Een gevaarlijke visserij-expeditie: het beperkte comité voor China

GOP-congresleden, opgehitst tegen China, hebben lang het gevoel gehad dat de nieuwe koude oorlog in Washington een speciale locatie nodig had. Dus zodra het stokje werd overgedragen aan de Republikeinen in het Huis, richtten ze een beperkt comité voor China op. Dit is meerderheidsleider Kevin “Trump’s the Man” McCarthy’s baby, en als het je in de oren klinkt als een forum voor veel grootsheid en schuim over de communistische dreiging, het gele gevaar en de noodzaak om de FBI, CIA, DIA en NSA te versterken, zodat ze China’s spionnen kunnen opsporen, van de regeringshallen tot de universiteitstuinen – “ze zijn overal” zogenaamd – misschien heb je iets op het spoor. Ik weet niet zeker wat dat iets is, maar het is een goede gok dat het eindigt met vliegdekschepen van de Amerikaanse marine die richting Taiwan stomen. Een viersterrengeneraal, Mike Minihan, zei zelfs op 27 januari. “Mijn gevoel zegt me dat we in 2025 zullen vechten”, schreef hij in een memo aan zijn ondergeschikten. In dat geval is het tijd om naar de heuvels te gaan, aangezien elke andere plaats radioactief zal zijn.

Om de waarheidsgetrouwheid van Minihan’s spraakzame onderbuik te bewijzen, vernamen we op 8 februari dat de Amerikaanse, Britse en Australische legers zich bezighielden met gezamenlijke luchtoefeningen boven de woestijn van Nevada, ter voorbereiding op… oorlog met China. Specifiek, meldde Reuters op 8 februari, “om hoogwaardige gevechtsoperaties te simuleren, tegen Chinese gevechtsvliegtuigen en verdedigingswerken.” Ook begin februari borrelde er meer gemompel op in de pers over Tokio dat zijn leger zou versterken en de banden met de Filippijnen zou versterken, om Peking beter te confronteren – in opdracht van Washington natuurlijk. Dus de onweerswolken pakken zich samen, terwijl ook China zijn productie van nucleaire raketten versnelt en zijn leger versterkt, des te beter hoopt Peking de VS ervan te weerhouden de invasie van Taiwan uit te lokken die het als excuus voor oorlog zou gebruiken. Een beetje zoals de Oekraïne-opruiing redux, behalve dat deze keer de sociopaten in Washington klaar zijn om de oorlog in China vanaf het begin nucleair te maken.

En toen was er het geroezemoes boven de ballon. Wie had ooit gedacht dat een beetje hete lucht Amerikaanse burgers van angst zou kunnen verlammen, terwijl ze ineengedoken achter de barbecues in de achtertuin, starend naar de hemel, wachtend om te worden gezapt en gehersenspoeld door een marxistisch luchtschip, en dat het ook het hoogste, meest prestigieuze voertuig van Amerikaanse diplomatie – het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken? Maar het deed het. Terwijl de weerballon van Peking boven Montana zweefde, annuleerde staatssecretaris Antony Blinken zijn reis naar China op 4 februari om zijn president, Xi Jinping, te ontmoeten. Ontelbare Amerikaanse experts verkondigden dat deze ballon een spionagemiddel was en als zodanig een onaanvaardbare inbreuk op de Amerikaanse soevereiniteit. Het maakt niet uit dat de VS voor het eerst hun eigen spionageballonnen lanceerden tijdens de regering-Eisenhower.

Begin februari woedde dagenlang een debat in de officiële imperiale pers over de kwaadaardige bedoelingen van Peking om deze zeppelin boven koeienland te verheffen. Trump ging het internet op om te eisen dat de ballon zou worden neergeschoten. Het witte huis deed dat aanvankelijk niet, wat leidde tot de conclusie dat Biden bang was voor een ballon, of erger nog, in een of andere idiote extreemrechtse wijk, dat de president van Wall Street een radicale marxistische leninistische commie-dupe is die zich inzet voor het toestaan ​​van een Chinese spionageoperatie. Geen wonder dat Blinken zijn reis annuleerde! Geen wonder dat het Pentagon uiteindelijk de ballon boven de Atlantische Oceaan heeft neergeschoten, overigens met een peperdure raket. Een ballon minder om onze keizerlijke vrijheden te bedreigen. Joe “Cool Hand” Biden vertelde verslaggevers dat hij “zou zorgen” voor de ballon, en die ballon kreeg wat alle slechte ballonnen en andere soortgelijke opblaasbare slechte acteurs te wachten stond.

