Voor Athabasca Chipewyan First Nation Chief Allan Adam, wiens grondgebied getroffen zou worden door het Pathways Alliance-project, zijn veiligheidsproblemen topprioriteit. Tegelijkertijd is het vertrouwen in de provinciale toezichthouder en de olie- en gasindustrie dit jaar gedecimeerd, omdat onthullingen aan het licht zijn gekomen dat de Alberta Energy Regulator en Imperial Oil op de hoogte waren van een lek op de locatie van het bedrijf in Kearl en er niet in slaagden de gevolgen ervan te communiceren. risico voor de natie.

“Ze zeiden dat het negen maanden duurde. Welnu, het nieuwe rapport zegt dat de Alberta Energy Regulator samen met Imperial al jaren van dit lek op de hoogte was”, zei hij. “Alles komt nu naar buiten.”

Hij zei dat toen Pathways Alliance het land dat hij vertegenwoordigde benaderde, de leiders van het land zich wilden distantiëren van het CO2-afvang-megaproject vanwege de gezondheidsrisico’s. “Er is voor niemand enig voordeel… We gaan Moeder Aarde van binnenuit koken”, zei hij.

Campagnemanager Jane Patton van het Centrum voor Internationaal Milieurecht vertelde dit Canadese nationale waarnemer De bezorgdheid over de veiligheid van CO2-pijpleidingen is een dringende kwestie die niet algemeen wordt begrepen. Dat gebrek aan informatie is vooral zorgwekkend gezien het feit dat in Canada en de Verenigde Staten, waar ze gevestigd is, er plannen zijn om voor tienduizenden kilometers aan CO2-pijpleidingen aan te leggen, omdat het opvangen van CO2 een steeds centralere rol gaat spelen in de strategieën van de regeringen om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen. .

Om CO2 te transporteren, wordt het omgezet van een gas naar een vloeistof door het onder hoge druk te zetten, legde ze uit. “Omdat de [CO2] die door de pijpleiding loopt, wordt in die staat van superhoge druk gehouden, en als er zich storingen voordoen in de pijpleiding, komt het allemaal met deze grote explosie naar buiten.

Zelfs kleine kloven of scheuren kunnen catastrofale gevolgen hebben, omdat mensen in het gebied snel kunnen worden overspoeld met CO2, voegde ze eraan toe. “Ze krijgen plotseling geen zuurstof meer, wat ernstige ademnood veroorzaakt. Het kan dingen veroorzaken zoals schuimvorming in de mond, het kan veroorzaken [seizure-like symptoms]kan het angst en trauma veroorzaken en langdurige fysieke gevolgen hebben.

“En als mensen om hulp kunnen roepen, kunnen de eerstehulpverleners daar niet komen… omdat hun motoren het letterlijk niet doen”, zei ze. “En het ergste van dit alles is dat mensen geen idee hebben waarom… ze ineens niet meer kunnen ademen.”

Afgezien van de veiligheidsrisico’s van de pijpleidingen zelf, zegt Jason MacLean, adjunct-professor van de Universiteit van Saskatchewan, dat de klimaatwetenschap duidelijk is dat alle fossiele brandstoffen moeten worden uitgefaseerd om te voorkomen dat de atmosfeer verder gaat dan het doel van de Overeenkomst van Parijs om de opwarming tot 1,5 graden Celsius te beperken.

Tijdens de internationale onderhandelingen over klimaatverandering vorig jaar schaarden veel landen zich achter de oproep om “onverminderd” fossiele brandstoffen uit te faseren. Er werd geen consensus bereikt, maar MacLean legde uit dat het doel van het gebruik van de term ‘onverminderd’ is om uitzonderingen te creëren die een voortdurende groei van fossiele brandstoffen mogelijk maken met behulp van reductietechnologieën, zoals het opvangen van koolstof.

Landen als Canada “proberen een uitzondering te maken op wat de klimaatwetenschap ondubbelzinnig zegt: we moeten het gebruik van fossiele brandstoffen geleidelijk afschaffen en elimineren. Er kan geen aardgas-, steenkool- of olieproductie meer zijn”, zei hij.

