Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd als nieuwsbrief van Ryan Grim. Meld u aan om de volgende in uw inbox te ontvangen.
De genocide in Zuid-Afrika De aanklachten tegen Israël zijn vandaag formeel naar Den Haag gebracht, waarbij het post-apartheidsland twee dagen lang noodhoorzittingen moest houden tegen Israël. Het onmiddellijke doel van Zuid-Afrika is om later deze maand – misschien al volgende week – een uitspraak te verkrijgen waarin Israël wordt opgedragen zijn aanval op Gaza te staken.
De hoorzitting van vandaag in Den Haag was voor Zuid-Afrika de gelegenheid om zijn zaak uiteen te zetten; morgen zal Israël reageren. De zaak die zij naar voren brachten (bekijk hem hier), die live te zien was op tv’s die buiten het gebouw waren opgesteld zodat het grote publiek ernaar kon kijken, was eenvoudig: de Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft in bijbelse termen gesproken over het uitroeien van de Palestijnen en heeft er vervolgens bij hen op aangedrongen dat ook te doen. vlucht naar veilige zones en maak die veilige zones vervolgens plat met 2.000 bommen. Zuid-Afrika speelde ook clips van Israëlische soldaten die de genocidale retoriek van Netanyahu weergalmden en beloofden “het zaad van Amalek” uit te roeien. “Wat voor bewijs kan er nog meer nodig zijn?” vroeg een Zuid-Afrikaanse advocaat. Mijn collega Jeremy Scahill heeft dat gedaan meer van slag voor slag.
Als er een prejudiciële beslissing wordt genomen om de aanval te staken, dan zou dat de vraag doen rijzen hoe deze zal worden afgedwongen en wie bereid zou zijn zich tegen de Verenigde Staten te verzetten om deze af te dwingen. Het zou ook nieuwe mondiale legitimiteit geven aan de Jemenitische blokkade van de scheepvaart in de Rode Zee, bestemd voor of afkomstig uit Israëlische havens.
In de uren vóór de hoorzitting explodeerde het aantal landen dat de genocide-aanklachten steunde. Op ons halfrond hebben Brazilië, Colombia en Nicaragua hun handtekening gezet; Maleisië, Turkije, Brazilië, de Malediven, Namibië, Jordanië, Iran, Bangladesh, Algerije, Bahrein, de Comoren, Djibouti, Egypte, Irak, Jordanië, Koeweit, Libanon, Libië, Mauritanië, Marokko, Oman, Qatar, Saoedi-Arabië, Somalië, Soedan, Syrië, Tunesië, de Verenigde Arabische Emiraten en Jemen sloten zich ook aan. Veel van deze landen steunden de beschuldigingen via de Arabische Liga, wier steun een zware klap is voor de Abraham-akkoorden.
Zuid-Afrika moet acht van de vijftien ICJ-rechters die de zaak behandelen voor zich winnen, en het is moeilijk voor te stellen dat velen van hen een aanklacht van genocide steunen. De juryleden komen uit de Verenigde Staten, Rusland, China, Frankrijk, Australië, Brazilië, Duitsland, India, Jamaica, Japan, Libanon, Marokko, Slowakije, Somalië en Oeganda. De Amerikaanse rechter zal uiteraard niet gemakkelijk voor zich te winnen zijn, maar de Russische ook niet, aangezien hun land wordt aangeklaagd voor de invasie van Oekraïne, en China zich wellicht lichtzinnig zal gedragen gezien zijn eigen behandeling van Oeigoeren in West-China. China is echter ook klaar om geostrategisch te profiteren als de crisis de Amerikaanse macht in het Midden-Oosten kan helpen verdringen.
De samenstelling geeft Zuid-Afrika op zijn minst een plausibel pad naar de overwinning; rechters staan niet noodzakelijkerwijs onder instructies van hun thuisland, hoewel ze zich uiteraard bewust zijn van de politieke druk die er speelt.
De Amerikaanse president Joe Biden wordt intussen voor de federale rechtbank aangeklaagd wegens zijn onvermogen om de genocide te stoppen, een zaak waar nu 77 mensenrechten- en maatschappelijke organisaties zich bij hebben aangesloten, meldt mijn collega Prem Thakker. Woensdag behandelden we de Zuid-Afrikaanse beschuldigingen over ‘Tegenpunten’.
Netanyahu voelt duidelijk het gewicht van de beschuldigingen. Hij plaatste woensdagmiddag een Engelstalige video op sociale media die duidelijk verschilde van zijn oorlogszuchtige retoriek tot nu toe. “Ik wil een paar punten absoluut duidelijk maken: Israël heeft niet de intentie om Gaza permanent te bezetten of zijn burgerbevolking te verdrijven.” zei Netanyahu in de video een breuk met zijn eerdere bereidheid om het idee te koesteren, dat regelmatig wordt geopperd door ministers in zijn regering. “Israël vecht tegen Hamas-terroristen, niet tegen de Palestijnse bevolking, en we doen dit in volledige overeenstemming met het internationaal recht.”
Maar de rest van zijn regering blijft herhalen dat massale ontheemding hun doel is. Hier is zijn minister van Communicatie woensdag: “We moeten zeker emigratie aanmoedigen, zodat er binnen de Gazastrook zo min mogelijk druk ontstaat van mensen die, ja, op dit moment niet betrokken zijn, maar niet bepaald liefhebbers van Israël zijn en hun kinderen opvoeden om [embrace] terreur. En we zouden graag zien, en we hebben hierover gesproken tijdens regeringsvergaderingen, dat er geen enkel land is dat ze wil opnemen. Niemand wil ze, ook al betalen we er veel geld voor. Vrijwillige emigratie is belangrijk. Het schaadt op geen enkele manier de mensenrechten”, zei hij. “We moeten vrijwillige migratie aanmoedigen en we moeten ze dwingen totdat ze zeggen dat ze het willen.”
“Hoe?” werd hem gevraagd door een Israëlische presentator.
‘De oorlog doet wat hij doet’, legde hij uit.
Dat de Israëlische ministers nog steeds openlijk op deze manier spreken – praten over de oorlog als één oorlog tegen de hele bevolking – terwijl de hoorzittingen in Den Haag aan de gang zijn, versterkt de zaak van Zuid-Afrika alleen maar.
Uit een nieuw rapport van Save the Children blijkt dat gemiddeld tien kinderen in Gaza elke dag van de Israëlische bombardementen minstens één ledemaat verliezen. Bij degenen die amputaties nodig hadden, velen werden uitgevoerd zonder de juiste verdoving, merken ze op, evenals een gebrek aan toegang tot antibiotica, als gevolg van de Israëlische blokkade van het gebied.
Gisteren in de Senaat Bernie Sanders ging verder over een geprivilegieerde resolutie die een stemming zal afdwingen over de vraag of het ministerie van Buitenlandse Zaken moet worden gelast te onderzoeken of Israël mensenrechtenschendingen begaat met Amerikaanse wapens. Na dertig dagen kan het Congres stemmen om de wapenoverdrachten te blokkeren. Sanders beroept zich op een obscure bepaling van de Foreign Assistance Act, sectie 502(b), die, geloof het of niet, Ik zweefde terug in november als een pad dat beschikbaar was voor Sanders nadat hij mijn collega Dan Boguslaw in de gang van het Capitool had verteld dat hij overwoog een stemming over de kwestie van de wapenverkoop aan Israël te forceren. Tenzij ik mij vergis, is dit de eerste keer dat dit ooit is geprobeerd.
Bron: theintercept.com