Mike “Sinophobic Rampage” Pompeo wilde niet achterblijven met het spuwen van bilge en pontificeerde dat de aarzeling van het Biden-regime om de ballon pronto neer te schieten blijk gaf van zwakte en “slechteriken aanmoedigde”, zoals, denk ik, ballonnen uit Rusland of Iran. En de gebeurtenissen hebben Pompeo gelijk gegeven (een beetje)! Een tweede ballon verscheen in Latijns-Amerika, met een mogelijke derde ergens in de vleugels. Het maakt niet uit dat de zogenaamde slechteriken alles kunnen zien wat ze willen via hun honderden satellieten. Die ballonnen zijn overal, ze drijven op grote hoogte, maken inbreuk op NSA- en CIA-patenten door Amerikanen te bespieden…

Maar Biden zag een kans om zijn imago op te poetsen met ballonnen. Dus liet hij in het weekend van 10 februari het leger een ufo boven Alaska neerschieten. Het bleek dat dit snode object slechts een Amerikaanse weerballon was, maar het maakt niet uit – Biden had zijn punt duidelijk gemaakt: geen buitenaardse wezens zouden met hem rotzooien! Vervolgens, om het te onderstrepen, lieten hij en de Canadese premier Justin Trudeau het leger een ander mysterieus object boven Canada neerschieten. En toen volgde er meer stratosferische schietoefeningen! Verschillende andere onschadelijke bedenkingen (het Pentagon weigert te onthullen wat ze waren, waarschijnlijk om de verlegenheid van het achtervolgen van zulke kleine aardappelen te vermijden) werden door het Amerikaanse leger uit de lucht geschoten. Dit is duidelijk een ding geworden. Als Biden het tot november 2024 kan volhouden, schiet hij zich misschien een weg naar de herverkiezing (hoewel de kosten van de raketten veel hoger zijn dan de waarde van wat ze ook targeten).

Of niet. Het Amerikaanse publiek is wispelturig en lijkt de ballonnen al beu te zijn, hoewel het schieten van kleine dingen die door de wolken zweven de media zeker handig afleidde van de geweldige primeur van onderzoeksjournalist Seymour Hersh dat het Biden-regime de Nordstream-pijpleiding opblies. Geen enkele dappere Republikein riep op tot onderzoek naar deze terroristische misdaad tegen bondgenoot Duitsland, waarbij marineduikers werden ingezet en het congres niet op de hoogte werd gebracht. Het was een criminele oorlogsdaad, ongrondwettelijk, illegaal, misschien een oorlogsmisdaad, een enorme klimaatmisdaad, en het zou, denk ik, sommige Amerikaanse regeringspersonen blootstellen aan miljarden dollars aan schadevergoeding – maar congresbeesten waren niet geïnteresseerd. Ze hadden het te druk met naar ballonnen staren.

Rechtstreeks van deze ballononzin, als om de dubbele moraal van Washington te demonstreren, verkondigde neocon-staatssecretaris Antony Blinken op 20 februari dat als China wapens aan Rusland verkoopt, dat een Amerikaanse rode lijn is. De EU stemde prompt in. Ondertussen mag de VS Taiwan bewapenen. Hoe is dat voor de op regels gebaseerde volgorde? Zijn onze heersers waanvoorstellingen of wat? Ze denken dat ze een reus als China kunnen bevelen, terwijl ze precies doen wat ze bevelen dat niet te doen. En niet minder in de eigen achtertuin van Beijing!

Terug in het congres, vóór de ballonbroederij, bleven de problemen zich opstapelen met tit-for-tat-uitsluitingen van democraten van belangrijke commissies. Maar niet de beperkte commissie over China. Oh nee! McCarthy is vastbesloten om te laten zien dat dat een door en door tweeledige aangelegenheid is. Inderdaad, de grote verdienste van de beperkte commissie, zo wordt ons verteld, is dat het tweeledig is. Op die manier kunnen we zien hoe leden van beide vleugels van de oorlogspartij apen van zichzelf maken, gillend en huilend over de sluwe plannen van marxisten en Xi om de Amerikaanse industrie over te nemen en onze goede banen te stelen. Behalve dat dit natuurlijk al jaren geleden is gebeurd, en het waren niet de Chinezen die onze banen hebben gestolen, het waren volledig Amerikaanse bedrijven in medeweten van Amerikaanse presidenten en het congres die dat deden – bedrijven die helemaal over zichzelf heen vielen om industrie naar Azië te verplaatsen om goedkope Chinese arbeid op te pikken en de duurdere Amerikaanse variant te dumpen. En daar volgde het ellendige verhaal dat iedereen zo goed kent over de deïndustrialisatie in de VS, de enorm dalende levensstandaard en het leven op een creditcard, of met schulden, hoe je het ook wilt uitdrukken.

Ondertussen groef Rusland zo diep in de Oekraïne-oorlog dat het China bereikte en de twee zijn nu onafscheidelijk. Heckuva banen presidenten Clinton, Bush, Obama, Trump en Biden! Jouw idiote NAVO-uitbreiding creëerde een stekelige Euraziatische kolos die woedend is over het misbruik van de Amerikaanse hegemonie en vastbesloten is om het gebruik van de dollar in zijn gigantische handel te vermijden, die natuurlijk de greenback als de reservevaluta van de wereld van streek maakt, met potentieel catastrofale gevolgen voor ons ongelukkige bewoners van het uitzonderlijke rijk. Onze presidenten hebben echt hun best gedaan om ons deze booby-prijs toe te kennen.