Ondanks dat de technologie voor koolstofafvang door het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering wordt bestempeld als de duurste en minst veelbelovende manier om de uitstoot te verminderen, is het een duidelijke prioriteit voor Ottawa. De federale overheid heeft een reeks financiële prikkels onthuld voor bedrijven die CO2-pijpleidingen willen aanleggen. Twee jaar geleden beloofde Ottawa gedurende zeven jaar 319 miljoen dollar voor onderzoek en ontwikkeling om de commerciële levensvatbaarheid van koolstofbeheertechnologieën (inclusief afvang en transport) te verbeteren en dit jaar kondigde hij een belastingkrediet aan voor het afvangen, gebruiken en opslaan van koolstof dat naar verwachting 2,6 miljard dollar waard zal zijn. in de komende vijf jaar.

Eind september publiceerde Natural Resources Canada ook zijn strategie voor koolstofbeheer, waarin wordt uiteengezet hoe de federale overheid van plan is een koolstofbeheersector van miljarden dollars op te bouwen. “Koolstofbeheertechnologieën zijn een belangrijk onderdeel van de manier waarop Canada zijn zware industrieën koolstofarm kan maken en ervoor kan zorgen dat zij kunnen concurreren en slagen in de mondiale race naar een netto nuluitstoot in 2050”, aldus minister van Energie en Natuurlijke Hulpbronnen Jonathan Wilkinson in een verklaring.

Dat blijkt uit een memo die voor Wilkinson is opgesteld Canadese nationale waarnemer De strategie, ontvangen via een federaal verzoek om toegang tot informatie, omvatte bijna 1.500 belanghebbenden en meer dan een jaar van overleg, en “kan een belangrijk signaal zijn om investeringen in de particuliere sector aan te moedigen.”

Bovendien zegt de memo dat het publiceren van de strategie voor koolstofafvang een kans is voor Canada om zijn “leiderschap in de aanloop naar COP28” te benadrukken – de jaarlijkse klimaatconferentie van de Verenigde Naties later dit jaar in Dubai.

MacLean beschouwt koolstofbeheer als ‘een groot eufemisme’, bedoeld om de focus te verleggen van koolstofafvang en -vastlegging, dat ‘zo grondig is bekritiseerd in de academische, wetenschappelijke en onafhankelijke literatuur… om het voortgezette gebruik ervan te rechtvaardigen. [of fossil fuels].”

Vorig jaar schreven meer dan 400 academici een brief aan de Canadese regering waarin ze waarschuwden dat het ondersteunen van de CO2-afvangplannen van de olie- en gassector met overheidsgeld het gebruik van fossiele brandstoffen voor de komende decennia zou blokkeren, waardoor de internationale verplichtingen van het land om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen zouden worden ondermijnd. .

Uit een recent onderzoek van Oil Change International is gebleken dat Canada in 2050 op weg is om na de Verenigde Staten de op een na grootste uitbreiding van fossiele brandstoffen te zijn. Op zichzelf vertegenwoordigt Canada’s geplande uitbreiding van fossiele brandstoffen 10 procent van de uitbreidingsplannen in de wereld, waardoor er de equivalente uitstoot van broeikasgassen van 117 kolencentrales die tientallen jaren draaien.

In het licht van de geplande uitbreiding van het land met fossiele brandstoffen, is het onwaarschijnlijk dat het benadrukken van de Canadese strategie voor koolstofafvang, die wordt gebruikt om de verdere planeetverschroeiende productie van fossiele brandstoffen op de COP28 te rechtvaardigen, goed zal overkomen.

“Het idee van Canada als leider op dit gebied is lachwekkend”, zei MacLean. “Het record sinds 1990 spreekt voor zich.”

“Niemand buiten Canada die iets weet over het klimaatbeleid ziet Canada als iets anders dan een achterblijver.”




Bron: www.motherjones.com



Laat een antwoord achter