Ik was verrast vorige week een Twitter-thread te zien van Jason Furman waarin hij zei dat het arbeidsaandeel van het nationaal inkomen in 2022 eigenlijk boven het pre-pandemische niveau lag. Ik heb deze kwestie op de voet gevolgd en het aandeel van arbeid in het bedrijfsinkomen was nog steeds met meer dan een procentpunt gedaald ten opzichte van het niveau van 2019.
Als dat triviaal klinkt, kan het op de volgende manier worden begrepen: als het loonaandeel weer zou stijgen naar het niveau van vóór de pandemie, en het gelijkelijk zou worden verdeeld, zou elke werknemer een stijging van 1,7 procent in reëel loon krijgen. Daar wordt niemand rijk van, maar voor een voltijdse werknemer die $ 25 per uur verdient, zou de verhoging $ 850 per jaar waard zijn.
Maar Jason zei dat er geen dergelijk toekomstig dividend is omdat het arbeidsaandeel al boven het pre-pandemische niveau ligt. Jason verwees naar het arbeidsaandeel van het nationale inkomen en als hij deze maatstaf gebruikte, had hij gelijk. Ik keek terug naar 2000 en zag dat het arbeidsaandeel van het nationale inkomen lang niet zo sterk was gedaald als het arbeidsaandeel van het bedrijfsinkomen, zoals hieronder te zien is.
Bron: Bureau of Economic Analysis en berekeningen van de auteur.
De vraag is: wat is hier aan de hand? Mijn reden om de voorkeur te geven aan het arbeidsaandeel van het bedrijfsinkomen is dat winsten en arbeidsvergoedingen goed gedefinieerd zijn in de bedrijfssector. We hebben een bedrijf dat winst maakt en lonen en uitkeringen uitkeert aan werknemers. Het bedrijfsleven maakt ook ongeveer 75 procent uit van het particuliere bedrijfsleven, dus wat er in het bedrijfsleven gebeurt, vertelt ons over het algemeen wat er in het bedrijfsleven als geheel gebeurt.
Maar deze keer niet. Blijkbaar was er een grote toename van het arbeidsaandeel van het inkomen in de niet-zakelijke sector. Het ministerie van Handel heeft nog geen gegevens gepubliceerd voor de niet-zakelijke sector voor 2022, maar in 2021 bedroeg het arbeidsaandeel 41,4 procent, een stijging van 2,2 procentpunt ten opzichte van het aandeel van 39,2 procent in 2019. Een verdere stijging in 2022 zou zeker voldoende kunnen zijn om het arbeidsaandeel in de hele economie boven het niveau van 2019 te brengen.
Dus, wat vinden we van deze grote stijging van het arbeidsaandeel in de niet-zakelijke sector? Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden, maar het is zeker eigenaardig dat het arbeidsaandeel in de niet-zakelijke sector in de tegenovergestelde richting zou gaan als het arbeidsaandeel in de bedrijfssector.
Er is ten minste één mogelijke verklaring die er niet toe leidt dat gewone werknemers in de niet-zakelijke sector winst maken ten opzichte van hun tegenhangers in de bedrijfssector. De meeste bedrijven (naar omzet) in de niet-zakelijke sector zijn georganiseerd als partnerschappen. Denk hierbij aan private equity en hedgefondsen. De verdiensten van de partners in deze fondsen, die vaak in de miljoenen of tientallen miljoenen lopen, worden grotendeels geclassificeerd als looninkomen. Als deze partners meer looninkomen zouden krijgen, of simpelweg een groter deel van de inkomsten van hun fonds als loon zouden classificeren, zou dit kunnen leiden tot een groter aandeel van arbeid in het inkomen in de nationale rekeningen. Dat helpt niet bepaald de werknemer in een fastfoodrestaurant dat eigendom is van een private equity-bedrijf, maar dit zou de stijging van het arbeidsaandeel kunnen verklaren die Jason opmerkte.
Dit is duidelijk speculatief en er zou hier een ander verhaal kunnen zijn, maar in de bedrijfssector, waar we wel degelijke gegevens over hebben, weten we dat het arbeidsaandeel niet is hersteld tot het niveau van vóór de pandemie. En als we terug willen naar de oude geschiedenis, dan is het arbeidsaandeel nog steeds 7,2 procentpunt lager dan in 2000. Het zou een nuttige exercitie zijn om uit te zoeken wat er aan de hand is met het arbeidsaandeel in de niet-zakelijke sector, maar het lijkt niet onredelijk om te denken dat het arbeidsaandeel in de bedrijfssector op zijn minst zou terugkeren naar het niveau van voor de pandemie niveau.
Dit verscheen voor het eerst op het Beat the Press-blog van Dean Baker.
Bron: www.counterpunch.org