Zelfs de Rand-corporatie verzette zich tegen het verlengen van de oorlog in Oekraïne, recentelijk met het argument dat het alleen Peking ten goede komt – wat Rand, natuurlijk, goede pentagon-outfit die het is, graag wil confronteren. Ik weet zeker dat de beperkte commissie daar een paar keuzewoorden over zal hebben, hoewel het twijfelachtig is dat iemand in de oorlogspartij van het congres enige laster zal uiten over Biden’s Grote Oorlog tegen Moskou om de democratie te redden (en een paar verschillende nazi’s). Die oorlog verloopt zo goed als verwacht kan worden, dat wil zeggen vreselijk, maar hij heeft de wereld tenminste nog niet opgeblazen.

Terug naar McCarthy: “De Chinese regering bespioneert van bovenaf. Fentanyl uit China vermoordt Amerikanen… Meer Chinezen steken illegaal de grens over aan onze zuidgrens’, zei hij op twitter op 9 februari. Dus laten we eens kijken naar deze legendarische selecte commissie.

Het hoofd, de Republikein Mike Gallagher uit Wisconsin, is een Chinese havik (wat is er nog meer nieuw?), die schrikt van de gedachte dat Beijing Amerikaanse technologie zou overnemen. Dat is tegenwoordig de grote boeman in Washington, sinds Biden een paar maanden geleden sancties op Chinese chips uitsprak, weer een zet van ongeëvenaarde domheid, daarboven met “Sanctie Russische energie en laat de prijs aan de pomp verdomd zijn!” Ondertussen kondigt de website van Gallagher aan dat hij als het gezalfde hoofd van de stormram van het congres tegen Peking, “de toeleveringsketens zal herstellen en een einde zal maken aan kritieke economische afhankelijkheden van China; Versterk het leger; Stop de diefstal van Amerikaanse persoonlijke gegevens en intellectueel eigendom door de CCP; en contrasteer de techno-totalitaire staat van de CCP met de waarden van de Vrije Wereld.”

Ik ben er zeker van dat zodra Beijing – Amerika’s op één na grootste schuldeiser na Japan – deze opruiende to-do-lijst in de gaten krijgt, het project waar het vorig jaar aan begon, namelijk het dumpen van Amerikaanse staatsobligaties, versneld zal worden. Het heeft in de eerste helft van 2022 al meer dan $ 100 miljard aan waarde weggegooid, misschien meer, en als de genieën in de beperkte commissie hun zin krijgen door ‘s ochtends, ‘s middags en ‘s avonds China te bashen, te bedreigen en te beledigen, doe dan je veiligheidsgordel om. Want als Beijing het grootste deel van de Amerikaanse schuld van 909 miljard dollar weggooit, zullen andere landen volgen en dan vliegen we, om het niet al te fijn te zeggen, naar een crash die ons hoog en droog achterlaat in een economische woestenij, waar de de dollar is niet langer koning en de belangrijkste topografische kenmerken zijn een onbetaalbare schuld van $ 32 biljoen en waardeloos geld.

Als Amerikaanse schatkisten hun internationale aantrekkingskracht verliezen, iets dat is gebeurd als gevolg van het imbeciele misbruik door Washington van zijn bevoorrechte financiële positie, namelijk door iedereen en zijn grootmoeder te bestraffen en geld te bevriezen, en dus in feite te plunderen van de naties die het sancties oplegt, dan zijn wij Amerikanen gezonken. Toen Beltway-bandieten Engeland het goud van Venezuela lieten stelen, was dat al erg genoeg. Toen nam Washington de 7 miljard dollar van Afghanistan af, en dat was erger. Toen ging het en pakte $ 300 miljard van Rusland en raad eens? Andere landen merkten het op. En ze kwamen tot de conclusie dat Washington financieel niet betrouwbaar is.

Die landen begonnen onderling deals te sluiten in hun eigen valuta, waarbij ze de dollar omzeilden. En zolang Washington zijn buitenlands beleid voert met de idiote arrogantie van een pestkop op een speelplaats, iemand die dreigt met bombardementen, staatsgrepen, rellen, diefstal en regimewisseling, als buitenlandse leiders niet precies doen wat het gebiedt, zolang deze onhoudbare situatie overheerst, zal de dollar zijn glans verliezen in buitenlandse klimaten, wat uiteindelijk ten koste gaat van het Amerikaanse volk.

En nee, er is absoluut geen aanwijzing dat de idiote neoconservatieven die het buitenlands beleid in Washington leiden hiervan op de hoogte zijn of enigszins vatbaar zijn voor de reden waarom ze hun hersenloze gedrag moeten veranderen. We worden geregeerd door sociopaten, die toevallig ook sukkels zijn. Dus ja, de vooruitzichten stinken voor degenen onder ons zonder schuilkelders of die gewoon tevergeefs hopen solvabel te blijven. Het lijkt erop dat wij Amerikanen toch die economische booby-prijs kunnen krijgen; maar op de lange termijn, zoals een groot econoom ooit zei, zijn we allemaal dood. Hoewel ik niet zeker weet of John Maynard Keynes zich had voorgesteld dat we onze presidenten en wetgevers konden bedanken voor het feit dat we failliet gingen en beide ongeveer tegelijkertijd afliepen.