brute wijze geslagen, geslagen en over de campus gesleept – naar verluidt met gebroken ribben en een gebroken hand. Op de Universiteit van Dartmouth gooiden agenten de 65-jarige arbeidshistorica en voormalig hoofd Joodse Studies Annelise Orleck op de grond en arresteerden ze.

“Die agenten waren wreed tegen mij. Ik beloof dat ik absoluut niets verkeerd heb gedaan. Ik stond met een rij vrouwelijke docenten in de jaren 60 tot 80 die onze studenten probeerden te beschermen. Ik ben nu verbannen van de campus waar ik 34 jaar lang les heb gegeven”, aldus Orleck.

Toen de politie vorige week begon met arrestaties van studenten die een kampement leidden op de Northwestern University, verbond een groep professoren de wapens om het protest te verdedigen. “Je zult onze studenten niet aanraken,” benadrukte Steven Thrasher, Daniel Renberg voorzitter van sociale rechtvaardigheid in de berichtgeving aan de Northwestern Medill School of Journalism.

Thrasher vertelde The Intercept dat hij gedeeltelijk tot actie werd aangezet als reactie op de politici die de vlammen aanwakkerden tegen studentendemonstranten. Hij zei dat hij “geschokt” was door president Joe Biden’s reflexmatige veroordeling van antisemitisme op de campus als reactie op het kampement in Columbia, dat Thrasher had bezocht. Hij beschuldigde Johnson, de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, er ook van dat hij tijdens zijn persconferentie in Columbia ‘al deze angst en ongerustheid tot morele paniek had aangewakkerd’.

“Jongeren zijn in overweldigende mate vóór het einde van de genocide in Gaza”, zei Thrasher. “En president Biden voert campagne alsof hij het enige fascisme is dat met Donald Trump zal komen – maar hij voert het fascisme uit. Hij is degene die hysterie probeert aan te wakkeren en mensen bang te maken.”

Maandag voorbij 500-faculteit van de Universiteit van Texas in Austin sprak geen vertrouwen uit in president Jay Hartzell, na de arrestaties van 57 studenten op de campus vorige week. Diezelfde dag keerde de politie opnieuw terug naar de campus, dit keer met behulp van pepperspray en flitsgranaten op studenten, waardoor ze in de verzengende hitte over hun eigen campus werden gesleept terwijl studentenmedici in roze shirts zich haastten om hun klasgenoten te helpen.

Te midden van de chaos, en naast het simpelweg opkomen voor het recht van hun studenten om te protesteren, organiseerde de faculteit van de school een stille demonstratie waarin rechtstreeks werd opgeroepen tot een einde aan de oorlog in Gaza en om professoren te herdenken die daar zijn omgekomen.